schoonmoeder

A

ANONYMOUS_USERNAME

Nog maar even een klaagberichtje...
Ik irriteer met de laatste tijd ontzettend aan mn schoonmoeder. Zo gister weer.. Ze was jarig en heeft een digitale camera gekregen want dat wilde ze heel graag. Ik was echt verbaasd want zij is helemaal niet een type daarvoor.. Dusss ik weet bijna wel zeker dat ze het nu wilde omdat wij de baby krijgen en het is haar eerste kleinkind. Nou ik zit er echt niet op te wachten dat zij straks allemaal foto's van mijn kind zit te maken! Grrrr!! Misschien dat ik er later wat makkelijker in word, maar ze moet echt niet proberen om de eerste dag met die camera allemaal foto's te gaan klikken, alleen het idee al... help!!!!
Ik schaam me er wel voor dat ik het zo voel, maar kan er echt niks aan doen. Het is zo'n oergevoel ofzo..

Moest het even kwijt hoor..


 
Haai Rosan,

Ik herken een ietwat overenthousiaste schoonmoeder ook wel. Maar jouw verhaal klopt precies met dat van mijn zus. Toen zij beviel van de eerste (nu 3 kids) veranderde ze in een soort tijgerin als het om haar baby ging en ze trok het HELEMAAL niet dat haar schoonouders daar zomaar foto's van gingen maken die zij aan iedereen konden showen, zonder dat mijn zus daar toestemming voor had gegeven, of zelf had gezien als het ware. Rare jongens, die hormonen!

Ik denk zelf dat het wel los zal lopen met mijn schoonmoeder, hoewel ze mega enthousiast is, durft ze zich niet echt op te dringen, dat is mijn 'geluk'. Ik heb me daar namelijk ook best wel wat zorgen over gemaakt. Ik wil bijvoorbeeld gewoon echt eerst mijn eigen ouders aan mijn bed hebben voor mijn schoonouders langskomen. Ik kan niet uitleggen waarom, maar toch is het zo. En ik ben dan bijv. bang dat ze binnenkomt en direct de baby oppakt ofzo, maar ik ga ervan uit dat dat niet het geval zal zijn en zowel: dan grijpen we op dat moment wel in. Heb mijn man al wel enigszins geïnstrueerd op dit vlak ;-)

Tsja, sorry hoor, maar ik ben op dat moment gewoon even in charge van wat er gebeurd, niet zij! Dus herken je gevoel helemaal!

Liefs
 
Jee, ja, uhh... dat is best vervelend als je je zo voelt. Lastig, want hoe ga je hier nou mee om? Je moet je gevoel achterna gaan, maar je wil iemand ook niet onnodig kwetsen... Soms hoop je zo dat mensen ZELF hun plekje kennen. Helaas hebben sommigen echt een bord voor hun kop.

Het grappige is dat ik het juist met mijn eigen moeder heb. Mijn schoonmoeder is altijd bang dat ze zich opdringt, dus die houdt altijd gepaste afstand. Die moet ik zelfs aanmoedigen om wat dichter in mijn buurt te komen.
Maar mijn moeder... Oow, oow... Die denkt dus echt dat ZIJ weet wat goed voor mij is en wat goed voor MIJN kind is. Helaas zijn haar opvattingen over het algemeen nogal ouderwets en heeft ze deze nooit bijgesteld. Klagen tijdens je zwangerschap? Wat een onzin, vroeger deden we dat ook niet... bla bla, je kent het wel.
En zij is ook zo'n persoon die straks gewoon mijn kind uit zijn bedje sleurt, omdat zij toevallig de OMA is en zij het beste weet wat hij nodig heeft... Blugh..

Maar ja, dan komt het... hoe zeg je dat tegen zo iemand? Ik bedoel, ik wil haar haar kleinkind natuurlijk niet misgunnen en haar goede bedoelingen komen recht uit het hart. Helaas kan je deze personen vaak niet aan het verstand peuteren dat gepaste afstand gewenst is op zo'n moment. Heel jammer, maar het legt bij mij soms wel een bepaalde druk op het hele leuke gebeuren.
Ik hoop maar dat het straks allemaal losloopt ;-)

Sterkte in ieder geval en ik hoop dat het je straks allemaal meevalt!
 
Zeker een lastig topic. Het is wat hierboven al is geschreven jouw kindje dus jij en je man bepalen natuurlijk wat er gebeurd. Laat het op je af komen, misschien valt het uiteindelijk wel mee. Is dit niet zo dan kun je dan nog samen met je man overleggen hoe je het beste kan ingrijpen.

Ik heb nu ook al dat ik heel beschermend ben naar mijn kindje toe terwijl het er nog niet eens is.

Sowieso wil ik dat alleen de kraam, vk, mijn vriend en ik boven mogen als de kleine (of wij) boven zijn. Dat is toch een stukje prive. De kleine kan het bezoek bewonderen in de woonkamer als het wakker is. En niemand anders dan mijn vriend, de kraam of ik haalt de kleine uit bed. Ik denk dat het ook niet goed is om in het begin de kleine door te veel verschillende mensen te laten vasthouden. Hij/zij moet eerst zijn eigen ouders leren kennen.

Maar goed, ik dwaal af :)
Ik denk dat we het maar lekker op ons af moeten laten komen en zeker nu nog niet teveel mee bezig zijn. Hopelijk valt het allemaal mee.

Liefs, Liselotte
 
Bekijk het juist van de andere kant!!!

Het is toch ontzettende lief als ze dat wil. Dat bewijst haar enthousiame maar gewoon weer eens. En je kunt niet genoeg foto's hebben van je kind/kleinkind toch?

En als jij niet wil dat zij foto's maakt dan zeg je haar dat toch?

Ik zou het juist handig vinden, zou er anders mee omgaan. Bijvoorbeeld door haar opdracht te geven zo van: Kun je hier een foto van maken??? OF
OOOOOH wat wat schattig, maak gauw een foto!!!

Dan voelt zij zich goed, en jij ook beter omdat je zelf niet hals over kop de camera hoeft te pakken.

Liefs
 
pff wat lastig!
ik snap je gevoel wel want zo had ik het bij de eerste ook wel een beetje.
de angst tenminste.
nu krijgen wij de 4e en ik snap nu niet meer dat ik dat ooit zo gevoeld heb.
niemand heeft ongevraagd een poging gedaan om de kleine op te pakken of wat dan ook.

en ik denk ook niet dat het maken van foto's het probleem is, meer het idee dat zij met jouw kindje gaat showen. dat wil jij natuurlijk doen.

uit ervaring weet ik hoe enorm het mee kan vallen allemaal!
komt wel goed meid!!!

liefs
 
Heel herkenbaar... Niet met een specifiek persoon, maar dat beschermende herken ik wel. Had het bij de 1e ook ontzettend, maar kon toen ook nog niet heel duidelijk 'nee' zeggen of mijn grenzen aangeven. Dat is nu, met de tweeling, wel anders! Bijv. geen bezoek in de avond; ze liggen gewoon in hun bedje; en we gaan omdebeurt kijken met visite. Ze gaan dus niet van hand tot hand en we doen het heel rustig aan! Heerlijk! Ik krijg soms weleens onbegrijpende blikken, maar dat is dan maar zo! Toevallig kreeg ik er ook juist complimenten over van de deskundigen, namelijk de kraamhulp en de wijkverpleegkundige. Die laatste zei dat je vooral naar je moederinstinct moet luisteren!
Dus doe dat vooral, no matter what..
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan