De laatste tijd zijn er weer een aantal topics langsgekomen over wel/niet willen/kunnen slapen van kindjes. Ook hier was het feest.
Zo dat ze bij ons in bed sliep, terwijl wij daar echt niet voor zijn!! Maar ja, je eigen nachtrust gaat op een gegeven moment ook meespelen.
Ons meisje presteerde het om zo lang heibel te schoppen, totdat wij naar bed gingen en dan ging ze tussen ons in. Elke keer krijsen, dan weer poepen, zodat je er toch heen moet. Tanden. En ik denk ook verlatingsangst, terwijl ik dat overdag niet zo merk.
Van de week zat ze bij ons op bed en toen heb ik het boek 'Schatjes' er maar eens bijgepakt. Daar staan 4 opties in op slaaptraining te doen. Even kort gezegd:
1. Verlatingsangst: wel weggaan, maar een lijntje houden. (Rommelen, de was doen, etc) Blijft je kind huilen, dan er naar toe. Weinig aandacht, niet uit bed, etc. Dan weer weg en weer rommelen.
2. Als een dood-voorwerp in de kamer zijn en steeds verder naar de deur gaan.
3. Aanwennen van wegblijven. 5, 10, 15, 20 minuten er tussen houden om te gaan kijken. Er dan even heen, erbij gaan zitten/staan/niet praten/heel zacht zeggen 'het is slaaptijd, oid'. Dan na 2 min. weg. En dan dus na 10 min, etc. Max. 3x20 minuten en kijken of er dan nog iets anders is: ziek, honger, luier. (Dat check ik zelf elke keer even, want dat poepen ruikt toch een partij zuur...)
4. Rigoureuze aanpak: niet meer teruggaan. Elke vorm van probleemgedrag negeren.
Misschien hebben jullie hier iets aan...
Wij hebben gekozen voor variant 3. Maar blijkt beter te werken icm met variant 1. Gisteren hadden we nl. een verjaardag en ik stond in de hal nog te praten en zowaar... ze werd stil... (tot half7, toen mocht ze bij ons)
En vanavond begon het feest weer. Dus gestart met variant 3. Nadat ik 15 min. bij haar weg was geweest en weer 2 min. bij haar geweest was, ging ik het boek even opzoeken om te checken of ik het goed deed. En door het rommelen, werd ze stil....!!!! HOERA!!! Dus maar even doorgerommeld en ze ligt nu lekker te slapen.
Ik hoop dat jullie er misschien ook wat aan hebben, of dat alle kindjes alweer lekker in het eigen bedje slapen. (hier ook al weer 4 middagen achter elkaar!!)
Ik ben benieuwd naar hoe het verder vannacht gaat.
Verder lees ik hier mee, maar onze dochter is van juli 2008. Omdat het zomer2008 forum verlaten is, ben ik zo 'brutaal' om hier af en toe mee te schrijven. Mag vast wel?!
Groetjes,
Jannetje
Zo dat ze bij ons in bed sliep, terwijl wij daar echt niet voor zijn!! Maar ja, je eigen nachtrust gaat op een gegeven moment ook meespelen.
Ons meisje presteerde het om zo lang heibel te schoppen, totdat wij naar bed gingen en dan ging ze tussen ons in. Elke keer krijsen, dan weer poepen, zodat je er toch heen moet. Tanden. En ik denk ook verlatingsangst, terwijl ik dat overdag niet zo merk.
Van de week zat ze bij ons op bed en toen heb ik het boek 'Schatjes' er maar eens bijgepakt. Daar staan 4 opties in op slaaptraining te doen. Even kort gezegd:
1. Verlatingsangst: wel weggaan, maar een lijntje houden. (Rommelen, de was doen, etc) Blijft je kind huilen, dan er naar toe. Weinig aandacht, niet uit bed, etc. Dan weer weg en weer rommelen.
2. Als een dood-voorwerp in de kamer zijn en steeds verder naar de deur gaan.
3. Aanwennen van wegblijven. 5, 10, 15, 20 minuten er tussen houden om te gaan kijken. Er dan even heen, erbij gaan zitten/staan/niet praten/heel zacht zeggen 'het is slaaptijd, oid'. Dan na 2 min. weg. En dan dus na 10 min, etc. Max. 3x20 minuten en kijken of er dan nog iets anders is: ziek, honger, luier. (Dat check ik zelf elke keer even, want dat poepen ruikt toch een partij zuur...)
4. Rigoureuze aanpak: niet meer teruggaan. Elke vorm van probleemgedrag negeren.
Misschien hebben jullie hier iets aan...
Wij hebben gekozen voor variant 3. Maar blijkt beter te werken icm met variant 1. Gisteren hadden we nl. een verjaardag en ik stond in de hal nog te praten en zowaar... ze werd stil... (tot half7, toen mocht ze bij ons)
En vanavond begon het feest weer. Dus gestart met variant 3. Nadat ik 15 min. bij haar weg was geweest en weer 2 min. bij haar geweest was, ging ik het boek even opzoeken om te checken of ik het goed deed. En door het rommelen, werd ze stil....!!!! HOERA!!! Dus maar even doorgerommeld en ze ligt nu lekker te slapen.
Ik hoop dat jullie er misschien ook wat aan hebben, of dat alle kindjes alweer lekker in het eigen bedje slapen. (hier ook al weer 4 middagen achter elkaar!!)
Ik ben benieuwd naar hoe het verder vannacht gaat.
Verder lees ik hier mee, maar onze dochter is van juli 2008. Omdat het zomer2008 forum verlaten is, ben ik zo 'brutaal' om hier af en toe mee te schrijven. Mag vast wel?!
Groetjes,
Jannetje