Slaapprobleem: hysterisch krijsen en overgeven

A

ANONYMOUS_USERNAME

HELP!!
Ons zoontje van net 2 jaar is altijd een geweldige slaper geweest: ging om half 8/8 uur  naar bed, werd 's nachts zelden tot nooit wakker, en was 's ochtends niet vroeger dan 8 uur wakker. Ook 's middags sliep hij prima 2 uurtjes.
Helaas is daar nu verandering in gekomen: hij blijft hysterisch krijsen en windt zichzelf zo op dat hij op een bepaald moment zelfs gaat overgeven: dit vind ik zielig voor hem maar ook erg vies.
Bijkomend is dat we hem met z'n 2e verjaardag zo'n juniorbedje gegeven hebben en hij daar eerst prima in wilde slapen maar dat nu dus ook niet meer wil. Ik weet niet of het een met het ander te maken heeft, want dat krijsen en overgeven deed hij ook al in zijn ledikant, maar we weten ook echt niet meer wat we moeten beginnen

We hebben al van alles geprobeerd: de 10-minuten-methode (elke 10  minuten een aai over zijn bol en dan weer weg); toen hij uit zijn bedje kwam heb consequent terug brengen eerst met woorden maar daarna alleen nog terugleggen; 10 minuten bij hem gaan liggen en natuurlijk valt hij dan wel in slaap, maar ik ben echt niet van plan dit elke avond te gaan doen. Als hij uit zijn bed kan komen wordt hij zo driftig dat hij met alles gaat gooien (we hebben dan ook alles van zijn kamer gehaald). Vannacht liep hij om 5 uur ineens door het huis te spoken en hebben we hem (tegen onze principes in) uiteindelijk maar bij ons in bed gelegd, maar dat wil ik dus ook niet elke nacht.

Hoe gaan we om met dat hysterische krijsen tot overgevens toe?
Leggen we hem nu in zijn nieuwe grote bed of maar weer in zijn ledikant?
Als we hem toch in zijn grote bed leggen, hoe gaan we dan om met het uit bed komen?
Kortom: alle ervaringen  en goede tips zijn meer dan welkom!!!
 
Hallo mama van dreumes,

Bah wat vervelend voor je. Het is niet makkelijk. Ik heb er geen ervaring mee, mijn zoontje is nog maar anderhalf jaar oud maar hem in bed nemen lijkt mij ook geen oplossiing.
Mogelijk geeft het je in ieder geval rust als hij niet meer uit zijn bed kan komen (dat is voor hem zelf ook overzichtelijker). Mij wordt ook afgeraden om mijn zoon als hij 2 is (en ik een tweede verwacht) in een groter bedje te leggen. Het ledikantje is toch wel ideaal.
vervolgens lijkt die 10 min. methode mij ook wel geschikt. Consequent voldhouden een week misschien dat het dan wel helpt. of je neemt hem op de arm en probeert hem in 2 min. tijd rustiger te krijgen en legt hem dan weer terug. Over het algemeen wordt gezegd dat je ze niet uit bed moet halen maar ik doe het soms ook wel omdat ik hem dan rustiger krijg en dan slaapt hij toch wel weer in (zonder dat het door hem herhaald of uitgelokt wordt).

Heel veel succes, ik kan je niet veel helpen maar oke.
Groetjes Femke
 
Hoi hoi



Vervelend zeg, voor jullie allemaal.

Mijn dochter is vanaf haar geboorte een slechte slaper geweest.

Wij hebben op een gegeven moment een slaapritueel ingesteld.

Elke avond zelfde tijd, zelfde aanpak. Eerst in bad, pyama aan,
tandenpoetsen. Tijdens het bad/douche de dag doornemen met haar. Zodat
ze daar niet meer aan hoeft te denken. Want er gaat best veel in zo'n
hoofdje om.

Daarna mag ze bij mij of mijn man liggen. Tja wel in ons bed, maar dat
geeft haar rust. Dan kan ze even slaperig worden. Eerder moesten we
wachten tot ze in slaap viel, maar dat hebben we langzaam afgebouwd. Nu
leggen we haar in bed als ze slaperig is. Dus na ongeveer 5 a 10
minuten.

Dan gaat ze lekker liggen en slaapt zelf in. Ze ligt al in een groot bed vanaf 21 maanden.

's Nachts komt ze nog wel eens, maar dan laat ik haar in bed liggen. Ik
ga wel kijken en praat tegen haar, kusje, aai over haar bol. Laten
weten dat het goed is. Dan slaapt ze verder.

Dit is ook anders geweest. ZE heeft een tijd gehad dat ze dan bij ons
in bed wilde liggen. Ook huilen als het niet mocht. Wij zijn hier heel
consequent in geweest. Wel moeilijk en ook erg vermoeiend, maar  
het hielp wel.



Een verschil is wel, dat zij niet overgaf.

Toch zou ik proberen om jullie grenzen te blijven aan geven.



Sterkte ermee.



