Hoi Jeanette,
Ik ben nieuw op dit forum maar heb wel al 3 keer met dit bijltje gehakt.
Ook wij moesten al 3 keer een dametje van uit een ledikant naar een groter bed doen en onze ervaringen zijn ietwat anders als van Annemieke.
Wij hebben al die dingen ook geprobeert en bij ons was het resultaat dat de kinderen niet meer wilde slapen als wij er niet bij zijn en dat is ook niet iets waar wij op zaten te wachten.
Wij zijn met vallen en opstaan tot voor ons de perfecte oplossing gekomen, hoewel dat voor ieder kind verschilt.
Wij geven de kinderen de aandacht die ze vragen voor ong. 30 min en dan houdt het op. Alle 3 pyama's aan, spelen op mama's bed, voor de jongste 2 (anderhalf en bijna 3) een flesje in eigen bed, licht uit en weg. Als ze het bed uit komen, gewoon zonder commentaar weer terugleggen en weg gaan. Onze oudste was iets lastiger. Zij heeft veel last gehad van pseudocroup waardoor zij echt van jongs af aan bang is geweest voor haar bed. Voor haar (nu bijna 4)was de oplossing om haar op een andere kamer te leggen in haar grote bed, verhaaltje lezen en zeggen dat je haar 's ochtends weer ziet.
Waar het vooral om draait is dat je consequent blijft en je kleintje niet meer terug legt in het ledikant. Wat wel heel goed kan werken is om de beide bedden op dezelfde kamer te laten staan zodat zijn nieuwe kamer een vertrouwt bed. Besluit je echter dat hij in zijn grote bed gaat slapen, laat hem dan daar. Als hij merkt dat het niet lukt met huilen en dreinen houdt het echt vanzelf op.
Helaas wel een kwestie van doorbijten.
Sterkte Linda