Slaapproblemen help we worden echt gek

A

ANONYMOUS_USERNAME

Hoi,

Onze oudste dochter (2,5 jaar)heeft eindelijk nog nooit echt doorgeslapen.Ze heeft 1 keer 2 weken elke nacht doorgeslapen maar de rest van haar leventje is ze regelmatig 's nachts wakker.
Nou hebben we de moed al opgegeven om hier verandering in te brengen ( we hebben echt al van alles geprobeerd  2 weken terug hebben we haar laten huilen en dat ging helemaal verkeerd ze werd elke nacht helemaal  histerisch en heeft 2,5 uur lopen schreeuwen krijssen en op een gegeven moment zich zelf zeer te doen  ) alleen nou is sinds een week het inslapen ook een probleem ( na die hele slechte nacht).
We weten niet echt waar dat nu ineens vandaan komt ( sinterklaas??? / Ze heeft sinds 10 weken een zusje)
We zijn echt ten einde raad , wie heeft de gouden tip????? om haar gewoon in te laten slapen en misschien zelfs doorslapen.


gr Femke
 
Hoi,

Na verwend te zijn met onze oudste dochter die na 1 week al doorsliep bracht onze jongste dochter heel veel vermoeiende nachten met zich mee. Geen nacht sliep ze door. Daardoor was ze moe en huilde ze heel veel.
Op een gegeven moment trokken we het echt niet meer. De ommekeer kwam toen we 's nachts voor de zoveelste keer er uit moesten gewoon van vermoeidheid door onze benen zakten.
Op advies van andere mensen zijn we naar een homeopaat gegaan. We kozen voor een homeopaat waar anderen al goede ervaringen mee hadden.
Na ons verhaal (1 1/2 uur) aangehoord te hebben kregen we korreltjes mee naar huis. Mijn dochtertje (toen 9 maanden) sabbelde deze gewoon op. De eerste nacht was een regelrechte ramp. Achteraf bleek dit juist een hele goede reactie te zijn. De tweede nacht was beter en NA de derde nacht zijn we 's ochtends ons bed uitgerend om te kijken of alles goed was; we hadden haar de hele nacht niet gehoord. Hierna volgden en volgen goede nachten. Af en toe een stapje terug, maar het is nu een heerlijke slaper.
Het is echt het proberen waard.
Succes en sterkte !
 
Hoi,
Misschien heb je het al geprobeerd, maar bij ons hielp na een dik jaar slecht slapen plotseling de vijf minuten methode, ofwel de wekkermethode. Dan ga je niet direct als je kindje gaat huilen maar je zet de wekker eerst op  vijf en daarna op  tien en dan op  vijftien minuten voordat je er naartoe gaat, en zo verder. Als je dan gaat,  laat je het donker en doe je eigenlijk weinig behalve even je aanwezigheid laten voelen. Ik gaf mijn zoontje even een aai over de bol, ik gaf zijn speentje (dat meestal kwijt was geraakt) en dan ging ik weer. Dat vertel je je kindje ook: als de  vijf/tien minuten om zijn, kom ik terug. Binnen twee nachten had onze zoon het door en  na een week of  twee hadden we het zo ver opgebouwd dat hij  doorsliep. Ik dacht dat ik in het paradijs beland was.  
We hadden het al eerder geprobeerd en toen werkte het niet, maar nu was hij er blijkbaar ineens aan toe.  Dus als je het al geprobeerd hebt, is het misschien de moeite om het nogmaals te proberen?
Heel veel sterkte. Dorine
 
 
Hoi Femke,

Hopelijk gaat het intussen wat beter bij jullie. Ik weet wat het is om slechtslapers te hebben. Allevier onze kinderen zijn de eerste jaren van hun leven nachten wakker geweest.

het gaat wel over, maar ja, voordat die tijd aanbreekt kun je echt goed gek worden, ik weet het.

