Schoonmoeder bemoeit zich met interieur

Lastig! Lijkt een beetje op mijn schoonmoeder. Zij bemoeit zich ook altijd met vanalles en ook wij hebben een totaal verschillende smaak. Ze is een keer in tranen uitgebarsten toen ik kristallen schaaltjes terug gaf omdat ik ze toch niet gebruikte en het dus alleen maar ruimte in beslag nam. Sinds er kinderen zijn ben ik wel echt duidelijk mijn grenzen gaan aangeven en dan nog komt ze wel eens met super lelijke kleding aanzetten, maar dan doe ik het voor de show een keertje aan als ze mijn dochter ziet. Kan ze mij in ieder geval daar niets over verwijten. Wat betreft het vrij nemen tijdens je verhuizing, uit je verhaal te lezen ben je dan net bevallen en zullen de hormonen dan ook nog wel een rol spelen. Ik weet uit mijn eigen ervaring dat ik mijn schoonmoeder toen echt niet de hele tijd in de buurt wilde hebben. Misschien kan ze op een andere manier helpen,bijvoorbeeld voor jullie koken of naderhand helpen poetsen als jij met de baby aan het wandelen bent ofzo. Sowieso denk ik niet dat je je pasgeboren baby de hele dag bij iemand anders wil achterlaten om zelf te gaan klussen. Succes en geef op tijd je grenzen aan, laat je man ook aan jouw kant staan!
 
Heel herkenbaar!
Mijn schoonmoeder is erg enthousiast over de aanstaande geboorte van haar eerste kleinkind. Spullen in huis halen, dingen kopen, oppasdag 'claimen' vlak na de aankondiging terwijl wij nog aan het idee aan het wennen waren van ouders worden, kleertjes blijven kopen in de kleinste maat terwijl we hebben aangegeven daar echt al meer dan genoeg van te hebben...
Daarnaast is mijn schoonmoeder nog echt een 'moeder' voor haar kinderen en aanhang (voorbeeldje; op vakantie voor iedereen brood smeren, alsof iedereen nog 6 jaar oud is). 
In het begin vond ik het wel moeilijk om daar wat van te zeggen maar ik blijf het toch consistent doen en merk dat dit op de langere termijn wel enigzins helpt. Het gaat om mijn huis met mijn spullen en mijn toekomstige kind en daar heeft ze zich naar te schikken. 
Daarnaast probeer ik een beetje creatief naar oplossingen te kijken voor andere dingen. De kleertjes bijvoorbeeld die we nu dus te veel in huis hebben, heb alsnog gewoon aangenomen en haar voor bedankt en gezegd dat het wel handig kan zijn om eens wat kleertjes bij haar thuis te laten liggen zodat ze wat schoons in huis heeft als ze gaat oppassen. En als de baby het uiteindelijk niet gedragen heeft; pech gehad, en eigen schuld dikke bult. Dan geef ik het wel weg aan het goede doel of zo.
Als laatste helpt het me wel om erover te praten met anderen (zoals nu!) en ook probeer ik me soms wel een beetje in haar wereld in te leven. Mijn eigen schoonmoeder is namelijk altijd thuisblijfmoeder geweest. Moeder zijn en het huishouden runnen is wie zij is. Het is het grootste 'ding' wat ze in haar leven heeft en zo is het al heel lang geweest, ze weet niet anders. Vanuit dat perspectief kan ik het soms wel wat meer loslaten en wat sympathie opbrengen voor haar drang om erbij te horen en zich in ons leven te mengen. Dat is niet per se een oplossing en maakt het gedrag niet minder maar door wat meer begrip proberen te tonen voor waar het gedrag vandaag komt, kan ik het wel iets beter naast me neer leggen.
Heel veel succes en weet dat je niet de enige bent!
 
Misschien het gesprek aangaan en aangeven dat je het heel lief vindt dat ze helpt en kadootjes geeft, maar dat jullie gewoon een hele andere smaak hebben.
En dan misschien eens voorstellen als ze graag wil winkelen voor de kleine, wat op zich ook logisch is voor een toekomstige oma, dat jullie samen eens een keer een middagje gaan shoppen voor de baby en het huis? Kan je misschien gelijk meer laten zien wat dingen zijn die jij leuk vinden en bewegen jullie een beetje naar elkaar toe?

Grenzen aangeven is natuurlijk hartstikke belangrijk, maar misschien als jullie allebei wat naar elkaar toe bewegen, jullie ook op een goede plek komen waar jullie je allebei prettig voelen
 
Ja lastig hoor. Ik zou gewoon doorgaan met hoe je het nu doet. Vriendelijk blijven, ze doet het waarschijnlijk uit een warm hart. Blijven aangeven dat jullie andere smaak hebben. Je man mag de ‘lastige’ gesprekken aangaan met z’n moeder, zo blijf jij er een beetje buiten.

Ik kreeg ook ongevraagd ‘lelijke’ babykleding van m’n schoonmoeder. Ook kleren die ze zelf vroeger heeft gemaakt voor haar eigen kinderen (totaal niet mijn smaak). Ik heb er voor bedankt en ergens ver in een la gelegd. 1x voor de foto het pakje aangedaan die ze ooit zelf heeft gemaakt.
Vooral maar langs je heen laten gaan, maar duidelijk en vriendelijk blijven. Je schoonmoeder bedoelt het waarschijnlijk allemaal goed.
 
Terug
Bovenaan