<p>Goedenavond medemamas (to be),</p><p>Ik moet even iets van me afschrijven en hopelijk herkent iemand zich in mijn verhaal of kunnen jullie mij tips geven. Toen ik zwanger was wist ik al meteen ik wil geen crèche of opvang of iets dergelijks. Dit in verband met mijn panische angsten voor misbruik of wiegendood of wat dan ook. Ik heb ook een verschrikkelijke zwangerschap gehad met angsten voor stilgeboorte etcetera (en ja ik heb hier over gepraat met iemand). Toen ze er was heb ik minstens 8 maanden haar een apparaatje op de pamper aangedaan omdat ik bang was voor wiegendood. Ook slaapt ze nog bij ons op de kamer. Nu loopt ze sinds 2 maanden en begin ik het heel vermoeiend te vinden met de Corona. Ik voel me schuldig dat ik me zo voel omdat ik zelf de keuze heb gemaakt dat ze niet naar de opvang gaat. Mijn stiefmama past op, maar dat is 1 dag in de week en verder moet ik ook werken. Maar als ik dan thuis ben weet ik soms echt niet meer wat ik moet doen met haar qua spelen en wandelen enzovoorts en zit ik veel op de bank en zet ik vaak de tv aan. Schuldgevoel is er nu echt veel. Man is altijd gaan werken. </p>
Schuldgevoel dreumes 16 maanden
- Onderwerp starter Gebruiker10114725
- Startdatum
Ik ben ook thuisblijfmamma, maar meer omdat mijn vriend en ik ook een moeder hadden die thuisbleef en wij dit heel belangrijk vinden om aan ons zoontje te bieden.
Tijdens mijn zwangerschap zat ik in een hele flinke burnout en ik ben in het begin ook zo bang geweest voor wiegendood, wel wat minder heftig als bij jou, ik had geen camera of apparaatje, maar ik lag wel vaak wakker met enge gedachten. De eerste ca. 15 maanden heb ik onwijs heftige paniekaanvallen gehad, deels door de burnout, maar ook door de hormonen. Ik denk dan ook dat ons verhaal wel vergelijkbaar is in zekere zin.
Corona is helemaal kut, ik herken het helemaal, we kunnen niet eens ff naar de kinderboerderij. Wij hebben geïnvesteerd in een elektrische fiets en gaan dan ook vaak een stuk fietsen, gewoon een rondje, langs de brandweerkazerne om "tutaa" te kijken, of naar het bos.
Als we thuis blijven speelt hij veel zelf met de duplo (hij is 19 maanden), kleuren we met dikke wasco krijten of gaan we kleien... het is veel van hetzelfde, gelukkig vinden die kleintjes dat juist veilig en vertrouwd!
Ik hoop dat je je snel minder rot gaat voelen en creatief om leert gaan met de extreem beperkte opties
Tijdens mijn zwangerschap zat ik in een hele flinke burnout en ik ben in het begin ook zo bang geweest voor wiegendood, wel wat minder heftig als bij jou, ik had geen camera of apparaatje, maar ik lag wel vaak wakker met enge gedachten. De eerste ca. 15 maanden heb ik onwijs heftige paniekaanvallen gehad, deels door de burnout, maar ook door de hormonen. Ik denk dan ook dat ons verhaal wel vergelijkbaar is in zekere zin.
Corona is helemaal kut, ik herken het helemaal, we kunnen niet eens ff naar de kinderboerderij. Wij hebben geïnvesteerd in een elektrische fiets en gaan dan ook vaak een stuk fietsen, gewoon een rondje, langs de brandweerkazerne om "tutaa" te kijken, of naar het bos.
Als we thuis blijven speelt hij veel zelf met de duplo (hij is 19 maanden), kleuren we met dikke wasco krijten of gaan we kleien... het is veel van hetzelfde, gelukkig vinden die kleintjes dat juist veilig en vertrouwd!
