Hoi Rani,
't is hard maar ook wij hebben de methode die Sandra noemt gebruikt. Onze dochter (nu 2,5) slaapt al meer daneen jaar in het grote bed, dat ging prima tot ze afgelopen herfst ineens besloot niet meer te willen slapen. We hebben alles geprobeerd, erbij zitten, bij ons nemen (fout natuurlijk maar je wil toch iets) en uiteindelijk vertelt dat ze moest gaan slapen en dat we over 5 minuten terug kwamen als ze lief ging liggen. De eerste avond kostte het ons 2 uur, de tweede anderhalf, de derde 20 minuten en toen had ze het door; zij ging lief liggen, wij kwamen na 5 minuten terug voor nog een kusje en een aai, gingen weer weg, kwamen na een kwartier weer kijken (weer kusje en de hemel in prijzen) en bij het kijken na ee half uur sliep ze meestal, zonder krijsen, bonken, huilen ,gillen enz wat ze anders wel deed. Dat is 4 maanden goed gegaan en 3 weken geleden begon het weer. Eén avond investeren en gelukkig zijn we er weer doorheen.
Ik ben er overigens van overtuigd dat dit soort capriolen aan de aard van het kind liggen, onze jongtse (15 maanden) slaapt vanaf de eerste dag op het momentdat je haar in bed legt. Zonder te huilen. De oudste heeft nog nooit graag geslapen. ïk vind het niet leuk in bed, ik wil liever spelen" zegt ze letterlijk. Door ons hard beleid heeft ze nu door dat sommige dingen moeten maar ik vind het wel rot voor haar. Ze heeft de slaap ook niet echt nodig (slaapt overdag ook nooit).....maar wij wel.
Succes met je nachtelijke escapades en mochten je het willen proberen om rigoreus paal aan perk te stellen; sterkte. Het kost je een paar moeizame avonden. Maar heeft wel effect.
