Slapeloosheid, medicatie en kans op zwangerschap

<p>Goedemorgen dames,</p><p>Ik zit met een probleem en ben benieuwd of er ervaringsdeskundigen op het forum zijn. </p><p>Ik slaap al weken erg slecht zonder aanwijsbare reden. Het begon met slechts 4 uurtjes slaap totaal op een nacht, maar sinds een week heb ik er zelfs nachten bij zitten waarin ik helemaal niet slaap, echt 0 uur. Overdag kan ik ook niet bijslapen puur omdat ik niet in slaap val. </p><p>Zelf vanalles geprobeerd, geen cafeïne meer, geen schermen meer, apart van partner gaan liggen, rooibosthee en zelfs melatonine pilletjes van de drogist. Allemaal zonder succes. </p><p>Gezien me dit opbreekt kon ik vanochtend om half 8 bij de ha terecht. Gezien ik eruit zie als de cast van de walking dead geloofde hij me meteen haha. Hij heeft me nu tamezepam voorgeschreven, slaappillen dus. </p><p>Hij vroeg me alleen (hij is op de hoogte van mijn kinderwens) of ik zwanger ben of misschien kan zijn. Ik zei oprecht ik hoop van wel maar tot nu toe niet, 15 oktober is mijn NOD dus dan weet ik het pas zeker. Hij heeft mijn urine toen getest en die gaf aan niet zwanger te zijn. Balen natuurlijk maar ik kreeg wel die pillen gelukkig. </p><p>Maar nu lees ik de bijsluiter en er staat duidelijk in NIET gebruiken bij mogelijke zwangerschap of zwangerschap ivm bijwerkingen foetus. Ik zit intussen dan ook weer te dubben, tja mijn hcg zou bij een eventuele zwangerschap nu ook nog niet meetbaar hoeven zijn. Dus straks is het raak en richt ik schade aan door die medicatie. </p><p>Zijn er hier dames die slaapmedicatie hebben gebruikt tijdens de zwangerschap? En hoe ging dat? Gezonde baby?</p><p> </p><p> </p>
 
Hai,
Over een gezonde baby kan ik nog niet meepraten, maar wel over medicatie tijdens de zwangerschap. Door omstandigheden heb ik met de huisarts ook eea af moeten wegen en ik moet voor mijn eigen welzijn zo een 2 a 3 x per week temazepam innemen om aan voldoende rust te komen. Daarnaast heb ik zelfs voor een paar keer per week diazepam. Ik ben nu bijna 8 weken zwanger. Gisteren de tweede echo gehad en alles zag er keurig uit.
Ik hoop op heel korte termijn af te kunnen bouwen met de medicatie.
Maar het belangrijkste; overleg echt met je huisarts. Hij kan met je meedenken en afwegen of bij jou het eventuele risico genomen kan worden en veel gerichter adviseren over de consequenties bij een zwangerschap. Een bijsluiter is heel algemeen.
Als mijn huisarts gezegd zou hebben dat het in mijn situatie echt af te raden was om de medicatie te nemen, dan zou ik het direct weg gedaan hebben. Medicatie is denk ik nooit goed als je in verwachting bent, met uitzondering van af en toe paracetamol als het echt niet gaat. Maar de omstandigheden zijn er in mijn geval zo naar dat we heel bewust de keuze hebben gemaakt om het wel te doen. Anders gaat het met mij mis. 
Echt heel goed overleggen dus met je huisarts.
 
Overigens heb ik eerder dit jaar meerdere miskramen gehad en dat was dus geheel zonder enige medicatie. Ik had toen nog niks nodig en nam ook niets. Deze medicatie is echt van de laatste twee maanden. Dus met die miskramen heb ik in ieder geval geen link kunnen ontdekken met medicatie.
 
Wat fijn dat je zwanger bent ninaapie! En geruststellende woorden dankjewel daarvoor. Heb net voor de zekerheid nogmaals gebeld, se assistente was niet zo vriendelijk en gaf eigenlijk 2 opties:
1) je wacht af tot je ongesteld word, dan weet je zeker dat je niet zwanger bent maargoed je loopt dan nog wel dagen zonder slaap. Dat is ook niet gezond. 
2) je begint gewoon met de medicatie, misschien ben je het na 2x niet meer nodig en blijft de schade beperkt en misschien ben je wel helemaal niet zwanger. 
Toch maar gewoon beginnen dan. 
 
