<p>Hallo moeders,</p><p>Onze zoon van bijna 6 maanden slaapt nog steeds alleen maar op mij overdag en ‘s nachts bij ons in bed. Zodra wij hem in bed leggen is het huilen (krijsen). Al sinds hij een paar weken oud is oefenen we met hem door hem moe maar wakker in bed te leggen, houden we de wakkertijden in de gaten, hebben we een slaapritueel, etc. Maar toch beklijft het niet en brult hij net zo lang tot we hem bij ons nemen. Nu is hij bijna 6 maanden en begin ik me zorgen te maken. Ik heb me laten vertellen dat ze vanaf 6 maanden kunnen leren dat hun gehuil effect heeft dus ben ik bang dat het helemaal moeilijk wordt om hem weg te leggen. Ik heb al heel wat boeken gelezen (Baby in een droomritme, Slaap!, De tevreden baby o.a.) maar hoe ik de tips ook toepas, niets helpt. Nu ben ik wat huiverig voor slaapcoaching. Het kost een hoop geld en heb voor m’n gevoel alles uit de boeken toegepast dus gaat dit ons wel helpen? Zijn er moeders met een zelfde soort verhaal die wel baat hebben gehad bij slaapcoaching? Op dit moment gaat hij één dag naar het kdv en komt hij oververmoeid terug. Ze kunnen hem daar niet in hun armen laten slapen natuurlijk. Ik lees altijd veel vragen op fora van hoe je zorgt dat je kindje doorslaapt, maar mijn grootste wens is dat hij slaapt, en in zijn eigen bed, zonder strijd. Ik durf de strijd eigenlijk ook niet meer goed aan te gaan. De laatste weken raak ik zo gefrustreerd dat ik hem soms maar laat huilen om zelf even af te koelen. Ook laten huilen leidt niet tot slaap. Meer kindjes die met 6 maanden nog niet zelfstandig in bed sliepen? En hoe kwam dit uiteindelijk goed? </p>
Slaapcoaching?
- Onderwerp starter Damaris
- Startdatum
Mijn eerste niet , de tweede gelukkig wel. Zwaar kan het zijn hè. Ik ben uren met de eerste bezig geweest. Voeden - sliep - in bed - wakker - wiegen.... Uiteindelijk wiegde ik haar in slaap ingewikkeld in een doek die dus onder haar hoofd bleef liggen zodat ze tenminste bleef slapen als ik haar neerlegde.
Toen ze wat ouder was heb ik de associatie drinken&slapen 'afgeleerd' door een bepaald ritueel dat ik had om te draaien.
Dus eerst was het ritueel tanden poetsen, boekje lezen, liedje zingen, drinken en dan schoof ik het drinken op. Dus werd het tanden poetsen, boekje, drinken, liedje zingen en zo verder. Toen was ze al wel 1 maar dat pikte ze toen prima. Ze kreeg ook altijd mijn pyjama van de dag ervoor in bed, voor de geur
.
Dochter sliep ook vanaf bijna 1 (geloof 11 maanden maar ben er niet meer 100% zeker van) pas in haar eigen bed in de nacht. Omdat ze toen bij ons in bed ging klieren.
Oh en ik heb nog een tijdje geaaid. Continu naast het bedje gezeten en geaaid over Dr hoofdje. Met m'n rug naar dr toe. Zodat ze wel wist dat ik er was. En na een paar weken snapte ze dat. Dat was met een maand of tien. En toen ze dat door had viel ze steeds sneller aaiend in slaap en toen begon ik met haar in de nacht in haar eigen bed leggen.
Maar ik heb er nachten mee wakker gelegen. Tsjonge wat is dat lastig hè.. mijn dochter ging gelukkig naar haar oma's als oppas en mijn dochter sliep wel als je met de kinderwagen wandelde.
Ook een tip die ik van Stephanie Lampe toen kreeg was om op de tijden dat ze moest slapen/moe was, met haar te wandelen zodat ze eerst haar slaapritme zou leren. Dus eerst in bed proberen, lukte dat niet, dan wel echt in slaap helpen dmv wandelen en na een uurtje of half uurtje proberen over te leggen. (Ik legde dan zowat de hele inhoud van de wandelwagen in bed. Dekentje onder haar, dekentje op haar, slaapknuffel mee... Pff). Het duurde even maar het werkte uiteindelijk wel. Maargoed, toen was ze dus wel al weer iets ouder.
Oh heeft jouw kindje een knuffel, speen, doekje, weet ik veel wat? Als je eerst daar mee leert inslapen bij jou dat het een veilig gevoel alsof het erbij hoort geeft, dan kan dat eventueel mogelijk ook helpen bij het inslapen in het eigen bed na een tijdje. Zeggen ze..
Verder nooit een slaapcoach ingeschakeld maar het consultatiebureau.. die keken toen ze een jaar en drie maanden was mee omdat mevrouw wel zelf ging slapen, maar nog altijd (deed ze al) 4 tot 8 keer wakker werd in de nacht. Ik trof een heel aardige verpleegkundige die toen echt heel erg met me mee keek, ook luisterde dat huilen (langer dan een minuut of 5, zeg maar) echt niet paste en samen met mij verder keek naar andere mogelijkheden.. dus daar wel fijne ervaringen mee.
