ik herinner het nog van de eerste.
Gelukkig lag hij heel lang stuit waardoor hij alleen op de blaas trapte.........heel vervelend de hele tijd naar de wc rennen maa gelukkig niet echt pijnlijk.
het veranderde toen de kleine draaide.............oei........wat deed dat vaak pijn !!!! Vaak een pijnlijke trap waar je zelfs van wakker werd. En heel vaak een arm, elleboog, voet of knie die pijnlijk uitstak. Die kon je dan alleen met veel moeite terug duwen.
Het klinkt best pijnlijk maar dat verschilt per persoon. Ik had toevallig een kleine schoper.
Het is wel grappig........
erst kan je niet wachten tot je de kleine voelt..........dan raak je eraan gewent......( de zorgen dit je je maakt als hij 1 dag niet trapt)..........en de trappen wordt steeds beter voelbaar............en er komt een tijd dat als jij gaat slapen, de kleine wakker wordt en rustig op los trapt...heeeeeel vervelend !!!.............dan komen de uitschieters en verwens je de baby af en toe.......en dan eindelijk heb je de baby in de armen en mis je het getrap in je buik. Wat willen we nou ????
Advies....hoe erg het ook kan zijn...probeer ervan te genieten.....het is zo voorbij en dan verlang je erna terug.
Dus veel succes met het in trappelende wonder in de buik !!!! Misschien kan je hem al manieren aanleren in de buik, hahahahahha, doe mamma geen pijn.