Helaas heeft ieder kind zijn eigen aanpak nodig. Mijn oudste dochter wilde niet in bed inslapen, had grootste paniek na een pseudokroep aanval, en was doodsbang voor haar eigen bed. Dus sliep zij op de bank in. Tegen mij aan. Met een flesje melk, met druivesuiker. Slecht voor de tanden, maar ja, je moet wat.....
In de nacht zo'n keer of 3 wakker en dan ging ik uiteindelijk maar in haar bed liggen.
Mijn tweede dochter ging met een fles pap en druivesuiker naar bed, om na 2 uur slapen klaarwakker in bed te gaan zitten, zo erg dat zij echt midden in de nacht beneden op de bank zat, terwijl ik ernaast lag te slapen. Dit heb ik op een gegeven moment aangepakt door haar in het donker te zetten naast me op de bank, en te zeggen dat ik ging slapen, en dat zij dat ook moest doen. Maar als ze dat niet wilde dan moest ze maar zo blijven zitten. Na 2 minuten ging ze dan tegen me aan zitten en kon ik haar met een nieuwe fles op bed leggen.
Onze derde dochter komt nog steeds iedere nacht (ze is nu 2.5 jaar). Ze gaat naar bed met een flesje water, en wil er 's nachts nog een flesje water bij. Nog 2 keer goed neer leggen, en dat is het wel..... Mijn jongetje (nu 10 maanden) vraagt in de nacht ook nog 2 of 3 borstvoedingen. Ik wil hem niet aan de fles hebben, dus ik hoop eigenlijk dat ik hem gewoon kan laten slapen. Maar ja..... We zullen zien. Al met al na al die kinderen heb ik al bijna 5 jaar niet meer een nacht doorgeslapen, en het wordt nu echt hoog tijd.

Volgens mij is het een best onsamenhangend verhaal geworden, maar ja.
Als je meisje bang is om in te slapen, zou ik haar gewoon even lekker bij je nemen. Ga even bij haar zitten, daar had mijn oudste ook echt behoefte aan, lees een verhaaltje, doe het lichtje uit, en ga even op een stoel bij haar zitten. Volgens mij is dat het meest geruststellende.

Sterkte en liefs lin
 
Hoi,

Ik weet niet of je het boek kent van Jo Frost, de supernanny. Ik heb die gekocht via deze site en heb nu drie adviezen opgevolgd die echt binnen drie dagen hebben geholpen.

Het eerste was dat hij uit bed kwam, toen hij verhuisde naar een nieuwe kamer en een groot bed kreeg. Binnen drie dagen was dat opgelost. Daarna de komst van zijn zusje en het wegnemen van de fopspeen. Ook binnen drie dagen opgelost. Hij werd toen snachts jammerend wakker. Nog een terugval gehad toen papa hem naar bed bracht, maar nadat hij het hoofdstuk heeft gelezen en alsnog op de manier van Frost heeft aangepakt, weer meteen opgelost.

En als hij niet wil eten, niet uit zijn bord, maar moeilijk doet en een hapje van papa of mama wil, ( als we iets anders als hem eten), begint hij te huilen en irritant te doen, bordje wegduwen heel fel, beker op de grond gooien, daarvan zijn we ook op haar manier te werk gegaan, en dat werkt. Als hij niet wil eten prima, hij krijgt niks anders, maar we accepteren geen gehuil aan tafel, en geen slechte manieren ofh ij gaat op de gang. Het werkt perfect!!

Hij blijft in bed, Hij slaapt door, en hij gedraagt zich aan tafel, ook al eet hij soms niet. Heerlijk!

Ik ben heel blij met dat boek, het is echt een handleiding voor het opvoeden van eenkind.

Ik wens je heel veel succes en sterkte en doorzettingsvermogen!

Jo
 
Hai,

Inmiddels zijn we 1,5 maand verder. Ik ben benieuwd hoe het nu met je gaat.

Mijn zoon is net 3, we hebben zo net na 2,5 jaar ook een slaapprobleem fase gehad. Zomaar uit het niets....
Hij sliep snel in en ook door.
Maar toen opeens was het krijsen 's avonds.
Ik merk dat bij alles in de opvoeding duidelijkheid het belangrijkste is. Dit betekent dat ik de grenzen stel wat wel en niet mag. Maar dat ik ook erg open sta voor zijn gevoelens. Dus de krijsavonden hebben ik en mijn  man er alles aangedaan om te begrijpen waar zijn paniek nu vandaan kwam. We wilden absoluut niet aan 'extra rituelen' toegeven dus bijvoorbeeld drinken of i.d.
Maar op een avond kwam mijn  man beneden en hij zei: "ik heb uit ellende maar een lampje aangelaten zodat hij nog even een boekje kan lezen, want ik word er gek van". Wij kibbelden beneden nog even want eigenlijk wilden we niet aan die 'onzin' beginnen. Maar na 3 minuten keken we elkaar aan omdat we niets hoorden boven.
We slopen naar boven.. hij sliep!
We hebben toen toch maar een nieuw ritueel toegevoegd. Een lampje... en een boekje...

Misschien is het tijd voor een verandering van ritueel?

Miriam
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan