schuldgevoel!

[Anoniem]

hallo.

Ik heb een zoontje van 9 mnden, hij is ons eerste kindje.
Doordat ik zo een ontzettende angst heb voor wiegendood heb ik  hem al gauw bij mij in bed gepakt zodat ik hem iedere minuut in de gaten kon houden, wat dus achteraf gezien de grootste fout is die ik gemaakt heb.
Mijn vriend slaapt dus al 9 mnden op de bank wat dus ook niet bepaald goed is voor onze relatie.
Het resultaat is dat hij nu natuurlijk niet meer in zn eigen bed te krijgen is en dat hij nog steeds geen een nacht doorgeslapen heeft.
Ik begin aan mezelf te merken dat ik gewoon op ben omdat ik totaal geen nachtrust krijg.
Ik ben het zeer zeker allemaal zelf schuld maar als we dan weer eens zo een nacht ingaan waarvan hij om de haverklap wakker word voel ik mezelf zo boos worden dat ik zelfs al vaker op hem gescholden heb en wat ruwer met hem omga terwijl hij er niks aan kan doen.
heeft iemand dezelfde ervaring als mij of heeft iemand tips?
want ik zit dus nu vol met schuldgevoelens en word daar ontzettend verdrietig van want mijn zoontje is ALLES voor mij, echt het mooiste wat me ooit is overkomen!!

liefs Tammy

 

[Anoniem]

Kaan slaapt ook met regelmaat naast ons. Komt omdat hij borstvoeding krijgt en als hij s'nachts kreeg dan viel ik ook in slaap.
Nu slaapt hij in een ledikant op de kamer naast ons bed. Straks als ik vakantie heb gaan we de strijd aan.
Kaan begint in zijn eigen bed maar als hij s'nachts wakker wordt komt hij naast me liggen.
In de vakantie halen we hem er niet meer uit maar troosten hem in zijn bedje. Dit heeft het CB aanbevolen.
De nachtvoedingen heeft hij niet meer nodig maar is een gewoonte geworden.
Het is uit gemakszucht en gezelligheid dat ik hem er uit haal want ik moet de volgende dag weer vroeg op om te werken.
In de vakantie wordt   het op mijn tanden bijten ben ik bang.
Suc6.
Groetjes

 

[Anoniem]

Lieve Tammy,
even een knuffel , uit bezorgdheid heb je je kleintje bij je in bed genomen en moest je vriend wijken - daar is niks mis mee, wees niet zo hard voor jezelf. Wat je nu ziet zijn de vervelende gevolgen van je aanpak - niet leuk - maar het betekend alleen dat je nu moet handelen, met boos zijn op jezelf en 's nachts boos worden op je zoontje schiet je niks op. Je hebt je zoontje een goede basis meegegeven van vertrouwen dat zijn mama er altijd voor hem is maar nu is het tijd dat hij in zijn eigen bedje slaapt. Ik denk dat je voor je eigen rust en die van je zoontje (want hij slaapt blijkbaar ook niet zo goed) even door de zure appel heen moet bijten en hem in zijn eigen bedje moet laten slapen, ook al betekend dat de eerste dagen veel gehuil. Het is maar een advies - volg je eigen gevoel - ik wens je heel veel sterkte,
Pauline

 

[Anoniem]

Ik ben het met Pauline eens, je moet door die zure appel heen. En dat zal betekeken nog meer onrust de eerste dagen, maar je zal zien dat het na 2 a 3 daqgen al beter gaat.

Miep

Sterkte en voel je nou niet schuldig je deed wat jou goed leek.

 

[Anoniem]

lieve tammy,

Ik ben zon moeder die door de zure appel heeft heen gebeten....ook ik had Justin vaak bij me in bed en als ik hem dan terug legde was het huilen geblazen...maar nu merkte ik ook dat ik het niet meer aankon lichamelijk betreft. was aldoor moe enz. Dus ook ik heb steeds mijn zoontje wakker in zijn bedje gelegd en ben naar beneden gegaan en gaan computeren, want zijn huilen kon ik niet tegen...ik heb het 2 dagen maar hoeven volhouden en nu slaapt hij in zijn eigen bedje!!!! hij simt alleen nog ff 5 minuutjes maar dan stopt hij zelf zijn speen in zijn mondje en valt in slaap...Ben zo trots op mezelf en op hem!!! ben heel blij dat ik het toch gedaan heb, ondankt dat ik het heel moeilijk vond en zijn warmte stiekum beetje miste in begin...Nu slaap ik echt beter en Justin ook...
Echt, het werkt, maar tis idd kwestie van volhouden hoe moeilijk ook.

heel; veel sterkte en succes, je zult zien, na 3 dagen is het echt al beter, zowel voor hem als voor jou! en mail anders lekker hier van je af, ik zal je proberen te steunen hier als je dat nodig hebt!!

liefs sweety

 

[Anoniem]

harstikke bedankt voor jullie reacties.
Ik zal het proberen want het is beter voor hem en mij.
en ja nadat ik dit gisteren hier op het forum gezet heb voelde ik me meteen een stukje beter  ook dankzij jullie lieve reacties.
Nu is mn kleine boefje erg ziek, flink verkouden en diaree dus ik w8 even totdat dit over is en dan gaan we ervoor !!
Het zal idd niet  meevallen maar het is wat jullie zeggen even 2 weken op de tanden bijten en alles komt goed en ook ik zal super trots zijn  als hij in zn eigen bedje slaapt.


liefs Tammy

 

[Anoniem]

quote: Miep34 reageerde document.write(friendlyDateTimeFromStr('14-11-2007 09:07:20&apos);

Ik ben het met Pauline eens, je moet door die zure appel heen. En dat zal betekeken nog meer onrust de eerste dagen, maar je zal zien dat het na 2 a 3 daqgen al beter gaat.

Miep

Sterkte en voel je nou niet schuldig je deed wat jou goed leek.


nou ik hoop dat het werkt dan, hier niet... ik heb wel 2 weken de strijd aangegaan maar hij blijft dan de hele nacht huilen... en braken enzzzzzz. En ook ik begin dan te scheuwen en hardhandig te zijn, maar dan gaat hij alleen harder huilen en heeft dus geen zin... (makkelijk gezegt hoor,  vandaag heb ik het ook weer gedaan en voel me ook erg schuldig, maar ik  vind ook  dat hij moet leren dat als hij vervelend is (echt vervelend he!) mama ook niet te pruimen is.)  .... Na de 2 weken was ik helemaal kapot... nu voed ik hem en hij slaapt gelijk door... nog zo'n 3 keer per nacht... wel slaapt hij het grootste gedeelte van de nacht in zijn bed (naarst die van mij) maar hij slaapt ook bij mij in bed, dit alleen als hij na het voeden niet wil slapen... veel suc6 ik hoop dat hij bij jou wel werkt....

grt suuz

 

[Anoniem]

nog even iets als dit mogelijk is en of je het wilt natuurlijk maar misschien een paar dagen bij iemand anders laten slapen
en dan nog een keer proberen?
net wat ik al zei dit moet je wel willen natuurlijk en ook de mogelijkheid hebben