schoonmoeder

[Anoniem]

Tijdens mijn zwangerschap heb ik me super gevoeld, het enige wat ik en mijn vriend niet leuk vonden was.
Dat zijn moeder afstandelijk deed, ze vond het maar niets.
Ze vondt ons te jong terwijl ik 24 was en mijn vriend 23.
Maar het was onze keuze dat we een kleintje wilde, we waren zo blij toen ik zwanger was.
Maar zijn ouders waren zo afstandelijk, ze vroegen nooit nergens naar, bijv hoe voel je je of voel je je kleintje al schoppen etc.
Ze hebben de hele zwangerschap geen intresse getoont. daar heb ik het heel moelijk mee gehad, omdat ik het ook niet leuk voor mijn vriend vondt.
We hebben op een gegeven moment met zijn ouders gepraat, en er kwam uit de moeder van zijn moeder  ook nooit die aandacht aan haar gegeven had, maar ik zelf de dingen die ik juist gemist heb tijdens mijn opvoeding ga ik juist anders doen. zo zie ik dat.
Zij gaf toe en vondt het erg dat ze dat niet gedaan had en ze zou veranderen. en vondt het moeilijk die aandacht tegeven
Maar nu komt ze ook nooit uit zichzelf langs om naar onze dochter op bezoek te komen.
Ze zegt zelf ik ben de oma en jullie willen dat ik jullie dochter aandacht moet geven nou dan komen jullie maar zelf want ik ben ouder en hoef dat niet.
Ik vindt dat z'n onzin en mijn vriend ook.
maar mijn dochter gaat weleens naar mijn ouders die zijn heel anders en zien mijn dochter heel vaak.
Nu wil ik zijn moeder ook een kans geven dat mijn dochter haar ziet en op haar past, maar heb er heel veel moeite mee om mijn dochter achter te laten.
Morgen heb ik een bruiloft van een vriendin en sávonds gaat mijn dochter dan naar mijn schoonouders.
Heb nu al buikpijn, ze heeft een goed ritma kwa slapen en eten en bang dat ze het totaal anders gaan doen.
Kwa ervaring hebben ze nooit iets van mening aangetrokken en ben bang dat ze het bij mijn dochter ook niet doen kwa regels.
Het is rot op te zeggen maar had helemaal geen moeite gehad mijn dochter achter te laten op de kinderopvang, maar haar naar mijn schoonouders te brengen vindt ik echt heel moeilijk.
Mijn vriend snapt het van mijn kant wel, maar het blijven toch zijn ouders en hebben ook een kans nodig om van onze dochter te genieten.

Hoe kan ik hier het beste mee omgaan en hebben meer mensen dit probleem.
Ik heb al zovaak een gesprek gehad met ze maar er veranderd niets.
Maar dan vind ik ook dat ik alle recht heb om niet echt fijn te voelen als ik mijn dochter naar ze breng.
Ze weten niet eens es welk huiltje wat is bijv voor voeding verveling of pijn. en ben bang dat haar niet horen huilen als ze wakker is.
Mijn vriend zegt ook ze hebben ook 2 kinderen opgevoed en dat zijn ze echt niet verleerd. dat weet ik ook wel maar elk kind is anders.
En dan gaan we morgenavond onze dochter brengen en in korte tijd kan ik alles uitleggen hoe alles moet gaan.
bij fles slapen etc.
Onze dochter is nooit lang daar geweest meestal een uurtje per maand.
en vindt het ook moeilijk om haar meteen een avond en een nacht te achter te laten.
Maar voor de andere kant is het ook zielig voor mijn dochter om haar wakker te maken s'nachts om er mee naar huis te nemen.

Het is een lang verhaal maar ik weet niet hoe ik ermee om moet gaan.

 

[Anoniem]

Hoi Kitty,

wat  moeilijk allemaal!
Je schoonmoeder kun je niet veranderen. Je kunt het jezelf wel makkelijker maken, door een aantal zaken goed voor te bereiden:
- geef je dochter haar eigen spulletjes mee (slaapzakje, lakentje, knuffeltje), zodat ze haar eigen geurtjes om zich heen heeft.
- pak alle spullen en voeding (flesjes, lepeltje, kleertjes + reserve!, spuugdoekjes, luiers, etc), die ze nodig heeft, in je luiertas.
- schrijf het schema van je dochter op papier (dan hoef je het niet mondeling uit te leggen). Wat ze hoe laat mag eten (+ de hoeveelheid), hoe lang spelen, hoe laat (+ hoe lang) slapen, etc.
Op deze manier hebben je schoonouders een handleiding (klinkt raar, maar  dat is het wel) en heb jij een beetje gemoedsrust. Je schoonouders zullen dit vast op prijs stellen, want dan hebben ze een houvast en hoeven zij het allemaal niet meer uit te vinden.
Ik werk al vanaf het begin met een heen-en-weer-schrift voor mijn oppas en schoonmoeder, waar we ook het voedingsschema in hebben bij gehouden. Zo weten alle partijen wat er wanneer gegeten mag worden en ook wanneer er bijv. een gevulde luier is geweest.
Wanneer je dochter eenmaal gewend is aan opa en oma (duurt maar even) zal ze het daar prima naar de zin hebben! Voor kinderen is het allemaal niet zo ingewikkeld, als voor ons volwassenen.
Maak het jezelf dus niet te moeilijk met je eigen gedachten en gun jezelf een fijne avond op de bruiloft!

