Single en zwanger!

Ik had vroeger altijd zo'n beeld van alleenstaande moeders als, in de trainingsbroek naar de appie, haar snel in een slordige staart en een half bloedje op de arm die loopt te schreeuwen. Dat zou mij nooit gebeuren. Totdat ik een leuke afrikaanse man ontmoete.. De relatie liep na 4 maand helaas al weer stuk door gebrek aan tijd voor elkaar en ik kwam er een week later achter in verwachting te zijn. Nou moet ik toegeven dat het ook niet altijd even veilig was, ik wou ook wel een kindje.. maar dat ik hem in mijn eentje zou moeten opvoeden had ik toch niet gedacht. Daar ging dat beeld van de trainingsbroek week door mn hoofd..! Ja dat krijg je ervan dacht ik, moet je maar niet oordelen over een ander!

Inmiddels ruim 6 maand in verwachting en ik geef toe, het is tot nu toe soms erg zwaar geweest maar ik heb me ook nog nooit zo gelukkig gevoeld! Ik heb de afgelopen 25 week elke emotie gevoeld die er bestaat en de één nog intenser dan de ander! Ik heb gehuild omdat ik me egoistisch voelde, me bang voelde maar ook van geluk.. zijn hartje horen voor het eerst.. hem voelen bewegen..! Onbeschrijfelijk!

Ik vraag me af of er hier meer single moms to be zijn. In ieder geval één tip van mij, neem alles one thing at a time en laat het gewoon over je heen komen! Oh en ik heb de hoge hakken inmiddels toch ook echt moeten omruilen voor slippers en sneakers, maar de trainings broek blijft voor binnens huis! Xx
 
Ik kan niet met je mee praten maar denk dat je naast je rol als moeder ook goed moet kijken naar je andere rollen in het leven. Zolang je je daarvan bewust bent komt het vast helemaal goed!!!

Succes!
 
Terug
Bovenaan