Slaapregressie?

Ons kindje van bijna 8 maanden heeft altijd doorgeslapen. Nu sinds een paar dagen word die ergens wakker tussen 21:00 en 00:00 (gaat om 18:30 naar bed zoals altijd en sliep normaal tot 05:30) dan gaat hij rechtop zitten/staan soms zelfs lopen in zijn ledikant en niet huilen maar krijsen en is ontroostbaar. Zelf denken wij aan de slaapregressie.
Hij slaapt dan alleen verder tussen ons in.
Nu lees ik heel veel dingen op het internet maar ik wil hier eigenlijk niet naar kijken want volgens het internet doe je al gauw alles verkeerd?
Nu vraag ik mij af of er ouders zijn die dit ook hebben meegemaakt en misschien tips hebben o.i.d.?
 
Ik geloof dat op die leeftijd verlatingsangst ongeveer begint. Weet je wel zeker dat hij echt wakker is op dat moment?
 
Hoi,
 
Er wordt heel veel gewaarschuwd over kindjes tussen je in laten slapen, want ze zouden het niet meer afleren. Nu heb ik mijn twee kinderen heel veel bij me laten slapen. Kind slaapt, ouders slapen, iedereen blij! Mijn kinderen zijn 3 en 1,5 en slapen echt nooit meer bij ons in bed. Gewoon elke avond wel op eigen bed en als het goed gaat, gaat het goed. Wordt hij zo krijsend wakker en helpt het om bij je in bed te leggen, dan hup bij je in bed. Ging bij ons altijd na een week of twee weer over. 
Wat bij mijn oudste overigens ook hielp, was nog een fles geven. Zeggen ze ook van dat je dat niet meer moet doen, ging ook vanzelf over, van de ene op de andere nacht. Internet staat vol met waarschuwingen, maar gewoon doen wat bij je past en wat werkt. Niet slapen is echt zo vervelend! 
Succes in ieder geval!
 
[quote quote=10595939]Hoi, Er wordt heel veel gewaarschuwd over kindjes tussen je in laten slapen, want ze zouden het niet meer afleren. Nu heb ik mijn twee kinderen heel veel bij me laten slapen. Kind slaapt, ouders slapen, iedereen blij! Mijn kinderen zijn 3 en 1,5 en slapen echt nooit meer bij ons in bed. Gewoon elke avond wel op eigen bed en als het goed gaat, gaat het goed. Wordt hij zo krijsend wakker en helpt het om bij je in bed te leggen, dan hup bij je in bed. Ging bij ons altijd na een week of twee weer over. Wat bij mijn oudste overigens ook hielp, was nog een fles geven. Zeggen ze ook van dat je dat niet meer moet doen, ging ook vanzelf over, van de ene op de andere nacht. Internet staat vol met waarschuwingen, maar gewoon doen wat bij je past en wat werkt. Niet slapen is echt zo vervelend! Succes in ieder geval![/quote]
Nou precies! Zo denk ik er ook over. Als hij dat nu nodig heeft dan doen we dat lekker! 
fles idd ook al geprobeerd maar dat was het helaas ook niet.. 
maar we wachten gewoon eventjes af of het overgaat!! Dankjewel voor je bericht
 
Herkenbaar! Voordat ik kinderen kreeg, had ik een aantal dingen in mijn hoofd die in nooit zou doen. 1 ervan was een kind bij ons in bed laten slapen. Maar ja, toen ik eenmaal kinderen had, ging dat principe snel overboord ?
Mijn ervaring is (dochter van 3,5 jaar, zoon van 4,5 maand) dat vooral het 1e jaar met vallen en opstaan gaat. Heb je net een goed ritme te pakken, verandert het weer. Slapen ze net door, zitten ze weer in een sprong of wat dan ook en willen ze weer 2 voedingen in de nacht...
Ik heb mijn principes al snel overboord gegooid, Google uitgezet en mijn hart gevolgd. Dus af en toe sliep onze dochter wel tussen ons in en kreeg ze een voeding terwijl experts zeggen dat ze dat echt niet meer nodig hebben. Mijn ervaring is, dat als ze over het algemeen een goed ritme hebben, deze ook vanzelf weer terugkomt. Even 1 of 2 weken een rommeltje omdat ze groeien, ontwikkelen etc en dan ineens is alles weer normaal. En dan slapen ze ook zo ineens weer in hun eigen bed en slapen ze weer door. Dus nu met een 2e ben ik nog makkelijker en relaxter. Het komt echt weer goed, het is een fase. En met deze gedachte raak ik minder gestrest, krijg ik meer slaap en ben ik ook een leukere moeder.
Succes en volg je hart! ❤️
 
Terug
Bovenaan