slaapprobleem

A

ANONYMOUS_USERNAME

Hallo dames,

Ik heb echt een groot probleem!
Daan is ruim 21 maanden (wordt eind december 2)
Al bijna een week is hij snachts een paar uur wakker, meestal rond 0.00u 0.30u wordt hij mopperend wakker, hij is dan te troosten en kan hem na wat gedronken te hebben terug leggen.
Maar na 10 minuten begint het weer en het huilen wordt steeds erger. Hij wil er uit en getroost worden, maar terug leggen veroorzaakt drama`s.
Vervolgens duurt het hele verhaal ongeveer 3 a 4 uur per nacht!
We zitten met onze handen in het haar, weten niet wat hij heeft of wat hij wil, want verstaanbaar praten kan hij nog niet.

Wie heeft er tips! of heeft dezelfde ervaringen?

gr. yvon
 
Ja, hadden ze maar een gebruiksaanwijzing....
Heel herkenbaar.

Kan het zijn dat hij eigenlijk weer probeerd in slaap te vallen, begint te mopperen, en doordat je hem er dan uithaalt helemaal vermoeid en wakker word/is?

Mijn dochter (wordt 2 begin november) heeft dit af en toe ook (en ook de laaste paar dagen meer dan anders) en dan is het hek van de dam... Dan lig ik ook een uur te luisteren naar een om mamma schreewend, snikkend kind.

Aangezien het nog maar sinds een week is, en het ook sindsdien kouder is geworden, heeft hij het niet te koud snachts?

Ja, ook hier proberen we alles totdat we het ook niet meer weten en dan helpen alleen nog oordoppen (2 voor pappa 1 voor mamma, want die is veel te bang dat ze echte "paniek"niet zal horen... )

succes in de strijd, en ik hoop op een lekkere rustige nacht voor zowel jullie als voor ons.

groetjes
Maple
 
Wij hebben Lars een tijdje in het campingbedje bij ons op de kamer gelegd. Even toespreken en hij sliep weer verder.
Sinds kort slaapt hij in een peuterbed en staat nu iedere ochtend (variërend van 4 tot 7 uur) naast ons bed, om tussen ons in verder te slapen.
Niet erg bevorderlijk voor onze nachtrust, maar wel erg gezellig.
Het zullen wel fases zijn. Alles gaat over, zeggen ze...

Groetjes, Marijon
 
Hoi hoi,

Hier hebben wij dat ook wel eens. Bij ons werkt het gelukkig wel terug leggen en weglopen. De eerste keer troost ik hem en haal ik hem uit het bedje (en check even snel of er niks anders aan de hand is), maar daarna is het even tanden op elkaar en doorbijten en even laten huilen.
Klinkt misschien hard en de eerste nacht is het moeilijkst, maar de volgende nachten wordt het steeds minder. tot het weer over is.

Succes ermee.

groeten, Kabo
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan