Slappe/zwakke baby in buik

L

Lelala

<p>Hoi :) </p><p>ik ben 36 weken zwanger en heb vanaf het moment dat ik leven kan voelen al zorgen over de kracht waarmee mijn dochter in mijn buik beweegt. </p><p>Ik voel haar vanaf een week of 20 dagelijks maar zwak. Rond de 30 weken ging ik haar anders voelen maar niet perse krachtiger. </p><p>Het maakt mij enorm onzeker om te lezen en te horen dat veel vrouwen die zwanger zijn hun baby krachtig voelen en ik soms blij ben als ze een keer draait of op mijn blaas trapt.. wat overigens ook altijd zachtjes is.</p><p>ik ben bang dat er wat mis is.. dat ze gewoon te zwak is om te bewegen... zijn er dames die dit herkennen? </p><p>Ik ben over het algemeen niet zo paniekerig aangelegd en werd er pas ongerust over op het moment dat ik me ging verdiepen in hoe vaak en hoe krachtig je een baby moet voelen. Ik maak me gewoon oprecht zorgen... misschien is dat normaal rond dit termijn maar vind het vervelend en ben bang dat zij ongezond is. </p><p>Ik heb nu 3 keer een ctg gehad en daaruit komt helemaal niets bijzonders en op de ctg kun je zien dat er  beweging plaatsvind maar waarschijnlijk te zwak om te voelen. Mijn placenta ligt netjes aan de achterkant. </p><p>Inmiddels dus 36 weken zwanger en onze dame ligt in stuitligging. Een uitwendige versie heeft niets opgeleverd want ze ligt al te diep met haar billen ingedaald. Ze konden haar niet uit mijn bekken krijgen. </p><p>Wat mij opvalt is dat mijn dochter àltijd in dezelfde houding ligt op dezelfde plek.. namelijk in onvolkomen stuit met haar hoofd rechts en haar benen links.. ze beweegt nu echt amper en mijn buik voelt aan de bovenkant altijd strak en hard aan omdat ze hier tegenaan drukt. </p><p>Is dit normaal tijdens dit termijn? </p><p>Ik heb het met de vk gehad over de zwakke bewegingen en die zegt dat als ze altijd al zo rustig is geweest ze ook echt niet ineens drukker gaat worden. Ik ben nu overgedragen aan het ziekenhuis omdat ik zal bevallen dmv een geplande keizersnede. </p><p>Ik kan mijn zorgen op de 1 of andere manier niet uitzetten.. ik hoop natuurlijk dat ik  mij zorgen maak om niks maar vraag me af of er meerdere vrouwen zijn die dit meemaken of mee hebben gemaakt. </p>
 
Ik weet inmiddels dat het heel erg kan verschillen per baby. Mijn eerste was ook heel rustig in mijn buik. Ik voelde hem wel bewegen, maar ook, net als jij, heel zachtjes. Ik werd ook nooit 'bont en blauw' geschopt, zoals je wel veel hoort. Ik heb een paar keer aan de ctg gelegen omdat ik minder leven voelde. Elke keer was alles goed. Uiteindelijk een gezonde zoon geboren, die buiten mijn buik zijn gedrag voortzette; een hele rustige, relaxte baby, die veel sliep. Inmiddels is hij een bijdehante, gezonde, drukke dreumes van 1,5! Ik ben nu hoogzwanger van onze tweede en ik merk nu al dat dit een heel ander kindje is; heel druk in mijn buik, veel bewegelijker dan mijn eerste en het voelt alsof ze continu mijn hele buik rond gaat, terwijl daar eigenlijk geen ruimte meer voor is. 
Kortom; elk kindje is verschillend en ik denk dat jouw baby net zo rustig is als mijn eerste. Zo lang je wel leven voelt, de ctg's goed zijn en de verloskundige zich ook geen zorgen maakt, zit het vast goed! 
 