Ik heb helaas al lang ervaring met slaapproblemen. Ik heb vanalles geprobeerd. Mijn levenstijl aanpassen (geen schermen voor het slapen gaan, geen coffeine, etc), melatoline tabletjes en veel homeopatisch spul. Uiteindelijk hielp alles maar eventjes of niet.
Ten einde raad ben ik bij de slaappillen aanbeland. Temazepam. Eerst nam ik het alleen als ik al 4 nachten helemaal niet had geslapen en echt compleet op was. Maar ik raakte hierdoor nooit uitgerust. Op advies van de huisarts ben ik de pillen toen langere tijd elke dag gaan slikken. Ik sliep weer en werd weer een beetje mezelf. Overigens moest ik wel steeds meer mg nemen voor hetzelfde effect.
Toen raakte ik zwanger. Wel gepland, maar niet verwacht dat het meteen raak zou zijn. Toen ik erachter kwam ben ik accuut gestopt met mijn slaappillen. Ik voelde me vreselijk want ik was er compleet afhankelijk van geworden. Maar ik wilde die troep niet meer en het mocht ook absoluut niet volgens de vk en huisarts. Helaas werd dit een miskraam. Of het kwam doordat ik in het begin slaappillen heb geslikt of niet weet ik niet. Maar ik nam het mezelf wel heel erg kwalijk.
Heel snel werd ik weer zwanger. Dit bleef goed gaan. Tijdens de zwangerschap sliep ik periodes heeel slecht of helemaal niet. Soms zat ik er compleet doorheen en vroeg ik me af waar en of mijn lichaam nog ergens energie vandaan kon halen om de baby te laten groeien. Volgens de vk hoefde ik me daar niet druk om te maken.
Na de bevalling sliep ik weken helemaal niet. En ik herstelde dus ook totaal niet. Noodgedwongen weer aan de pillen.
Inmiddels ben ik weer zwanger en ik ben keurig voordat ik zwanger raakte weer gestopt met de slaapmedicatie. En wonder boven wonder gaat het nu een stuk beter. Ik ga elke dag op hetzelfde tijdstip naar bed en er weer uit. Ik heb elke dag hetzelfde slaapritueel en savonds onderneem ik niks meer (doe ik dit wel dan slaap ik meteen niet, soms is het niet anders).
Ik zou je het liefst aanraden om niet met de medicatie te beginnen. Maar soms kan het niet anders, dat weet ik ook heel goed! Als ik jou was zou ik alles goed in overleg doen met een arts. Of het veel kwaad kan weet ik niet, maar mij werd het altijd sterk afgeraden..
Sterkte!!
 
Sorry trouwens, ik las niet goed en ging er vanuit dat je al zwanger bent. Dat is niet zo begrijp ik nu. Lastige situatie!
Gezien mijn eerdere ervaring zou ik er wel mee oppassen. Maarja.. voor hetzelfde geldt duurt het even voor je zwanger bent en trek je het niet meer. Ik kan je hier niet zo goed in adviseren.. Moeilijk zeg!
 
Ik denk dat er ook zeker een groot verschil zit tussen continu gebruik en dus afhankelijkheid ontwikkelen en het af en toe gebruiken. Plus.. hoeveel noodzaak is erbij? Bij mij speelt er veel meer dan alleen slaapproblemen. Dat hebben we allemaal meegenomen in de overweging. Als het puur om slaapproblemen ging, had ik niets genomen denk ik.
En als je de reactie hierboven leest; zo zie je maar dat iedere huisarts er weer anders in staat. Dat maakt het nog eens extra lastig. De mijne heeft niet direct gezegd “absoluut no go!” maar is echt diep gaan informeren en heeft zelfs overlegd met andere collega’s en met mijn verloskundige. Hij heeft heel erg veel onderzoek gedaan voor me. Dat geeft mij een fijn gevoel. Niet direct iets roepen maar heel veel informatie verzamelen en hij heeft het allemaal super goed met mij besproken en overlegd.
Goed overleggen met je huisarts en echt afwegen hoe noodzakelijk het is. 
 
Allebei bedankt voor jullie reactie! Ik had gisteren voor mezelf de overweging gemaakt om zolang ik niet zeker weet of ik zwanger kan zijn, toch maar geen pil te nemen. 
Echter had ik gisteravond wat bloed waarmee ik de conclusie trok dat mijn menstruatie begonnen was. Daarom toch maar een slaappil geslikt. Die overigens niet helemaal deed wat er werd beloofd maar dat terzijde. 
Vannacht en vanochtend geen spoor meer te bekennen van het bloed en nog steeds gevoelige borsten. Voor de zekerheid ook nu nog maar een test gedaan ( 5 dagen voor nod) en die was weer negatief. 
Natuurlijk hoop ik dat ik zwanger ben, maar ik kan mezelf nu wel voor mn kop slaan dat ik toch die pil heb genomen... 
 
 
 
Terug
Bovenaan