Schoonouders…

[Sula]

Hallo allemaal,

Opnieuw een schoonouder topic… ik zoek jullie advies hoe ergens mee om te gaan.

Mijn man en ik hebben een lieve kleine meid van 6 maanden. Mijn ouders zijn er helaas niet meer, zijn ouders wel. Nu is de band met mijn schoonmoeder al jaren slecht. Ze heeft de hele zwangerschap er niets van willen weten. Bij onze eerdere miskraam zei ze tegen mijn man dat ik niet zo moest zeuren, iedereen had wel eens verdriet. Toen hebben we maanden geen contact gehad. Mijn man heeft haar tijdens de zwangerschap gevraagd waarom ze geen interesse toonde, ‘het kindje kon altijd nog dood geboren worden’. Bizar zo’n antwoord en hij wist letterlijk niet meer wat te zeggen.

Mijn schoonvader praat alles goed, wil geen gedoe, maar ziet ook dat dit lastig is. Tegelijkertijd is hij een énorm blije opa, maar alles moet op zijn manier. En hij komt dus ook het liefst meerdere keren per week langs. We werken allebei, ik heb nog een andere grote dochter en zie dat niet zitten. O.a. omdat z’n vrouw nu elke keer mee wilt, maar vooral omdat het hem alleen om de kleine gaat en hij geen interesse toont in mijn grote dochter, mijn man, of mij. En het gaat hem niet ‘echt’ om haar, maar om zijn positie als opa. Hij neemt nooit wat mee, wilt alleen wat foto’s om naar zijn collega’s te sturen en is dan weer weg. Houdt haar net te lang vast als ze gaat huilen, vind dat hij daar over gaat, tot ik boos wordt. Ze is geen speeltje denk ik dan…. Ik wil gewoon niet dat allebei mijn dochters verplicht in zijn straatje moeten lopen, omdat hij bedacht heeft dat hij voor één van hen een geweldige opa wilt zijn, en zo geweldig vind ik het niet.

Hoe zouden jullie hiermee omgaan? Ik wil hen op afstand houden, maar hoe breng je dat enigszins vriendelijk? Mijn man en ik zitten op één lijn, maar hij vindt het heel moeilijk om tegen z’n ouders in te gaan, omdat je gewoon weet dat er weer gedoe van komt.

 

[Essil]

Haar reactie doet vermoeden dat je schoonmoeder wellicht zelf miskramen en misschien zelfs een doodgeboren kind heeft gehad? En wellicht een soort flash backs krijgt nu ze het bij jouw ziet, en daardoor niet adequaat reageert. Mogelijk omdat ze hier zelf nooit steun in heeft gehad?

Waarschijnlijk is de opa zo snel weer weg, omdat hij wel aanvoelt niet echt welkom te zijn?
Of misschien steelt hij momentjes waar zijn vrouw niks van weet om gezeik te voorkomen.
Maak afspraken wanneer hij wel en wanneer hij niet mag komen. En op keren dat hij wel mag komen, verwelkom hem dan ook.

 

[Lillibet]

Dat is een lastige situatie, dat begrijp ik goed.
Ik denk dat ik het zou houden op dat ik gedurende de week de afgelopen tijd best moe ben van de alledaagse dingen, werk etc en jullie de week zo low key mogelijk willen houden. Bezoek in het weekend etc.
Het is een lastige, zeker omdat je niet direkt de dingen wil aankaarten waar je moeite mee hebt naar hun toe omdat dat gewoon heel moeilijk is en confronterend. Daarom dacht ik dat als je het wat algemener houdt, maar wel een reden geeft, dat dat acceptabel klinkt voor hun.

Het ligt anders als je vaak wel allerlei bezoek van mensen ontvangt gedurende de week. Dan kan je dit argument niet gebruiken.
Misschien heeft een andere forummer nog een aanvulling

 

[Sula]

Dankje allebei.
Opa is niet snel weg omdat hij niet welkom is… hij was juist altijd enorm welkom! Maar mss heeft het wel met tijd te maken. We gaan nu voor de algemenere uitstel optie, geen tijd, druk enz. In apps is het alleen nog maar hoe het met de kleine gaat, dan benadrukken we juist ook hoe het met de grote gaat hier (mijn andere dochter) en met ons.

Het trekt gewoon echt veel veel energie en ik kan het moeilijk loslaten. Mijn man is best wel beschadigd uit zijn jeugd gekomen, dat wil ik voorkomen met onze dochter, maar pffff moeilijk…

 

[Essil]

Begrijp ik goed dat de grotere dochter niet van je huidige man, en dus eigenlijk ook niet hun kleinkind is? Ik snap helemaal dat wanneer een eigen opa en oma voor haar missen, je andere grootouders voor haar wilt regelen. Maar begrijpen zij dat ook? Heb je het daar wel eens overgehad met hun? Als ze de "stille" hint nu nog niet hebben opgemerkt, zou ik dat gewoon de volgende keer met je schoonvader bespreken. Vanuit dat jij grootouders voor je andere dochter mist, en of hij haar ook als kleindochter zou willen accepteren?
Dat dat veel voor jullie zou betekenen.
Misschien is het ook beter dat gesprek aan je man over te laten, als hij sociaal vaardig genoeg is daarvoor.
Maar het lijkt me best normaal dat ze hun eigen kleinkind voortrekken, zeker gezien de grootouders van nature niet bepaald hartelijke mensen zijn, voorzover ik uit jouw verhaal opmaak.

 

[Espen]

Als ik dit zo lees, zou ik ze ook op afstand willen. Opa is er voor eigenbelang, niet voor het belang van de kinderen of jullie.

Ik snap dat het voor je man lastig is. Zeker omdat hij beschadigd is. Misschien eens bespreken wat de risico’s van een conflict zijn en met elke situaties jullie zouden kunnen leven en welke niet. Op basis daarvan een keuze maken.

Misschien is dat niet leuk, niet handig en onwenselijk. Maar als het alternatief langdurig frustraties met zich meebrengt dan gaat dat knagen en mogelijk negatief effect hebbend jullie huwelijk of jullie kinderen.

 

[Sula]

Begrijp ik goed dat de grotere dochter niet van je huidige man, en dus eigenlijk ook niet hun kleinkind is? Ik snap helemaal dat wanneer een eigen opa en oma voor haar missen, je andere grootouders voor haar wilt regelen. Maar begrijpen zij dat ook? Heb je het daar wel eens overgehad met hun? Als ze de "stille" hint nu nog niet hebben opgemerkt, zou ik dat gewoon de volgende keer met je schoonvader bespreken. Vanuit dat jij grootouders voor je andere dochter mist, en of hij haar ook als kleindochter zou willen accepteren?
Dat dat veel voor jullie zou betekenen.
Misschien is het ook beter dat gesprek aan je man over te laten, als hij sociaal vaardig genoeg is daarvoor.
Maar het lijkt me best normaal dat ze hun eigen kleinkind voortrekken, zeker gezien de grootouders van nature niet bepaald hartelijke mensen zijn, voorzover ik uit jouw verhaal opmaak.

Ik begrijp dat je zo redeneert. De uitspraak van mijn schoonouders is echter elke keer ‘alle kleinkinderen zijn voor ons gelijk’ > er zijn meer bonus kleinkinderen. Om vervolgens alleen een kado mee te nemen voor onze newborn. Prima als het niet gelijk is, maar roep dat dan niet… We missen geen opa en oma, maar als je tegen iedereen zegt dat je het bent, wees het dan ook. Het is nu allemaal zo voor de bühne.

 

[Sula]

Als ik dit zo lees, zou ik ze ook op afstand willen. Opa is er voor eigenbelang, niet voor het belang van de kinderen of jullie.

Ik snap dat het voor je man lastig is. Zeker omdat hij beschadigd is. Misschien eens bespreken wat de risico’s van een conflict zijn en met elke situaties jullie zouden kunnen leven en welke niet. Op basis daarvan een keuze maken.

Misschien is dat niet leuk, niet handig en onwenselijk. Maar als het alternatief langdurig frustraties met zich meebrengt dan gaat dat knagen en mogelijk negatief effect hebbend jullie huwelijk of jullie kinderen.

We gaan nu voor een bezoekmoment per drie weken en verder wat neutraler in de communicatie. Ben het met je eens, we kijken het nu zo aan en bij vreemde sprongen eventueel even geen contact. En dat communiceert mijn man dan, anders is het sowieso niet goed. De kleine meid is nu ziek, en de vraag was alleen wanneer de antibiotica kuur voorbij was, want ze wilden graag langskomen .