Slapeloze nachten !

A

Anoniem

Guest
Hallo ,

Ik ben even ten einde raad. Yanniek, nu net 1 jaar oud, heeft altijd prima geslapen.
Hij wilde wel altijd even geknuffeld, en hield altijd graag mijn hand vast, en viel dan binnen 5 minuten in slaap, ook bij z'n twee kort slaapjes overdag. sAvonds om 22.00 u of 22.30 u huilde hij wel eens, en dan stopte ik z'n speentje in z'n mond en dan was het weer goed. Nu sinds 3 dagen, begint hij net als we in bed liggen ( om 0.00 u ) te huilen. Het is alsof hij de wekker erop heeft gezet. De reden is niet helemaal duidelijk,.. z'n vijfde tandje is toch al ver door, en hij is niet verkouden of ziek. We hebben vanalles geprobeerd... Troosten en bij z'n bedje staan helpt even en dan nog moet hij af en toe snikken... Ga je dan weer weg dan brult hij alles bijelkaar.   We hebben hem ook al eens bij ons in bed gelegd, maar ook daar is hij onrustig en huilt met tussenpozen.. en zelf voel ik me er niet echt prettig bij.   We hebben nu twee slapeloze nachten gehad, waarbij Yanniek aan de gang bleef tot half 5 smorgens. En gisternacht was het ook half 2 voordat hij rustig was ( mijn man heeft toen een half uur hem op de arm gehad en in slaap gewiegd ). We zijn allebei bekaf. Mijn man heeft best een verantwoordelijke baan, met veel vergaderingen. Zelf ben ik constant in de weer met drie kinderen, en race tussen huishouden,kinder clubjes /afsprakenen van en naar school brengen.
Vanmiddag begon Yanniek weer te brullen, toen ik hem in bed legde... Ik heb hem maar laten brullen en pas na drie kwartier sliep hij. Ik  vond het verschrikkelijk om hem te laten huilen, maar ik heb het vermoeden dat hij ons uitprobeert. Toch vind ik dat moeilijk, en snachts al helemaal, want met zijn gehuil houdt hij  ons hele gezinnetje wakker ( de andere twee worden er ook wakker van).
Toen Laura ( mijn oudste dochter  ) die leeftijd had, had ze ook slaapproblemen, maar dat was alleen sávonds. We gingen toen iedere keer naar  haar toe en haalden haar zelfs even uit bed, en toen werd het steeds erger.  De  verpleegkundige van het CB heeft me toen geadviseerd om  haar een paar avonden te laten huilen. Laura knapte bijna van woede toen ik niet kwam, en bonkte met haar hoofd tegen het uiteinde van het bed... Verschrikkelijk. Na 4 avonden was de ellende over, en ging ze na enkele minuten protest slapen.
Nu het probleem zich bij Yanniek van de ene op de andere moment zich voordoet, weet ik niet of het ook een kwestie is van uitproberen ( als ik hard gil , dan krijg ik aandacht ), of  dat er toch iets is met tandjes of aankomende ziekte of misschien wel bang zijn. Probleem vind ik ook snachts... Overdag laat ik hem makkelijker huilen dan dat hij daar in het donker ligt snachts.
Hebben jullie nog ideeen /suggesties ?

Groetjes,
Tamara
mama van  Yanniek ( 1 ) , Youri ( 4 ) en Laura ( 6 ).  
 
Hoi,

Wat vervelend voor jullie. Ik kan me goed voorstellen dat je er goed moe van wordt. Letterlijk en figuurlijk. Jamie ( nu 1 jaar en 1 week)  was laatst ook ontzettend onrustig en kon ook blijven huilen. Ik heb het boek Oei ik groei erbij gepakt en ze hebben ook een mentaal  sprongetje rond de 1 jaar. Misschien dat dat er iets mee te maken heeft. Of toch tandjes of iets.

Heel veel sterkte ermee in ieder geval.

Gr. Natasja mv Jamie
 
Hallo kwebbeltje!

Ik herken jouw probleem helemaal!!! Mijn zoon Tijs is nu 1 jaar maar drie weken voor zijn verjaardag begon meneer te donderen met slapen. Zowel overdag als savonds, maar savonds was het nog het ergste. We hadden geluk dat hij niet snachts kwam maar het in bed leggen alleen al was een ramp. Meneer had goed door dat hij naar bed moest en dat wou hij natuurlijk niet.

Ook ik had mijn twijffels of hij niet ziek was, kiezen/tanden maar toch mijn gevoel zei mij ook, hij probeerd mij uit. In die tijd moest ik ook weer naar het CB en zij zei ook tegen mij....Niet naar toe gaan laten huilen, hij probeerd jullie nu uit. Het is een fase en als je daar aan toe geeft wordt het alleen maar erger. Je kunt alleen maar duidelijkheid stellen door er niet aan toe te geven, ook niet gaan troosten.

Dit is heel moeilijk maar mijn vriend en ik hebben elkaar hierin toch gesteund.
1 avond heeft Tijs dik een uur gehuild en ik zat ook te huilen op de bank..vreselijk.

Nu na een week of 6 gaat het eindelijk weer beter. Hij huilt nog wel hoor maar niet meer zo krijsen en helemaal overstuur raken.
Wij hadden dus alleen wel het geluk dat het niet snachts was en we hebben nog niet meer kinderen.
Wellicht kun je proberen aan je kinderen uit te leggen dat jullie kleintje weer moet leren door te slapen en dat dat misschien een aantal nachtjes huilen wordt??

Ik wens je heel veel succes want ik weet hoe moelijke periode dit is...
gr. Daan mv Tijs
 
Ik zal zwijgen.... heb niet echt tips of opbeurende verhalen.
Enkel heel heel veel succes en uhm mij wordt elke dag 100 x gezegd dat ik mn hartje moet volgen. Dus nu voor jou, volg je hart....

Pauline
 
Poeh wat moeilijk blijft dat toch, dat je niet weet hoe het komt dat ze van streek zijn! Helaas heb ik ook geen gouden tip.  Dat slaapgebrek kan je echt opbreken, hopelijk krijgen jullie allemaal snel je  nachtrust weer, tot die tijd  veel sterkte!
Groetjes mv Thom
 
Hoi,
Ik herken dit ook heel erg, Skip heeft deze fase ook gehad. Hij is nu 13 maanden en het slapen gaat sinds een aantal weken weer heel erg goed. We leggen hem neer en hij is vertrokken. Ik was toen ook bang dat het iets blijvends was maar dat was dus niet zo.
Persoonlijk ben ik er helemaal niet voor om een kindje te laten huilen, dus dat deden we ook niet. Ik heb bij Skip ook helemaal niet het idee dat hij huilt om ons uit te proberen, hij heeft echt ergens last van of is bang of zo.
Ik of mijn vriend gaan naar hem toe, troosten hem (niet mee naar beneden) en leggen hem terug. Als hij weer heeeel erg gaat huilen (zeg maar krijsen) ga ik weer naar hem toe, troost hem weer, in die tijd herhaalde dit ritueel zich een keer of 4 en dan sliep hij. Dat betekende dat we daar soms wel een uur mee bezig waren, maar liever dat dan 1 uur naar gekrijs luisteren. Is mijn persoonlijke mening. Ik ga hem overigens niet troosten als hij een beetje jengelt, alleen als hij echt hard huilt.
Maar ieder doet het op zijn manier. Als ik het gevoel had dat hij echt ligt te krijsen om het krijsen liet ik hem misschien ook wel liggen, maar heb dat nog niet aan de hand gehad.
Sterkte, maar het gaat echt beter.
Groetjes, Noortje mv Skip
 
Hoi,

Dankjewel voor jullie berichtjes/delen van ervaringen. Ik moet inderdaad het boek,
Oei ik groei eens regelmatig bijhouden met lezen. Mij valt namelijk inderdaad op dat hij overdag ook wat hangeriger is de laatste tijd; Wil constant bij me zijn, en gaat bijv bijna boven op de stofzuiger zitten als ik even wil zuigen.
Het slapen gaat sinds twee dagen weer wat beter; Inslapen gaat nu weer iets beter, en hij is gelukkig niet meer snachts wakker gebleven ( even gehuild snachts  en vrij vlug weer gaan slapen). Hij heeft nog wel eens moeilijkheden gehad met het middagslaapje, en ben toen twee keer even  naar z'n kamer  gegaan en heb hem de speen in de mond gedaan en   gezegd dat hij moet gaan slapen. sAvonds ga ik wel niet meer bij elk klein  gejengel naar hem kijken.
Nu maar hopen dat de nachten rustig blijven.

Groetjes,
Tamara

 
Terug
Bovenaan