Groetjes Ria

 
Heel herkenbaar,dit probleem!!
Mijn zoontje is nu 25 maanden,is ook altijd een super goede slaper geweest
alleen sinds een paar maanden niet meer.Hij ging altijd om 19.30 naar bed,werd s'nachts niet of nauwelijks wakker en s'morgens kwam hij rond 8.30.
Ineens was dit over,van de ene op de andere dag werd hij meerdere malen per nacht wakker,s'morgens voortaan tussen 5.00 en 6.00.En wij hebben inderdaad ook alles al geprobeerd.S' nachts gaat hij wel gewoon weer verder slapen als ik even bij hen ben geweest maar s' morgens niet meer.Laten huilen helpt niet want hij hoed het rustig 2 uur en zelf slaap je dan ook niet mee,je ligt alleen naar dat gehuil te luisteren.
Op een gegeven moment zat ik dus iedere ochtend om uiterlijk 6.00 beneden.
Dit heb ik twee maanden vol gehouden,totdat ik s'morgens een keer zom moe was,ik heb hem tussen ons in gelegd en wat denk je,meneer ging verder slapen tot 9.30.
Ik ben hier absoluut geen voorstander van maar elke dag tussen 5.00 en 6.00 opstaan sloopt je(en ik ben 32 weken zwanger van de tweede).
Nu slaapt hij voortaan de nachten redelijk door en s'morgens ligt hij nog even bij ons.
Ik heb dus geen oplossing voor je en ik hoop voor je dat het prolbleem zichzelf weer oplost(wij hopen ook dat ie op een dag gewoon weer om 8.30 in zijn eigen bedje wakker wordt).
Groetjes en veel succes ermee
 
hallo

Ik begrijp he-le-maal hoe je je moet voelen. Wij hebben het ook gehad, mijn middelste van 2 een meisje had dit ook gedaan: 3 weken elke nacht tussen middernacht en 4 uur  's ochtends was het raak.... oorverdovend krijsen zodat we er gék van werden... ook omdat ik zwanger was van de derde dus. Bij ons kwam de oplossing eigenlijk dankzij mijn ouders, daar hadden ze geslapen toen ik moest bevallen van onze zoon. Di nacht sliep ze natúúrlijk wel door, en wel in een campingbedje.. het bleek dus dat ze nog in een ledikantje wilde slapen ipv in een groot bed!!! Sindsdien hebben we weer allemaal een héérlijke nachtrust, op wat nachtvoedingen na dan...
Ik hoop dat he werkt, en anders heel veel sterkte, en hou in je achterhoofd dat er ooit een dag komt dat t voorbij is...
 
hallo allemaal  dit is de eerste keer voor mij op deze site ik ben een mama van een stoere bink van 2 en heb een vraag:mijn zoontje jesse komt bijna elke nacht zijn bed uit en kruipt dan bij ons in bed , we merken het niet eens meer maar vinden hem s'ochtends tussen ons in.
we vinden het niet zo erg maar ik heb liever dat hij in z'n eigen bed slaapt.
Hij slaapt overigens nog in een ledikant zou het misschien tijd worden voor een groter bed?
Ook het inslapen gaat vrij moeilijk er moet altijd iemand bij blijven tot hij in slaap valt(duurt ongeveer 10 min.)
groetjes marjolein
 
We hebben de knoop doorgehakt!
Na ruim 2 weken ellende (het middagslaapje ging wel goed, maar de avond bleef een ramp) hebben we besloten ons zoontje voorlopig toch weer in zijn ledikantje te laten slapen. Het grotere bedje was ook geen 'must': het leek ons gewoon leuk om het met zijn 2e verjaardag kado te geven, maar nu het nogal wat problemen oplevert stellen we het gewoon nog even uit tot hij wat ouder is.
Mede dankzij jullie ervaringen en adviezen leek dit ons toch het beste. We waren elke avond zoet met hem: hij viel wel in slaap, maar na 1,5 a 2 uur werd hij wakker en was er geen land mee te bezeilen. We hebben geprobeerd consequent op hem te reageren, maar het bleef een strijd en het gillen en krijsen werd niet minder.
Nu hebben we voor rust gekozen. Misschien is het "slap", maar ach, hij past nog makkelijk in zijn ledikantje en hij is nog jong (net 2), dus dikke kans dat als we het later weer een keer proberen en hij wat ouder is, we hem de dingen beter uit kunnen leggen.
Heel erg bedankt voor jullie ervaringen, adviezen en meedenken!
 
Ik ben blij dat ik niet de enigste ben met dit probleem. Alleen heb ik er het meeste last van bij het middagslaapje van mijn zoontje van bijna 2. Hij sliep altijd goed en 's middags ook z'on 2 uur. Maar sinds anderhalve week is dit een drama. Hij is wel moe want hij loopt de hele tijd in zijn ogen te wrijven en wordt heel vervelend dus daar ligt het niet aan. Het nadeel is hij komt steeds uit bed en als je hem dan terugkomt leggen loopt hij heel snel naar zijn ledikant en heeft de grootste lol. We brengen hem terug volgens de methode eerst vertellen dat hij het niet moet doen en daarna niets meer zeggen. Maar het helpt niets hij  vindt dit een spelletje.  Terwijl mama het niet meer leuk vind want ik loop ook nog eens op de laatste loodjes van mijn tweede zwangerschap(38wk). Zou het komen omdat hij door heeft dat er een verandering gaat plaatsvinden? Hoop dat jullie wat tips voor mij hebben?

Mama van Colin(2)
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan