Tja zoals je kunt lezen in het topic curretage houdt de ellende hier nog niet echt op. Ik merk wel dat ik overal nog steeds heel emotioneel op reageer. Om het minste kan ik in huilen uitbarsten. Doordat ik een keizersnee heb gehad kon ik ook niet naar de begrafenis en ik merk dat dat ook moeilijk is omdat ik een stukje mis in mijn verwerking. Kan me goed voorstellen dat je de kerst nix vond, en dat je nog bij haar op bezoek wil gaan. Het is ook allemaal zo onwerkelijk. En inderdaad het is wel fijn om te weten dat je niet de enige bent die zoiets mee maakt. Liefs Nouky
) Sterkte, liefs Nouky