<p>Misschien een genante topic maar ik vraag me toch af of er vrouwen zijn die zich hierin herkennen… In het tweede trimester van de zwangerschap waarin ik me best goed voelde hadden we nog regelmatig seks. Ons seksleven is sowieso altijd wel goed geweest voor de hele zwangerschap. Nu had ik in het tweede trimester ook nog niet zo’n hele dikke buik, en was ik nog redelijk “flexibel” lichamelijk. Op dit moment ben ik ruim 37 weken zwanger en kan de baby dus in principe elk moment komen. Helaas is ons seksleven sindsdien niet meer wat het geweest is. Hij lijkt meer bezig te zijn met dat hij aan zijn trekken komt, en lijkt niet echt moeite meer te doen om met mij bezig te zijn zegmaar. Nu ben ik hierover begonnen, al eerder maar toen werd het ook niet duidelijk, maar nu gaf hij aan dat hij zich juist afgewezen voelt. Maar dat komt bij mij meer doordat ik het gevoel heb hem constant te moeten pleasen en er geen oog meer is voor mijn behoeftes. Ook dit heb ik aangegeven maar hij blijft erbij dat hij zich juist afgewezen voelt. Ik heb hem ook gevraagd of die misschien door de zwangerschap zich minder aangetrokken voelt of iets, maar daar komt ook geen duidelijk antwoord uit. Zijn er meer vrouwen die tegen zoiets aanliepen? En wat moet ik ermee? Want ik merk dat ik ondanks de kwalen e.d. juist wel behoefte heb aan intiem contact. En hier word ik onzeker van omdat seks nooit een issue is geweest bij ons. </p>