Hoi,
Ieder kindje is anders en ik denk dat het belangrijkste is om goed naar je kindje te kijken en te doen wat voor jou goed voelt. Vertrouw maar op je moedergevoel, weet dat je altijd het beste doet voor je kindje wat dat ook moge zijn. Heb vertrouwen..
Ik zal mijn ervaring vertellen en wie weet hebben jullie er iets aan en kunnen jullie dit ook uitproberen. Mijn dochter is inmiddels 8.5 week oud. De eerste 2 weken sliep zij prima in haar wieg op onze slaapkamer. Na 2 weken werd het slapen ineens steeds minder. Ze sliep bijna niet in de wieg en als ik haar op mij legde, sliep zij als een roos. Ik denk zelf dat het te maken had dat ze was 'bij gekomen' van de bevalling en ineens moest wennen aan de buitenwereld.
Ik heb van alles opgezocht op internet, maar er was voor mijn gevoel niets wat bij mijn dochter hielp. Ze gromde en kreunde veel in haar wieg, alsof zij zich niet prettig voelde. Zelf sliep ik bijna helemaal niet meer en dat brak me wel op. Ik wilde haar zo graag helpen. Al snel kwam ik erachter dat zij verborgen reflux had en heb ik gelukkig op tijd aan de bel getrokken. Ze was heel onrustig, niet goed drinken, niet goed slapen, veel huilen etc. We dikken haar voeding nu in met Nutriton en ze krijgt maagzuurremmers. Ze is nu een stuk rustiger, ondanks dat de melk nog steeds wel regelmatig omhoog komt.
Ik heb een shirt van mezelf die ik heb gedragen in haar wieg gelegd en ik merkte meteen al verschil. Ze ruikt de geur van mama en dat voelt vertrouwd en veilig. Ik denk dat ze dan het gevoel heeft dat ik toch nog een beetje bij haar ben? Ook heb ik goed gelet op de signalen dat ze moe is (in haar oogjes wrijven, gapen, staren) en zodra ik dit zag, legde ik haar in haar wiegje. Ook steeds hetzelfde ritueeltje gedaan. Kusje geven, haar neerleggen, in haar oor fluisteren: welterusten en slaap lekker lieverd. Soms ging ze redelijk snel slapen, maar ook vaak genoeg heel hard huilen. Ik ging dan weer naar boven, aaide over haar bolletje en weer hetzelfde ritueeltje, soms wel 10 x achter elkaar. Ik probeerde haar voornamelijk te troosten terwijl ze in haar wieg bleef liggen. Als ze echt bleef huilen of overstuur raakte, pakte ik haar even op en ging met haar knuffelen. Als ze weer rustig was, legde ik haar weer neer. Uiteindelijk ging ze dan slapen. Het vergt even tijd en energie, maar als je het steeds blijft herhalen (vanaf 6 weken kunnen ze wennen aan een ritueeltje en herkennen zij dit heb ik begrepen) dan snappen ze het. Je kan een kindje niet verwennen tot 6 maanden oud heb ik ook begrepen.
Ik denk dat rust en regelmaat heel belangrijk zijn, dat je kindje begrijpt wanneer het tijd is om te slapen. Mijn dochter slaapt nu als een roos, zowel in de wandelwagen als in haar wieg. Ik hoef bijna niet meer naar boven om haar gerust te stellen en ze valt zelf in slaap.
Ik probeer zoveel mogelijk herkenning te bieden aan haar. Ze wordt wakker, ik maak een flesje klaar (ik kolf, omdat aan de borst niet lukt vanwege de reflux), ik verschoon haar luier, ze krijgt het flesje, daarna even knuffelen (interactie is ook belangrijk), eventueel nog even spelen in de box en zodra ik de vermoeide signalen zie naar haar bedje brengen.. Voor mijn gevoel helpt dit heel goed en ze slaapt nu ook super! Het is het proberen waard? Het duurt alleen ongeveer 2 weken voordat iets helpt, houd dus vol en denk niet te snel dat iets niet werkt.. Het heeft even tijd nodig om het resultaat te zien.
Je kindje is ineens op de wereld en dat heeft tijd nodig om te wennen en haar ritme te vinden. Het wordt echt beter
Groetjes Sandra, veel succes!
