<p>Hoi allemaal,</p><p>Heb er lang over nagedacht om dit topic te openen, maar mijn frustratie zit inmiddels zo hoog dat ik besloten heb om dit te plaatsen. Sinds 3 maanden ben ik moeder van een heel lief meisje, prima zwangerschap en bevalling gehad, niets aan de hand. Mijn schoonmoeder is altijd al wel een bemoeierig type geweest maar dit kon ik voorheen nog wel negeren. Tijdens de zwangerschap had ze op veel zaken wat aan te merken, wat en hoeveel ik at, dat ik nog fietste, niet genoeg melk dronk etc. Irritant maar goed te negeren. Ik ben thuis bevallen, hierop had ze ook de nodige commentaar. Zelf is ze bevallen dmv een keizersnede en dit vond ze voor mij ook de beste optie. Nu mijn dochter er eenmaal is lijkt haar bemoeienis alsmaar erger te worden. Ze wil bepalen wat mijn dochter draagt (kleedt haar zelfs om om foto's te maken, terwijl ik duidelijk heb gezegd dat ik niet wil dat ze haarbandjes draagt als ze zo klein is). Ze staat er met haar neus bovenop als ik borstvoeding geef en vind dan dat ik niet lang genoeg voedt. Elke keer vraagt ze of mijn melk wel goed is. Sowieso belt ze minstens 3x per dag en staat ze onaangekondigd voor de deur. Daarnaast is ze erg dwingend, zo vond ze onze naam die we uitgekozen hadden niet mooi en heeft ze mij tot in den treuren lastig gevallen met alternatieven. Zo kan ik nog wel even doorgaan. Nu zit het zo; in samenspraak met mijn man hebben we besloten om geen ouders in te zetten als oppas. Zowel schoonmoeder als mijn eigen moeder werken. Ik vind dat opa en oma geen opvoeders zijn, maar kunnen oppassen voor de leuk, geen structurele dag dus. De kinderopvang dus al lang en breed geregeld hiervan was ze dus ook op de hoogte. Begint ze dus vandaag dat ze perse een dag in de week wil oppassen om de band met haar kleindochter op te bouwen (ze ziet haar sowieso 2 soms 3 keer per week). Uitgelegd dat wij vooraf al deze keus gemaakt hebben, dat de contracten al getekend zijn en alles al ingediend is bij de belastingdienst. Daarnaast vind ik haar ook niet betrouwbaar, ze besluit soms ineens op vakantie te gaan en gaar werkdagen wisselen nogal eens. Ook is ze al wat ouder en vaker ziek. Hierover dus een hele discussie gehad, waarbij mijn man niet echt mijn kant koos. Ik vind dit ook niet leuk ten opzichte van mijn eigen moeder, die ziet haar sowieso al minder. Mijn dochter is altijd overprikkeld als ze daar vandaan komt omdat ze haar gelijk oppakt, niet meer loslaat en vreselijk irritante geluiden maakt. Ook is ze erg luidruchtig en trekt ze mijn dochters handjes uit haar mond als ze hierop sabbelt. Nu wilt ze dus perse een dag oppassen, ik zie dit niet zitten maar mijn man dus wel... iemand tips?</p>
Installeer de app
How to install the app on iOS
Follow along with the video below to see how to install our site as a web app on your home screen.
Opmerking: This feature may not be available in some browsers.
Je gebruikt een verouderde webbrowser. Het kan mogelijk deze of andere websites niet correct weergeven.
Het is raadzaam om je webbrowser te upgraden of een browser zoals Microsoft Edge of Google Chrome te gebruiken.
Het is raadzaam om je webbrowser te upgraden of een browser zoals Microsoft Edge of Google Chrome te gebruiken.
Schoonmoeder
- Onderwerp starter MvdF
- Startdatum
Hoi,
Op basis van wat je nu schrijft kun je denk ik maar 2 dingen doen.
1) Samen met je vriend met haar in gesprek gaan en heel duidelijk zijn dat het jullie kind is, dat ze van alles kan willen, maar dat ze niets te zeggen heeft. Punt.
2) Een brief schrijven naar haar, ook samen en daarin alles duidelijk beschrijven. Natuurlijk vanuit de ik vorm.
Ik betwijfel of ze in een gesprek echt luistert dus daarom kan een brief soms goed werken.
