Slaapproblemen bij dochter van bijna 2

[ANONYMOUS_USERNAME]

Mijn dochter was altijd heel makkelijk met slapen, je legde haar in bed, kusje, verhaaltje en binnen 5 minuten sliep ze lekker de hele nacht door.
Sinds ruim 3 weken vindt ze het eng om alleen te zijn, we moeten bij haar blijven tot ze slaapt en dan nog wordt ze 's nachts een paar keer huilend wakker, en is alleen rustig te krijgen als we bij haar blijven.
Ik wil haar er niet aan wennen, maar aan de andere kant heeft ze haar slaap hard nodig. We hebben al vrij veel geprobeerd, licht aan of juist uit, deur open of juist dicht, haar laten huilen, noem maar op, maar niets werkt.
Als we bij haar zitten negeren we haar volkomen, zodat het niet een gezellige gewoonte wordt. Ik zit met mijn rug naar haar toe en reageer nergens op.
Is dit gewoon een fase of zou er wat anders aan de hand zijn? In het begin was ze echt hysterisch als we haar in haar bed legden, nu is het al beter want we kunnen haar rustig neerleggen, als we maar niet weg gaan.
Ze heeft overigens nachtmerries, want we horen haar regelmatig gillen of piepen in haar slaap.
Graag tips!

groetjes, Ellen

 

[ANONYMOUS_USERNAME]

Hé ellen,

Ik   ga voor troosten, en zeker als je denkt dat ze naar droomt. En niet negeren,   maar haar gewoon eruit halen, en op haar eigen kamer wiegen, de eerste paar keer dan.
En haar zachtjes vertellen dat het een droom is, en dat jullie er altijd voor haar zijn, en dat ze niet moet denken dat ze alleen is.

En dat zo afbouwen, eerste keer een kwartiertje bij haar zijn, ik zeg maar iets, en dan op een gegeven moment als ze het pikt, haar laten liggen en haar over d'r bol aaien, en dan iets tegen d'r vertellen.

Tuurlijk begrijp ik dat je er geen feestje van wil maken, maar als je kind overstuur wakker wordt moet je haar wel troosten, maar dat is mijn mening en dat is hoe ik het doe.
Ik ben nu zwanger van de tweede, en hoef nog maar vijf weken, maar moet er ook veel uit 's nachts, meestal maar een keer, maar ja wel bijna iedere nacht. Ik wieg haar altijd even omdat ik weet dat ze zo eerder rustig is, en dat is wat ik wil bereiken.

Ik weet dus dat het heel vermoeiend is, maar laten huilen zal ik nooit doen, ik vind dat een kind moet weten dat je er voor hun bent, en dat merken ze niet door ze de hele nacht maar te laten janken. En ik zeg niet dat je dat doet, maar er zijn ouders die dat wel doen.

Kijk maar wat je ermee doet, ik hoop dat ik je wel een beetje heb kunnen helpen.
X