Slapen is ineens niet vanzelfsprekend (14 mnd)

<p>Hoi iedereen!</p><p>ik heb al een hele lange tijd niks hoeven te posten omdat alles zo lekker ging, maar ineens wilt ons zoontje van 14/15 maanden niet meer goed slapen. We hebben nu veel avonden en nachten dat hij enorm ligt te schreeuwen en brullen.</p><p>als we dan even bij hem komen kijken is hij al snel stil, totdat je wegloopt. Vaak is het gestopt nadat ik uiteindelijk een tijdje met hem knuffel en weer weg leg.</p><p>Overdag hangt hij ook non stop aan mij. Nu werk ik ook thuis en is hij natuurlijk ook thuis de komende tijd. Is dit een enorme mama fase of is het herkenbaar?</p><p>Altijd dankbaar voor jullie reacties! ?</p>
 
Klinkt inderdaad als verlatingsangst. Schijnen ze ergens tussen de 15 en 18 maanden weer een piek in te hebben, wij hebben hem een tijd terug ook gehad. 
Gaat vanzelf weer over, duurt een paar weekjes. Uiteindelijk geef ik me er aan over en ik heb zelfs besloten om echt gewoon met hem mee te bewegen en hem te geven wat hij nodig heeft. Zo was hij een tijd terug ineens om half 4 klaar wakker. Hij bleef me roepen, maar ik weet dat wanneer ik naar hem toe ga, hij niet zonder tranen verder gaat slapen. Hij klonk ook zo wakker, dat zou geheid een strijd worden. Dus ik heb mijn matras erbij gelegd en hebben uiteindelijk samen verder geslapen. Dit was waarschijnlijk de "piek", daarna is dit niet meer nodig geweest. Nu gaat hij weer met een grote glimlach naar bed, zonder tranen.
Dus mijn tip... meebewegen, je kleintje heeft je om wat voor reden wat extra nodig. Wij hielpen hem weer ontspannen in bed en gingen soms pas weg als hij in slaap was gevallen. 
 
En de verandering van ritme kan hiermee te maken hebben. Jij werkt thuis en hij is nu ook volledig thuis. Mijn zoontje heeft daar ook veel last van. De vorige lockdown heeft het bij hem echt 2 weekjes ofzo geduurd ( of langer, weet t niet meer precies).
Nu heeft hij er ook een flinke week last van gehad. Overdag ineens niet meer willen slapen, snachts wat rommelig enz. Dus kan ook daarmee te maken hebben. Of idd de verlatingsangst, want zo klinkt t ook wel in je verhaal.
 
Bij ons was dit een tijdje ook zo, soort fase. Bij ons was de oplossing voor die fase dat mijn man haar bracht en dan was er niks aan de hand hahah ?? Dus mis is dat een optie
 
Bij ons is het op dit moment ook drama: ze krijgt kiezen en lijkt last van haar oren te hebben. Is verschrikkelijk hangerig. Paracetamol en veel knuffelen helpt wel wat
 
Herkenbaar. Onze man in nu 14 maanden en hij heeft moeite om in slaap te vallen. Hij begint dan te huilen en brullen. Bij ons helpt het iets om het middagslaapje niet te lang te maken waardoor hij makkelijker in slaapt valt. En mijn man gaat er savonds op de grond bij zitten.
 
Dank voor jullie reacties weer!
Het lijkt toch wel wisselvallig te zijn. Gisteravond was het weer even heisa. Maar de dag ervoor niks. Nu met in slaap vallen ook niet, maar soms wordt ie dan toch ineens weer waker later op de avond.
Ik merk ook dat er nog meer tanden doorkomen, dit lijkt onderhand een beetje non stop.
Hopelijk gaat het snel over wantnik merk dat mijn vriend het er echt moeilijk mee heeft.
 
Terug
Bovenaan