Slaapregressie 2 jaar?

<p dir="ltr">Over een kleine maand wordt mijn zoon 2 jaar. Een dikke maand geleden werd hij snachts soms huilend wakker. Nu weer. Terwijl hij dat hiervoor nooit deed. Ik heb zijn middag dutje al ingekort en hem verteld dat hij niet hoeft te huilen, maar zijn knuffel kan pakken en verder kan gaan slapen. Dit ging een tijdje goed (met belonen met sticker en werkte ook super), maar nu dus niet meer (al wil hij de sticker nog wel heel graag).</p><p dir="ltr">Ergens tussen 00.00 en 01.00 ligt hij wakker (vannacht zonder huilen en hoefde ik er niet heen, soms wel huilen en ga ik er heen). Nu werd hij óók om 04.00 huilend wakker. Ik hoef er maar kort heen. Volgens mij vindt hij het voldoende als ie weet dat ik er nog wel ben. Pakt zijn knuffel en slaapt verder.</p><p dir="ltr">Overdag is hij ook wat meer aan het uitproberen en wat ondeugender.</p><p dir="ltr">Herkenbaar voor sommigen? En zo ja,  als fase? Moet ik er in mee gaan of streng zijn en niet naar hem toe gaan? Denken jullie ook aan slaapregressie? Wil nl niet dat dit standaard wordt...</p>
 
Het is een fase idd. Die van ons had last van night terrors. Heeft weekje geduurd. Helemaal hysterisch huilen ineens. Toen gaan negeren en viel weer vanzelf in slaap. Soms nog wel es maar hoef er niet naartoe
 
Herkenbaar, wij hebben het hopelijk nu achter de rug. Onze zoon wordt eind september 2. Nou is onze zoon altijd al een slechte slaper geweest, maar het was bij ons 2 weken echt extreem. Soms 2,5 uur per nacht wakker. Maar sinds anderhalve week is het voorbij en hij slaapt ineens al 6 nachten door (dat is nog nooit gebeurd). Het is dus echt een fase waar je doorheen moet. Hopelijk zijn jullie er snel door!
 
Herkenbaar, zoveel te verwerken, ze nemen alles veel meer in zich op heb ik het idee. Er komt soms een half verhaal van iets van een week geleden uit. Ik zou je kindje steunen en er dus even heen gaan. Ik denk dat kinderen altijd dit soort fases blijven houden met nachtmerries, niet lekker zijn etc en het is denk ik niet de bedoeling dat je dan streng bent of ze negeert, maar dat is mijn ervaring. Ik mocht in elk geval vroeger gelukkig ook even bij m’n ouders in bed (en daarna weer in eigen bed) als ik een nachtmerrie had en dat was heel fijn want ik was doodsbang.
Overdag grenzen opzoeken is ook heel normaal en dat ze zoeken naar hoe ze toch hun zin kunnen krijgen ook. Ik vind het geen makkelijke leeftijd moet ik zeggen, ondanks ook heel veel grappige leuke momentjes!
 
Herkenbaar. Wij zijn niks gaan inkorten, maar gewoon een beetje meegegaan in haar behoefte. Zelfs als dat een week lang inhield dat ik om half 12 en half 5 een klein flesje melk maakte, waar ze dan om vroeg. Na een knuffel sliep ze dan binnen 5 minuten weer, anders kon ze uren spoken/verdrietig zijn. Hield vanzelf op en heb het idee dat ze erna meer is gaan slapen dan ooit; van half 8 tot half8/ 8uur en ‘s middags vaak zeker 2 uur, soms zelfs 3. Ze slaapt ook weer door en is overdag lekker vrolijk. Doe wat goed voelt, richtlijnen zijn er ook maar voor een gemiddelde…
 
Met 2 jaar was bij ons ook vreselijk!! Echt drama's gehad. En hij ging van alles uitproberen...
Heb honger, wil eten, Vieze luier, nog een knuffel... Echt een vreselijke periode! Maar t gaat weer over... Mijn enige tip:
Hou vast aan jullie ritueel. Ga niet te veel ergens op in (zoals wij deden?)... Consequent; het is nacht, ga maar lekker slapen... Kusje en weggaan...
 
Het is echt een fase! Heeft hier lang geduurd en was pittig. Moeilijk in slaap vallen/'s nachts wakker en vroeg wakker.

Wij hebben wel het middagslaapje ingekort tot 2 uur, omdat het vroeg wakker (tussen 5 en 6) bleef. Nu weer opgelost gelukkig!

Sterkte!
 
Terug
Bovenaan