Sterkte! En je bent lang niet de enige!
Toen ze wat ouder was heb ik de associatie drinken&slapen 'afgeleerd' door een bepaald ritueel dat ik had om te draaien.
Dus eerst was het ritueel tanden poetsen, boekje lezen, liedje zingen, drinken en dan schoof ik het drinken op. Dus werd het tanden poetsen, boekje, drinken, liedje zingen en zo verder. Toen was ze al wel 1 maar dat pikte ze toen prima. Ze kreeg ook altijd mijn pyjama van de dag ervoor in bed, voor de geur
.Dochter sliep ook vanaf bijna 1 (geloof 11 maanden maar ben er niet meer 100% zeker van) pas in haar eigen bed in de nacht. Omdat ze toen bij ons in bed ging klieren.
Oh en ik heb nog een tijdje geaaid. Continu naast het bedje gezeten en geaaid over Dr hoofdje. Met m'n rug naar dr toe. Zodat ze wel wist dat ik er was. En na een paar weken snapte ze dat. Dat was met een maand of tien. En toen ze dat door had viel ze steeds sneller aaiend in slaap en toen begon ik met haar in de nacht in haar eigen bed leggen.
Maar ik heb er nachten mee wakker gelegen. Tsjonge wat is dat lastig hè.. mijn dochter ging gelukkig naar haar oma's als oppas en mijn dochter sliep wel als je met de kinderwagen wandelde.
Ook een tip die ik van Stephanie Lampe toen kreeg was om op de tijden dat ze moest slapen/moe was, met haar te wandelen zodat ze eerst haar slaapritme zou leren. Dus eerst in bed proberen, lukte dat niet, dan wel echt in slaap helpen dmv wandelen en na een uurtje of half uurtje proberen over te leggen. (Ik legde dan zowat de hele inhoud van de wandelwagen in bed
. Dekentje onder haar, dekentje op haar, slaapknuffel mee... Pff). Het duurde even maar het werkte uiteindelijk wel. Maargoed, toen was ze dus wel al weer iets ouder. Oh heeft jouw kindje een knuffel, speen, doekje, weet ik veel wat? Als je eerst daar mee leert inslapen bij jou dat het een veilig gevoel alsof het erbij hoort geeft, dan kan dat eventueel mogelijk ook helpen bij het inslapen in het eigen bed na een tijdje. Zeggen ze..
Verder nooit een slaapcoach ingeschakeld maar het consultatiebureau.. die keken toen ze een jaar en drie maanden was mee omdat mevrouw wel zelf ging slapen, maar nog altijd (deed ze al) 4 tot 8 keer wakker werd in de nacht. Ik trof een heel aardige verpleegkundige die toen echt heel erg met me mee keek, ook luisterde dat huilen (langer dan een minuut of 5, zeg maar) echt niet paste en samen met mij verder keek naar andere mogelijkheden.. dus daar wel fijne ervaringen mee.
Sterkte! En je bent lang niet de enige!
Dank voor je reactie. Fijn om herkenning te vinden. Ging dat in slaap aaien gepaard met tranen? Mijn zoon kijkt me dan heel hulpeloos aan en begint te huilen. Soms weet ik niet of ik er dan goed aan doe om te blijven of dat dat het alleen maar frustrerender maakt voor hem. Dat van dat knuffeltje is een goed idee. Hij heeft tot nu toe nog geen knuffeltje waar hij erg aan gehecht is, maar door die idd erbij te pakken als hij op mij slaapt wordt het dat misschien wel. Ik probeer hem nu op gezette tijden in slaap te wiegen bij me om iets van een ritme te creeeren. Heb het idee dat dat steeds meer lukt. Oh, en dat van die pyama...leg je die er dan naast of als "kussentje"? Heb het wel geprobeerd maar misschien niet lang genoeg om te zeggen dat het niet werkt.
Zwaar kan het zijn he! Mijn dochter is inmiddels 20 maanden en sliep ook moeilijk. Met 6 maanden overdag op mij of in de draag zak en 's nachts bij ons in bed. Op de opvang lukte het met kleine stapjes om zelfstandig te gaan slapen.
Ik heb geen slaaptraining gedaan. Een baby van 6 maanden kan je echt niet 'manipuleren' met gehuil om uit bed te komen.
Uiteindelijk ging mijn dochter vanzelf steeds beter slapen. Wanneer precies weet ik niet meer. Inmiddels slaapt ze overdag en 's nachts in haar eigen bed. 's Nachts heeft ze ons nog wisselend nodig om in slaap te vallen; soms hele nacht niet, soms 1-2x.
Doe wat goed voelt voor jullie!
Ik heb geen slaaptraining gedaan. Een baby van 6 maanden kan je echt niet 'manipuleren' met gehuil om uit bed te komen.
Uiteindelijk ging mijn dochter vanzelf steeds beter slapen. Wanneer precies weet ik niet meer. Inmiddels slaapt ze overdag en 's nachts in haar eigen bed. 's Nachts heeft ze ons nog wisselend nodig om in slaap te vallen; soms hele nacht niet, soms 1-2x.
Doe wat goed voelt voor jullie!