<p>Hoi iedereen! </p><p>Ik ben bang dat we hier in de slaapregressie van 18 maanden zijn belandt. Het is nu al een paar weekjes dat hij in de ochtend even goed zijn energie kwijt moet, anders doet hij geen middagdutje. Gister vond hij zijn dutje ook niet nodig, want hij wilde te graag met zijn sinterklaaskado's spelen, een strijd die ik niet ga winnen.</p><p>Normaal gingen de nachten goed, ook tijdens deze weken, al was het iedere ochtend wel rond 6 uur dat hij wakker was. </p><p>Vannacht was erg rommelig, in de avond al moeilijk naar bed en na een uur huilend wakker. Alleen vannacht werd hij dus om 3.30 wakker. Sussen hielp niet om hem weer in slaap te krijgen. Dus besloten om mijn matras te pakken en naast hem te gaan liggen (mijn vriend heeft dagdienst en ik wilde dat hij gewoon kon slapen en ons huis is net zo goed geïsoleerd als een kartonnen doos). </p><p>Mijn vraag is echter, verwen ik hem hier teveel mee? Hij heeft echt nog 2 uur wakker gelegen, wel rustig hoor, maar gewoon wakker. Ik weet wel dat hem alleen laten op dat moment niet gaat, hij wordt dan zo kwaad dat hij erin blijft hangen, dan gaat hij zeker niet slapen.</p><p>Maar ik zit er ook niet op te wachten dat ik straks de rest van zijn jonge jaren op een matras naast hem moet liggen... of is dit onderdeel van de fase en straks niet meer nodig? Iemand hier ervaring mee?</p>