mijn schoonouders zijn echt super hoor met mijn kleine mannetje, ze zijn heel erg gek met hem en hij met hun. Maar ik heb wel een klein probleempje.
Hij is nu 8 maand en ik geef hem echt niks extra s wat niet voor hem bedoeld is en dan heb ik het over producten met suiker. Ijsje likken, mee eten van grote mensen toetje, toefje slagroom al dat soort dingen.
Maar mijn schoonouders doen dat dus wel als hij bij hun is. Ik heb nu al een paar keer gezegd dat hij dat niet mag hebben van mij. Maar elke keer als ik daar kom is het de gewoonste zaak van de wereld dat ze m toch wat van dat spul willen geven. Mijn man heeft daar ook geen moeite mee. Hem wijs ik er ook steeds op dat hij hem zoiets niet moet geven ook al is het maar een beetje. Gewoon omdat hij het niet nodig is, hij het niet mist en het niet goed is.
Van de week waren we weer bij mijn schoonouders en wilden ze hem weer een gewoon toetje geven. En ik gaf weer aan dat ik niet wou dat hij dat krijgt.
Maar ik weet zeker dat als ik er niet bij ben dat ze er lak aan hebben en hem `verwennen`met deze lekkernijen. En dat mijn man dat net zo goed toe staat. Hij `liegt`er zelfs over als ik hem ernaar vraag.
Nou denk ik van nou laat maar wezen. Als ik erbij ben en ze willen het geven weiger ik het natuurlijk nog steeds. Maar als ik er niet bij ben geven ze het toch. Hoe denken jullie hierover... en is het echt verkeerd dat zo n kleintje hier af en toe van mee snoept f moet dat wel kunnen..
Hij is nu 8 maand en ik geef hem echt niks extra s wat niet voor hem bedoeld is en dan heb ik het over producten met suiker. Ijsje likken, mee eten van grote mensen toetje, toefje slagroom al dat soort dingen.
Maar mijn schoonouders doen dat dus wel als hij bij hun is. Ik heb nu al een paar keer gezegd dat hij dat niet mag hebben van mij. Maar elke keer als ik daar kom is het de gewoonste zaak van de wereld dat ze m toch wat van dat spul willen geven. Mijn man heeft daar ook geen moeite mee. Hem wijs ik er ook steeds op dat hij hem zoiets niet moet geven ook al is het maar een beetje. Gewoon omdat hij het niet nodig is, hij het niet mist en het niet goed is.
Van de week waren we weer bij mijn schoonouders en wilden ze hem weer een gewoon toetje geven. En ik gaf weer aan dat ik niet wou dat hij dat krijgt.
Maar ik weet zeker dat als ik er niet bij ben dat ze er lak aan hebben en hem `verwennen`met deze lekkernijen. En dat mijn man dat net zo goed toe staat. Hij `liegt`er zelfs over als ik hem ernaar vraag.
Nou denk ik van nou laat maar wezen. Als ik erbij ben en ze willen het geven weiger ik het natuurlijk nog steeds. Maar als ik er niet bij ben geven ze het toch. Hoe denken jullie hierover... en is het echt verkeerd dat zo n kleintje hier af en toe van mee snoept f moet dat wel kunnen..