Groetjes, Marijon

 

[Anoniem]

hoi kitty,

ik wou toch nog even reageren want ik weet wat je bedoelt.

in   2005 ben ik getrouwd met mijn man. we zijn toen achter zijn ouders gaan wonen omdat we op dat moment nog geen huis konden kopen
in januari 2007 raakte ik zwanger. ik was de eerste vier maanden goed ziek.
kon zowat niet op zijn. mijn moeder kwam dan 20 kilometer rijden om eten te maken voor mijn man, terwijl zijn eigen moeder naast ons woonde!!
Ze deed nooit wat voor ons. en wat heb ik er veel heen gesjouwd
pannekoeken, cake enz.
je hebt een bepaalde verwachting van ze en die kwam niet uit.
maar goed onze dochter is vorig jaar september geboren en zijn ouders zijn wel gelijk geweest. wij lagen in het ziekenhuis en de tweede dag moest mijn man bellen of zijn moeder nog kwam.
ze wist het nog niet want ze was zo druk. (25 jaar getrouwd bijna en wat niet al)

kortom ik ben weer gaan werken en bracht mijn dochter een ochtend in de week bij hun.
maar mijn man heeft ook nog een zusje van 8 en die liep er gewoon mee rond enz.
ik had het spaans benauwd.
ging steeds sneller werken om maar eerder klaar te zijn. ( thuiszorg )
ik heb het nu zo met mijn werk geregeld dat ik alleen de avonden en weekenden werk.
en ik probeer het los te laten.
kijk ik heb mijn best gedaan. er is zo veel gebeurd en elke keer doe je weer je best maar zij veranderen niet.
het houdt een keer op.
als wij weg willen vraag ik gewoon mijn ouders en als die niet kunnen ga ik gewoon niet.
dat is dan soms wel het nadeel van ouder zijn.
ik kan je nog wel veel meer vertellen maar ik hoop voor je dat je het een beetje los kunt laten ook al valt het niet altijd mee. en je moet vooral doen wat het beste is voor je kindje
en niet waar jij stress van krijgt.
dat is mijn mening..
veel succes met alles.

groetjes

 

[Anoniem]

He hallo,

Het nachtje oppassen bij mijn schoonouders was goed verlopen, de dingen waar ik bezorgd over was heb ik toch gezegt en mijn schoonvader zij dat ie het normaal vondt dat hadden hun ook vroeger met hun kinderen gehad.
Ik ben wel blij dat het goed gegaan is, heb ik me weer zorgen voor niks gemaakt.
Maar ja ik vindt het zelf niet gek, dat ik zo denk omdat mijn schoonmoeder ook zo vaak tegen de draad in gaat, en bijna alles wat ik zeg, doet ze alsof ik dom ben, ze heeft al een keer gezegt dat ik niet intellegent ben.
De woorden die ik weleens gebruik, die vindt ze alleen maar dom en om te lachen.
Ik lach haar toch ook niet uit.
Soms denk ik dat ze het wel leuk vindt dat ze een kleindochter heeft, maar voor mij gevoel accepteerd ze mij niet.
Als mijn vriend erbij is doet ze normaal, en hij hoefd maar de tuin in te lopen en dan heeft ze me al, met stekenwoorden.
Mijn vriend en ik gaan  trouwen in sept en had haar gevraagd in het weekend waar mijn vriend bij was, wat ze ervan vondt dat we gingen trouwen.
Het enige wat ze zij was, dat het beter was kwa financieen stel er overkomt haar zoon wat dat het geld dan goed terecht komt niet naar mij maar naar mijn dochter.
Dat het normaal was dat ik er niks van kreeg,
Zoiets zeg je toch niet of wel.
We hadden zowiezo het een tijdje geleden tegen zijn vader gezegt dat we gingen trouwen en die gaf als antwoord, oh. meer niet.
Nooit enthousiast bah, ik krijgt er wat van.
Maar ja we moeten er maar mee leren leven.
Soms heb ik tijden dan trek ik me er niets van aan, maar heb ook tijden dat ik het niet leuk vind. dat ze ons niet accepteren hoe wij leven.
Mijn vriend en ik zijn ook een eigen bedrijf begonnen en zijn moeder is daar ook niet enthousiast over.
Ze vraagt er nooit naar, althans ik heb het nog nooit gehoord.
Gek toch dat er  mensen zijn die zo zijn.

Groetjes kitty