<p>Even wat van me af proberen te schrijven in de hoop dat er mensen zich herkennen in mijn verhaal en me een hart onder de riem kunnen steken.<br /><br />Ik ben trotse moeder van een prachtige dochter. Al sinds ze op dr eigen kamertje slaapt slaapt ze flink door (eerst van 23.00 tot 5.oo uur, inmiddels wel van 21.00 tot 6.00 uur). Super fijn natuurlijk. Maarrrrrr... Nu komt t...</p><p>Na de fles van 6 uur leg ik haar vaak terug in bed omdat ze dan in slaap gevallen is. Ze tukt zo nog makkelijk 4 uur door. Ook dat is natuurlijk prettig gezien je dan ook wat huishoudelijke dingetjes kan doen.</p><p>Het probleem is nu echter het volgende. Toen ze echt nog baby was, sliep ze overdag na elke fles ook gewoon weer verder. Nu ze wat ouder word, slaapt ze na haar slaapje van 4 uren na dr ochtendvoeding heel moeilijk weer in, als ik haar bijvoorbeeld smiddags na het spelen in de box wakker in bed leg.<br /><br />Ik moet over een dikke week weer beginnen met werken en maak me enorm zorgen over wat bijvoorbeeld de oppas (mijn schoonmoeder en moeder) en de leidsters van de opvang van dit ritme vinden.<br /><br />Ik heb uiteraard in al die weken dat ik bevallingsverlof had geprofiteerd van het fijne gegeven dat ze na haar ochtendfles nog makkelijk 4 uur doorsliep, maar nu voel ik me daar enorm schuldig over... <br /><br /></p><p>Wie herkent zich in dit verhaal? En heeft eventueel tips voor me zodat ik het nog een beetje bij kan sturen voor ik echt weer aan het werk moet?</p><p>Het is m'n eerste kindje en dus is alles nieuw voor me. Ook dat ik weer ga werken. Aan de ene kant heb ik daar enorm veel zin in, de zorg uitbesteden van m'n kind zodat ik ook weer aan mezelf toe kom. Maar aan de andere kant voelt het nu alsof ik gefaald heb als moeder omdat ik m'n kind maar niet in slaap krijg overdag.</p><p><br />HELP!</p>