Schuldgevoel

<p>Ik wilde even iets stoms vragen en waarschijnlijk is mijn reactie overtrokken(dat hoop ik) maar zit er echt even doorheen en voel me super schuldig..</p><p>Ik zorg in mn eentje voor mij  7maand oude dochtertje, geen familie verder weinig vrienden en haar papa is niet in beeld.</p><p>Nu heb ik vandaag echt een slechte dag qua bui(weinig slaap,veel stress, zieke rugpijn(hernia) en o.g.) en ik heb het gevoel dat ik dat op mijn dochter heb afgereageerd.</p><p>Ik was een minder "aanwezig" dan normaal en net na haar badje en laatste flesje ben ik gwn vergeten om een verhaaltje te lezen met mn meisje. Normaal slaapt ze heel snel in en lekker door maar dit x bleef ze draaien en toen herrinerde ik me dat ik vergeten was haar voor te lezen. Ik heb echt serieus zitten janken en het zit me nog steeds in mn keel en ik vraag me af of ik haar tekort heb gedaan vandaag en of ze nu wel lekker kan slapen vannacht en ik haar niet heel erg in de war heb gebracht door haar in bed te leggen voor we onze samen tijd hadden.</p><p>Alsjeblieft neem me serieus want voel me er serieus schuldig over en t voelt alsof ik faal als moeder, alvast dankjewel voor het lezen en hopelijk reageren!</p><p>groetjes een verdrietige moeder</p><p> </p><p> </p><p> </p><p> </p><p> </p><p> </p>
 
Beste,
Je bent een hele goede moeder. Vergeet dit nooit. In je eentje breng je dit prachtige kindje groot. Soms zijn er dagen dat je meer geprikkeld bent en sneller zult uitvallen. Dit is heel normaal. Moeders zijn ook mensen.
Elke avond uit een boekje voorlezen is niet hey belangrijkste (ook al is dit belangrijk voor een kind). Het belangrijkste is dat een kind opgroeit bij een liefdevolle moeder. Een moeder wat alles over heeft voor haar kind. En ja, soms ben je moe, soms heb je geen zin…en heb je even je moment niet. Daar is niets mis mee. Vergeet astjeblieft niet om soms ook tijd voor jezelf vrij te maken. Want ook jij bent belangrijk!
 
Hey!
Allereerst respect dat je het allemaal alleen doet!
Volgens mij wil jij het allerbeste voor je meisje en daarmee ben je een fantastische moeder!
Voel je niet schuldig dat je het verhaaltje vergeten bent. Ik denk niet dat ze daarom minder goed slaapt.
Wat wel kan is dat je dochter aan je merkt dat je even niet lekker in je vel zit en daardoor wat anders op je reageert. Probeer vannacht lekker te slapen, dan kan je er morgen weer voor je dochter zijn. (Al weet ik uit ervaring dat een hernia en lekker slapen niet echt een goede combi zijn.)
Heb je anders misschien een lieve buurvrouw/buurman die het leuk vindt om een middagje op te passen? Dan kun jij een beetje bijkomen.
Succes en twijfel niet aan jezelf!

 
Lieve mama, Dat jij je zo schuldig hierover voelt bewijst al dat je een hele lieve zorgzame mama bent! Je hoeft je echt niet schuldig te voelen we hebben allemaal wel eens onze mindere dagen en dit hoort er helaas bij. Ik als mama herken dit gevoel natuurlijk ook! Probeer je niet zo druk te maken en lekker je rust te pakken zodat je morgen weer fris en fruitig bent zodat je de mama kan zijn die je wilt zijn. En ik wil het je nog een keer op je hart drukken, als je een keer geen verhaaltje leest of een keer kortaf reageert of je een keer minder tijd hebt voor je kind maakt dit je zeker geen slechte mama. Mama's zijn ook maar mensen.
Ga lekker uitrusten morgen weer een nieuwe dag.
Xxx WBM
 
Eens met wat al is gezegd! Uiteindelijk gaat het erom hoe je kindje het meestal heeft, en zo te horen is dat super goed. Een keertje iets vergeten of een slechte bui hebben is ten eerste super normaal en ten tweede kan een kindje daar mee omgaan als de basis goed zit. Goed genoeg is belangrijker dan perfect! Ik heb zelf in elk geval moeten accepteren dat mijn beeld van wat een perfecte, lieve, altijd geduldige, zorgzame moeder ik zou zijn wiens kinderen niet zeuren om snoep of tv kijken en die altijd leuke dingen met haar kinderen doet een sprookje was en dat ik alsnog over het algemeen best trots ben. Wees jij dat ook, want zonder hulp is helemaal knap!
 
Ach, dit is zo herkenbaar. Naar voor je. Deze dagen zullen nog vaker komen. Maar je geeft genoeg liefde, en dat is belangrijker dan wat je ook vergeet. Ga lekker door, en geniet ?
 
Hoe gaat het nu met je? Heeft je dochter toch nog lekker geslapen?
Het klinkt heel herkenbaar hoor. Ik maak me ook wel eens zorgen als ik zo moe ben dat enthousiast en leuk voor mijn dochter zijn zelfs al teveel is. En dan merk je dat ze anders op me reageert. Of als er weer een periode is dat ze alle nachten bij elkaar gilt, dan raak ik ook wel eens mijn geduld kwijt dat ik even weg moet lopen, omdat ik gewoon zo verschrikkelijk op ben. Als ik dan eenmaal rustig zit, denk ik weer, ahhh maar ze is 1! zij weet niet beter en heeft me nodig. 


Maar ik ken het ook van de andere kant. Ik heb een alleenstaande thuisblijfmoeder, die het ook wel eens zwaar had. ik was toen al wat ouder, anders herinner ik het me niet. Maar die schoot ook wel eens uit haar slof. Of dat ze een dag druk en afwezig was. Ik heb me nooit onveilig bij haar gevoeld, of zelfs maar ongeliefd. Een andere dag deden we weer lekker gezellig dingen samen. En ik kon/kan voor alles bij haar terecht. 

Dus dan denk ik: Het komt wel goed. Iedereen heeft off days, last van vermoeidheid, zorgen, pijn, of even wat minder handige reacties of zelfs strijd. Ik kan mijn kindje beter leren dat het erbij hoort en hoe je ermee omgaat. Deze gevoelens mogen er ook zijn. Bij haar zelf ook. 

Het komt allemaal goed, deze ene dag herinnert ze zich morgen al niks meer van.
 
Terug
Bovenaan