Ik ben nu 32 weken zwanger, mijn schoonfamilie woont in New York.
Mijn partner komt daar ook vandaan en is in april 2014 in Nederland komen wonen zodat wij samen een leven konden beginnnen.
Dat ik ongeveer 20 weken zwanger was, werd het al bepaald dat mijn schoonmoeder over zou komen eind Januari 2015 (Ik ben 4 Januari uitgerekend).
Ook komt het neefje van mijn partner (zijn peetzoon) van anderhalf mee.
Aangezien dit de moeder is van mijn partner en niet mijn moeder, heb ik gewacht tot hij erover zou beginnen waar ze zou slapen etc.
Na een aantal weken was het een opmerking en geen vraag. Hij ging er vanuit (zonder met mij te overleggen) dat zij bij ons zou blijven logeren. Ik werd boos en probeerde uit te leggen dat hij hier niet zomaar vanuit kan gaan, ik wil dat hij deze dingen met mij overlegd.
Om een lang verhaal zo kort mogelijk te maken, ze bedoelen het goed maar ze begrijpen niet dat hier in Nederland veel meer tijd wordt genomen voor de moeder om te herstellen. Kraamzorg kennen ze daar niet en zijn moeder wilt dus hier blijven een week om alles over te nemen zodat ik "kan herstellen". Ik ben erg bang dat zij wilt dat ik de voeding ga kolven zodat zij hem alleen kan voeden en ik dat "niet hoef te doen". In andere woorden, ze wilt ALLES overnemen en mijn partner noemt mij egoïstisch omdat ik heb gezegd dat ik dat niet wil. Zijn gedachtegang is dat zijn moeder er maar een week is en ons allemaal daarna zo moet missen en ik heb nog alle tijd met de baby.
Ze is een vrouw die haar mening klaar heeft en niet bang is om deze te geven en naar mijn idee soms haar zin een beetje teveel doordringt. Hoe maak ik aan mijn partner en zijn moeder duidelijk dat ik niet wil dat dit zo gaat?
Ik heb al gezegd dat ze hier mag blijven slapen ook al vind ik dit niet ideaal.
HELP MIJ!
Alle tips zijn welkom!!
Mijn partner komt daar ook vandaan en is in april 2014 in Nederland komen wonen zodat wij samen een leven konden beginnnen.
Dat ik ongeveer 20 weken zwanger was, werd het al bepaald dat mijn schoonmoeder over zou komen eind Januari 2015 (Ik ben 4 Januari uitgerekend).
Ook komt het neefje van mijn partner (zijn peetzoon) van anderhalf mee.
Aangezien dit de moeder is van mijn partner en niet mijn moeder, heb ik gewacht tot hij erover zou beginnen waar ze zou slapen etc.
Na een aantal weken was het een opmerking en geen vraag. Hij ging er vanuit (zonder met mij te overleggen) dat zij bij ons zou blijven logeren. Ik werd boos en probeerde uit te leggen dat hij hier niet zomaar vanuit kan gaan, ik wil dat hij deze dingen met mij overlegd.
Om een lang verhaal zo kort mogelijk te maken, ze bedoelen het goed maar ze begrijpen niet dat hier in Nederland veel meer tijd wordt genomen voor de moeder om te herstellen. Kraamzorg kennen ze daar niet en zijn moeder wilt dus hier blijven een week om alles over te nemen zodat ik "kan herstellen". Ik ben erg bang dat zij wilt dat ik de voeding ga kolven zodat zij hem alleen kan voeden en ik dat "niet hoef te doen". In andere woorden, ze wilt ALLES overnemen en mijn partner noemt mij egoïstisch omdat ik heb gezegd dat ik dat niet wil. Zijn gedachtegang is dat zijn moeder er maar een week is en ons allemaal daarna zo moet missen en ik heb nog alle tijd met de baby.
Ze is een vrouw die haar mening klaar heeft en niet bang is om deze te geven en naar mijn idee soms haar zin een beetje teveel doordringt. Hoe maak ik aan mijn partner en zijn moeder duidelijk dat ik niet wil dat dit zo gaat?
Ik heb al gezegd dat ze hier mag blijven slapen ook al vind ik dit niet ideaal.
HELP MIJ!
Alle tips zijn welkom!!