Schuld gevoel.

<p>Het cliché een baby komt in mijn leven en niet anders om.. inmiddels weet ik dat dit niet zo werkt.  </p><p>Ik heb een karakter volle zoon van 5 maanden.  Deskundige noemen hem ook wel een prikkelbare baby.  </p><p>Ik werk 32 uur, ik ben kost winnaar.  </p><p>Op woensdag gaat hij naar de kvd. Hier slaapt hij de hele dag niet. Donderdag en vrijdag ouders,  om het weekend is mijn man gewoon thuis.  </p><p>Deze week ervaart hij als zeer vermoeiend,  slaapt vervolgens bijna het hele weekend.  Op maandag en dinsdag is hij jammerig.  </p><p>De oppas is noodzakelijk om te boven werken, maar ik voel mij zo enorm schuldig als ik hem telkens zo vermoeid moet ophalen.. het maakt mij verdrietig.  </p><p>Nu overweeg ik 24 uur te gaan werken. Ene week 2 dagen andere week 4 icl weekend. Dit scheelt mij veel geld maar ik bespaart op het kvd. Ouderschap verlof met een vergoeding van 25% is mogelijk maar zitten hier haken en ogen aan? </p><p>Is het een kwestie van wennen voor mijn kleintje of zijn het mijn hormonen dat ik hem niet kan los laten? </p><p>Graag jullie ideeën hierover.  </p>
 
Hoeveel werkt je man? Als hij fulltime werkt dan is het gunstiger dat hij parttime gaat werken, net als jij. Dit levert belastingtechnisch meer op.
Ik zou op zoek gaan naar een fijne, rustige plek waar je baby wel kan slapen. Een gastouder bijvoorbeeld of een ander kdv. Teruggaan in uren zou ik niet te snel doen, want je werkt al parttime.
 
Phoeh wat lastig! Vergeet vooral je eigen geluk ook niet. En is het inderdaad misschien een idee om een gastouder of vaste oppas te regelen waardoor er meer regelmaat onstaat. Dit is voor zowel jezelf als je kindje erg fijn.
Ik zou inderdaad een keer alles op een rijtje zetten  Inkomsten, kosten voor kdv etc. Je zult zien dat minder werken door jezelf en/of je man gunstiger kan uitpakken dan je misschien zelf denkt. Ook ivm tegemoetkoming van kdv toeslag etc. 
Succes! 
 
Terug
Bovenaan