schrik van m'n leven!!!

Hoi allemaal!!

Dit hoort hier eigelijk helemaal niet te staan op dit forum.
Gaat helemaal niet over de geboorte van ons kindje.
Maar wil het toch even kwijt, ben er nog steeds niet goed van.
Het geeft me een rotslecht gevoel. Alsof ik een slechte mama ben!

Daarstraks was ik aan het afwassen, terwijl mijn man het huisvuil buiten deed.
Ons dochtertje van 13 maand was aan het spelen op haar speelmat.
Ik moet maar één stap opzij zetten om haar te zien vanachter mijn afwasbak.
Ik hoorde even niets meer en keek en ze was niet meer op haar mat. Had ze ook niet zien / horen wegkruipen.
Ik schrok me rot en ging richting trap. Daar zat ze te glunderen in het midden van de trap (richting omhoog) pfffffff.......... ik was er helemaal van aangedaan.
Was er helemaal van over mijn toeren en ons meisje maar lachen. Ze dacht dat mama blij was, maar ik huilde en brulde alles bij elkaar.
Mijn man probeerde me te kalmeren, maar er spookte steeds door mijn hoofd: 'ze moest maar eens gevallen zijn.' Eén stapje verkeerd en dan...
Hier ga ik nog nachten van wakker liggen. Als ik eraan denk, word ik helemaal gek.

Voel me een rotslechte mama voor de moment.
Kan het niet uit mijn hoofd zetten.

Zoals ik al zei, dit verhaal hoort hier niet, maar moest het even kwijt! SORRY!

Liefs,
van ons...
 
Hi,

Ik kan het me zoo goed voorstellen maar geloof me, het overkomt iedere mama wel een keer! EN gelukkig gaat het (bijna) altijd goed. Maar wat voel je je dan rot he! Terwijl je nog zo voorzichtig bent. Maarja, je hebt nu eenmaal geen vijf paar ogen al zou dat wel eens makkelijk zijn haha!
Zo is mijn dochter wel eens boven van ons bed gerold (dat is een boxspring dus behoorlijk hoog!) terwijl ze zich nog nooit had omgerold...toen dus wel! Ik wilde alleen iets pakken op de andere kamer...en stond binnen een tel weer naast haar! Ook schrikken hoor! Bij mijn zusje is haar dochter wel eens van de commode afgevallen terwijl ze zich omdraaide....kindje moest daarna ook spugen, kun je voorstellen hoe ze zich voelde..Gelukkig niks aan overgehouden maar je ziet t, het gebeurt iedereen! Maakjt je echt geen slechte mama hoor! Maakt je de volgende keer alleen maar nog alerter!

Liefs,Marcia mv Puck en 34,5 zwanger
 
Kan me er wel iets bij voorstellen hoor, dat je je schuldig voelt. Nergens voor nodig natuurlijk, maar je kunt je (vooral onder invloed van de zwangerschapshormonen) de gekste dingen in je hoofd halen.

Wij hebben van de zomer op de huisartsenpost gezeten omdat de jongste ook even 2 tellen aan onze aandacht ontsnapt was.

Manlief was aan het koken, oven stond aan. Ik dacht dat ons zoontje bij mijn man was, hij dacht dat hij bij mij in de tuin was. Je voelt hem al aankomen natuurlijk: handje tegen het venster van de oven aan! Gelukkig stond het kreng net aan, dus echt gloeiend heet was het nog niet maar toch genoeg om behoorlijk te verbranden! Je schrikt je helemaal suf.... Ik ben met kleren en al onder de douche gaan staan met mijn zoontje en mijn man heeft ondertussen naar de huisarts gebeld.
Achteraf is het heel erg meegevallen, met een weekje was er al niks meer te zien maar oh wat heb ik me schuldig gevoeld en wat heb ik er nare dromen aan overgehouden!
 
Ook ik heb me vorig jaar een hele slechte moeder gevoeld. Zoonlief was volgens mij net 8 maanden en ik had hem even op ons bed neergelegd, omdat ik in de badkamer moest zijn. Meneer kon toen al wel tijgeren,maar deed dat eigenlijk alleen op de grond. Op het moment dat ik vanuit de badkamer de slaapkamer in liep, zie ik hem zo van bed af kukelen. Volgens mij klapte zijn nekje helemaal dubbel en hij lag tegen het nachtkastje aan. Gelukkig begon hij gelijk heel hard te brullen, maar in paniek heb ik manlief gelijk gebeld en die moest van mij gelijk naar huis komen. Gelukkig heeft hij er niks aan overgehouden en na die tijd is hij nog een paar keer gevallen, maar die allereerste keer vond ik vreselijk. Het overkomt ons allemaal....
 
Het gebeurt zo snel soms.... Feline stond gisteren in eens in de kinderstoel en ik lette niet op...gelukkig was mijn man wel op tijd om haar te pakken.

groetjes Maris
 
Terug
Bovenaan