Ons kereltje zet het altijd op een brullen als hij bij mijn (stief)schoonmoeder zit. Hij huilt echt bij niemand alleen bij haar. Ze is er ook heel onhandig mee. Ze heeft zelf nooit geen kinderen gehad en dat is goed te merken. Ik ben een beetje door mijn smoesjes heen als ik hem weer huilend bij haar van schoot af haal. Och hij zal wel honger hebben, ow hij is moe enz. Ze zegt vaak tegen hem kom maar bij oma. Dan gaat hij dus rond zitten kijken waar mijn moeder is. (die ziet ie elke dag) Nu vraagt ze iedere keer wanneer hij een keer een dag komt. Tot nu toe heb ik het kunnen ontwijken maar dat gaat niet eeuwig duren natuurlijk. Mijn man heeft samen met zijn broer al een balletje opgegooid bij hun vader dat ze een beetje onwennig is met onze kids. Schoonvader kon dat alleen maar beamen. (zei letterlijk: ja ze kan er niet echt veel mee) Maar hoe blijf ik toch netjes en hoef ik het hem niet aan te doen om een dag daar naar toe te gaan. (met de oudere kleinkids is ze overigens wel heel leuk hoor) Heb al gezegd dat ik hem niet graag wegbreng zonder dat het nodig is.