Dag collega ouders,
Sinds 2 maanden slapen mijn kinderen op 1 kamer (ivm de warmte in de zomer is de oude baby kamer niet meer geschikt). In het begin was mijn oudste (2,5 jaar) trots dat zijn baby broertje (bijna 1) bij hem mocht slapen.
Het ging goed... tot 3 weken terug. Onze jongste is een paar dagen opgenomen in het ziekenhuis en bij thuiskomst was het echt weer wennen voor de oudste.
Nu het probleem:
De oudste maakt veel kabaal 's avonds met in slaap vallen (inmiddels ziet hij het ook als een spel) waardoor de jongste wakker blijft. De oudste heeft nu ook door dat de speen van zijn broertje best lekker is (hij is zelf al maanden van de speen af) en pakt die uit het bedje om vervolgens lekker op te sabbelen in zijn eigen bed. De jongste weer huilen! Pa of ma weer naar boven, de jongste troosten, optreden tegen de oudste... om vervolgens dit 10 minuten later weer te doen.
Inmiddels heb ik het gevoel dat we een weg in geslagen zijn waar we niet goed meer uit komen. Daar waar onze oudste overdag echt goed luistert en een 'makkelijk' kind is lijkt het wel of hij alles uit de kast trekt in de avond.
Iemand bruikbare tips over 'samen slapen?'
We hebben overigens al geprobeerd om onze oudste later naar bed te doen, maar dan trekt hij alsnog de speen uit de mond van zijn slapende broertje.... met hetzelfde effect...
Groeten van Miriam
Sinds 2 maanden slapen mijn kinderen op 1 kamer (ivm de warmte in de zomer is de oude baby kamer niet meer geschikt). In het begin was mijn oudste (2,5 jaar) trots dat zijn baby broertje (bijna 1) bij hem mocht slapen.
Het ging goed... tot 3 weken terug. Onze jongste is een paar dagen opgenomen in het ziekenhuis en bij thuiskomst was het echt weer wennen voor de oudste.
Nu het probleem:
De oudste maakt veel kabaal 's avonds met in slaap vallen (inmiddels ziet hij het ook als een spel) waardoor de jongste wakker blijft. De oudste heeft nu ook door dat de speen van zijn broertje best lekker is (hij is zelf al maanden van de speen af) en pakt die uit het bedje om vervolgens lekker op te sabbelen in zijn eigen bed. De jongste weer huilen! Pa of ma weer naar boven, de jongste troosten, optreden tegen de oudste... om vervolgens dit 10 minuten later weer te doen.
Inmiddels heb ik het gevoel dat we een weg in geslagen zijn waar we niet goed meer uit komen. Daar waar onze oudste overdag echt goed luistert en een 'makkelijk' kind is lijkt het wel of hij alles uit de kast trekt in de avond.
Iemand bruikbare tips over 'samen slapen?'
We hebben overigens al geprobeerd om onze oudste later naar bed te doen, maar dan trekt hij alsnog de speen uit de mond van zijn slapende broertje.... met hetzelfde effect...
Groeten van Miriam