En qua oppas, wij staan er net zo in als jij/jullie. Onze ouders passen ook alleen voor de leuk op. Verder kinderopvang. Voor je kind heel goed en het moet ook om je kind gaan. Dat zij een band wil opbouwen (alsof dat anders niet kan) is egoïstisch en niet per se goed of fout voor je kind, maar puur eigen belang.
Heel veel succes!
Op basis van wat je nu schrijft kun je denk ik maar 2 dingen doen.
1) Samen met je vriend met haar in gesprek gaan en heel duidelijk zijn dat het jullie kind is, dat ze van alles kan willen, maar dat ze niets te zeggen heeft. Punt.
2) Een brief schrijven naar haar, ook samen en daarin alles duidelijk beschrijven. Natuurlijk vanuit de ik vorm.
Ik betwijfel of ze in een gesprek echt luistert dus daarom kan een brief soms goed werken.
En qua oppas, wij staan er net zo in als jij/jullie. Onze ouders passen ook alleen voor de leuk op. Verder kinderopvang. Voor je kind heel goed en het moet ook om je kind gaan. Dat zij een band wil opbouwen (alsof dat anders niet kan) is egoïstisch en niet per se goed of fout voor je kind, maar puur eigen belang.
Heel veel succes!
Mijn haren gaan recht overeind staan als ik dit zo lees. Brrr... jij en je man doen er, denk ik, goed aan om jullie grenzen te bewaken. Vooral dat onaangekondigd aan de deur staan lijkt me zwaar irritant! Ik zou haar lekker laten staan ?
Waarom is je man nu ineens van gedachten veranderd wat het oppassen betreft? Praat daar samen over en nee is nee. Als jullie niet willen dat ze op een vaste dag oppast, dan gebeurt dat dus ook niet. Punt.
Waarom is je man nu ineens van gedachten veranderd wat het oppassen betreft? Praat daar samen over en nee is nee. Als jullie niet willen dat ze op een vaste dag oppast, dan gebeurt dat dus ook niet. Punt.
Dankjewel mvtm voor jouw reactie. Tijdens de zwangerschap met mijn man dus besloten om ouders niet te laten oppassen, daar was hij het toen mee eens. Nu ineens komt hij daar op terug en wilt hij wel dat zij oppassen. Ik heb al zo vaak geprobeerd met haar te praten maar het lijkt alsof ik tegen een muur praat. Brief is een goede tip. Dankjewel.
Dankjewel mvtm voor jouw reactie. Tijdens de zwangerschap met mijn man dus besloten om ouders niet te laten oppassen, daar was hij het toen mee eens. Nu ineens komt hij daar op terug en wilt hij wel dat zij oppassen. Ik heb al zo vaak geprobeerd met haar te praten maar het lijkt alsof ik tegen een muur praat. Brief is een goede tip. Dankjewel.
Het is jou kind. Laat je dus niet gek maken en al helemaal niks opdringen. Voelt het niet goed niet doen. En ik snap dat dat niet zo makkelijk is maar altijd beter dan je zo voelen
Wat jouw situatie denk ik lastig maakt is dat jouw vriend van mening is verandert. Met hem praten lijkt me de slimste zet. En als ie slim is gaat ie niet in tegen een vrouw onder de hormonen.
Ik ben het overigens volledig met je eens. Opa's en oma's passen bij ons ook niet structureel op. Mijn moeder had commentaar op de borstvoeding en mijn stiefschoonmoeder vond de naam niet goed.
Tegen mijn eigen moeder kan ik prima zeggen wat ik vind en ze accepteert het ook, maar is anders gewend. Maar bij mijn stiefschoonmoeder staat de relatie op zeer gespannen voet. Ik probeer niet eens meer mijn best te doen, maar gedraag me netjes (meestal dan, want toen ze in het openbaar commentaar had op de naam van mijn dochter, schoot ik uit mijn slof)
Succes
Ik ben het overigens volledig met je eens. Opa's en oma's passen bij ons ook niet structureel op. Mijn moeder had commentaar op de borstvoeding en mijn stiefschoonmoeder vond de naam niet goed.
Tegen mijn eigen moeder kan ik prima zeggen wat ik vind en ze accepteert het ook, maar is anders gewend. Maar bij mijn stiefschoonmoeder staat de relatie op zeer gespannen voet. Ik probeer niet eens meer mijn best te doen, maar gedraag me netjes (meestal dan, want toen ze in het openbaar commentaar had op de naam van mijn dochter, schoot ik uit mijn slof)
Succes