Ik hoop dat je je snel minder rot gaat voelen en creatief om leert gaan met de extreem beperkte opties
Ik denk niet dat het samenhangt met wel of niet naar de opvang. Ik werk 3 dagen en dan gaat onze dochter naar de opvang. De overige dagen ben ik gewoon met haar thuis. Ook toen ik minder werkte, ging onze dochter alleen naar de opvang op de dagen dat ik weg was. Onze dochter is net 1 en 'helpt' mij in huis. Als ik de was doe, dan gaat ze mee naar boven en speelt ze met de wasknijpers. Eten koken? Mevrouw zit op het aanrecht of in de kinderstoel in de keuken. Vaatwasser uitruimen? Super interessant! Onze dochter kijkt ook echt wel tv, maar op de bank zitten en niets doen lijkt me voor jullie allebei niet goed.
Ik ben dan geen thuisblijf mama. Maar wilde toch even reageren. Mijn kindje gaat ook niet naar de opvang, alleen bij opa en oma. Ze is 15 maanden. En ik denk dat ook wel ligt aan hoe je kindje is, wat voor karakter. Die van mij bijv is echt druk en snel uitgekeken op haar speelgoed, daarnaast een slechte slaapster. Dus het komt er op neer met deze slechte dagen, dat de tv ook veel aan staat. Wat ik wil zeggen soms is het niet anders en moet je het accepteren.
Ik begrijp wel wat je bedoeld. Het is gewoon pittig om zo'n ukkie de hele dag bezig te houden en nu met Corona kun je idd geen kant op. Ik ben er ook wel een beetje klaar mee. Je kan niet eens naar de Kwantum of de kinderboerderij, echt niet tof. Het is een vreselijk lange winter zo...
Mijn dochters zijn nu ruim 3 jaar en 18 maanden. Ze gaan 1 dag naar de gastouder en 1 dag papadag. De overige 5 dagen zijn ze thuis.
Wij gaan 2x per dag een uur naar buiten. Rondje wandelen achter de poppenwagen met de pop. De eendjes voeren. Stukje fietsen (we hebben een bakfiets, topding!!) of naar de speeltuin.
Het is gruwelijk saai soms, 2x per dag wéér zo'n stom rondje doen. Maar de kids zijn blij en je kan tegenwoordig niks anders.
Verder gaat de tv hier op vaste tijden aan, tijdens het fruit eten van 9.00-9.45 En tijdens het koken van 17.15-17.45.
Mijn kids zijn 6.30 wakker en gaan 19.30 weer slapen, dus de dagen zijn lang. Het scheelt al zooooooveel als je kindje tot 8.00 slaapt, dat is voor mij heel luxe en gebeurt nooit.
De jongste slaapt nog van 12.30-14.30, maar er blijven dus behoorlijk wat uren over om te vullen op een dag. En ja, dat valt soms niet mee.
Op deze leeftijd is alles 10min leuk, ze hebben nog weinig concentratie en de spanningsboog is kort. Fantasiespel hebben ze nog niet. Erg lastig. Dat wordt pas beter rond de 2 jaar.
Of je kindje nu wel of niet naar de opvang gaat, maakt niet eens zoveel uit denk ik. Ze weet niet beter. En alle dagen dat mama's niet werken, zijn de kinderen ook thuis. Een dag of een paar uurtjes voor jezelf overdag? Dat gebeurt nooit, ook niet als je kinderen op het kinderdagverblijf zitten. Want die uren ben je aan het werk
Misschien kun je kijken naar eenpeuterspeelzaal in de buurt waar je kindje 1 ochtendje heen kan zodra ze 2 is? Dat kan ik je enorm aanraden. Dat is zooooo leuk. En dan heb je dus wel 1 ochtendje voor jezelf, genieten!!!!
Mijn oudste dochter gaat ook naar de peuterspeelzaal 1 ochtendje per week en dat vindt ze fantastisch. Mijn jongste dochter gaat ook in september, ik kan er nu al naar uitkijken dat ik dan 1 hele ochtend per week voor mezelf heb!
Mijn dochters zijn nu ruim 3 jaar en 18 maanden. Ze gaan 1 dag naar de gastouder en 1 dag papadag. De overige 5 dagen zijn ze thuis.
Wij gaan 2x per dag een uur naar buiten. Rondje wandelen achter de poppenwagen met de pop. De eendjes voeren. Stukje fietsen (we hebben een bakfiets, topding!!) of naar de speeltuin.
Het is gruwelijk saai soms, 2x per dag wéér zo'n stom rondje doen. Maar de kids zijn blij en je kan tegenwoordig niks anders.
Verder gaat de tv hier op vaste tijden aan, tijdens het fruit eten van 9.00-9.45 En tijdens het koken van 17.15-17.45.
Mijn kids zijn 6.30 wakker en gaan 19.30 weer slapen, dus de dagen zijn lang. Het scheelt al zooooooveel als je kindje tot 8.00 slaapt, dat is voor mij heel luxe en gebeurt nooit.
De jongste slaapt nog van 12.30-14.30, maar er blijven dus behoorlijk wat uren over om te vullen op een dag. En ja, dat valt soms niet mee.
Op deze leeftijd is alles 10min leuk, ze hebben nog weinig concentratie en de spanningsboog is kort. Fantasiespel hebben ze nog niet. Erg lastig. Dat wordt pas beter rond de 2 jaar.
Of je kindje nu wel of niet naar de opvang gaat, maakt niet eens zoveel uit denk ik. Ze weet niet beter. En alle dagen dat mama's niet werken, zijn de kinderen ook thuis. Een dag of een paar uurtjes voor jezelf overdag? Dat gebeurt nooit, ook niet als je kinderen op het kinderdagverblijf zitten. Want die uren ben je aan het werk
Misschien kun je kijken naar eenpeuterspeelzaal in de buurt waar je kindje 1 ochtendje heen kan zodra ze 2 is? Dat kan ik je enorm aanraden. Dat is zooooo leuk. En dan heb je dus wel 1 ochtendje voor jezelf, genieten!!!!
Mijn oudste dochter gaat ook naar de peuterspeelzaal 1 ochtendje per week en dat vindt ze fantastisch. Mijn jongste dochter gaat ook in september, ik kan er nu al naar uitkijken dat ik dan 1 hele ochtend per week voor mezelf heb!
Hoi,
Misschien is een gastouder iets voor jou.
Ik zelf wou ook geen kinderopvang omdat ik dacht dat het te druk was en ons zoontje niet de aandacht zou krijgen wat natuurlijk niet zo is. Maar wij hebben toen een gastouder gezocht omdat de groep klein is en in huiselijke sfeer. Kennismaking gehad kreeg altijd fotos door gestuurd of appjes dat het goed ging.
Misschien is een gastouder iets voor jou.
Ik zelf wou ook geen kinderopvang omdat ik dacht dat het te druk was en ons zoontje niet de aandacht zou krijgen wat natuurlijk niet zo is. Maar wij hebben toen een gastouder gezocht omdat de groep klein is en in huiselijke sfeer. Kennismaking gehad kreeg altijd fotos door gestuurd of appjes dat het goed ging.
Wat fijn zo een reactie. Dit omschrijft eigenlijk perfect mijn dagelijks leven ook! Enkel en alleen dat ze niet naar de opvang gaat. Ik ben idd zeker van plan om ze vanaf haar 2 jaar wel 1 of meerdere ochtenden naar de opvang te doen van school. Dit is vanaf 2 jaar. Corona word psyschisch echt onderschat door de media. Heel jammer! En idd dat stomme zelfde rondje en dezelfde supermarkt word je ook al zo beu als iets hè! Mijn dochter is ook altijd om 6:30 wakker en helaas de laaatste weken durft ze wel is om 5:00 of 5:30 wakker te worden en gaat dan absoluut voor geen goud van de wereld meer slapen! Ze is 16 maanden nu. Ik heb al gelezen dat dat mss komt omdat haar middagdutjes soms te lang zijn, maar vaak is dat echt niet het geval. Die methode van laten huilen en 5 minuten later terugkomen al geprobeerd maar brengt niks op, dan ben ik tot 7 bezig mss om ze te laten slapen terug dusja. Achja het is pittig maar je houdt oneindig veel van ze en mogen blij zijn als onze kindjes gezond zijn! Zo denk ik maar als het eens even moeilijk word! En ik ben blij dat ik nog kan werken, ben verpleegkundige. Het is mijn eerste kindje en ik kijk er naar uit dat ze kan praten en aangeven wat ze bedoeld (verbaal dan). Maar achja dan is het vast ook weer iets haha. Dat die Corona maar snel de wereld uit is!