Hoi! 
Probeer je niet teveel zorgen te maken, het klinkt echt niet als iets dat vreemd is. Hoe je de baby voelt ligt niet alleen aan de 'kracht' van de baby, maar ook aan hoe jij als persoon gebouwd bent. Heb je bijvoorbeeld zelf een stevigere buik, door buikspieren ofzo, voel je de baby ook anders dan iemand die dat minder heeft. Daarnaast is de ene baby ook drukker dan de andere natuurlijk, maar met een minder drukke baby is echt niets mis.
Ik ben nu bijna 35 weken zwanger en voel onze zoon heel veel en vaak, maar niet super krachtig. Dat mensen gekneusde ribben overhouden aan hun baby's bewegingen: dat gebeurt mij echt niet. En het is verder ook niet zo dat ik mijn buik constant hele centimeters zie bewegen (wat je dus ook veel leest). Ook is het niet zo dat hij, als ik mijn hand op m'n buik leg, er altijd direct naartoe komt (wat je ook overal leest). Ik ben hier een tijdje onzeker over geweest, maar eerlijk gezegd denk ik inmiddels dat er gewoon een verschil bestaat tussen baby's EN moeders! Dus in hoeverre jij het zo ervaart als andere zwangeren dat doen. Soms maakt het lezen op internet over wat 'normaal' zou zijn ook juist onzeker, omdat je je kunt gaan afvragen of wat jij voelt wel valt onder wat 'normaal' wordt gevonden. 
Als ze bij jouw controles de baby zien bewegen (dat noteren ze ook altijd) en die bewegingspatronen normaal vinden, is er nu echt niets om je zorgen over te maken. Het maakt je alleen maar gespannen en met 36 weken zou je je op iets anders moeten focussen! Het is bijna zover, je gaat bijna je dochter zien en vasthouden.
Onze zoon ligt ook in stuit (volkomen stuit wel) en altijd met zijn hoofd linksboven en met zijn billen rechtsonder. Heel af en toe schuift hij ietsje weg, maar hij 'eindigt' altijd weer daar (als hij slaapt ofzo ligt hij sowieso in die houding). Een stuitligging zorgt er ook voor dat je de baby anders voelt dus daar kan het ook mee te maken hebben. Ik bedoel, de gekneusde ribben die mensen krijgen van de schoppen van hun baby: het is wel noodzakelijk dan natuurlijk dat de beentjes boven liggen.
Komt goed en probeer wat te ontspannen! Je voor te bereiden op de geplande keizersnede, op de komst van jullie baby. En probeer dus voornamelijk daarmee bezig te zijn nu. Klinkt beetje zweverig wat ik nu ga zeggen, maar ik heb laatst een afspraak gehad bij een acupuncturist (om te proberen of de baby zelf wil draaien misschien ;)) en normaal past dit helemaal niet zo bij mij, alleen zij zei iets dat me wel is bijgebleven. De baby reageert heel erg op wat jij voelt en hoe jij je voelt. Daarom is het, juist die laatste weken, heel belangrijk goed tot rust te komen, ook zodat de geboorte voor jouw baby niet stressvol is.
 
Ik denk dat het ook het karakter is van je baby. Mijn dochter trapte enorm vaak en hard. 1 dag zo hard dat ik constant harde buiken had en ik er voor naar zh moest. Had een hele zere plek aan de binnenkant van mn baarmoeder. Komt ook omdat mn dochter vanaf week 28 ong met haar rug aan de linkerkant lag en constant op dezelfde plek rechts zat te trappen. Zij is dus ook vanaf week 28 tot aan 40+6 op dezelfde plek gebleven. 
Nu is ze 6,5 maand en nog zo’n druktemaker. Altijd (maar dan ook echt altijd) in beweging met dr lijfje en vooral schoppen met haar benen. Aard van het beestje denk ik dan maar
 
Ik herken mezelf in jouwn verhaal. Ik heb een rustig meisje in mijn buik (36.4 week) vanaf het begin is ze al rustig in haar bewegingen, en moet me soms echt even concentreren of ik haar wel voel. 
En om mij heen hoor en lees ik idd veel dat ze bont en blauw worden geschopt. Ik herken dat totaal niet.
Mijn placenta ligt wel aan de voorkant, en heb een kleine buik en mijn buikspieren staan heel vaak op spanning. Misschien voel ik het daardoor minder..
gek genoeg verwacht ik met een kleine buik dat ik haar eerder moet voelen, ik denk ook vaak: ach meisje! Wat moet je het daar krap hebben... en dan hang je de hele dat op de kop haha.
maar ik word er soms ook wel onzeker van, is het wel allemaal goed? Is ze er nog? Etc... maar de VK zegt dat er verschillende baby’s zijn, de 1 is drukker dan de ander, en ach ik ben zelf ook liever lui dan moe ? als ze zo rustig na de bevalling is klaag ik ook niet hihi. Lekker chill meisje dan ?
op echo’s zie je wel bewegingen, en ook 1x een ctg gehad, toen was ook alles goed. 
Soms zie ik wel mijn buik heen en weer gaan en heel soms is ze in eens wat drukker, daar geniet ik dan ook wel van.
ons meisje is al ingedaald met 33 week en ligt vast in het bekken. VK zei toen: zo de baby is er klaar voor! Ik kreeg bijna een hartverzakking! Maarja ze kan nog blijven zitten tot 42 week?
 
Ik herken (een deel) van je verhaal wel hoor. Onze eerste kindje was ook best rustig in de buik. Ik voelde op zich wel de schopjes en ook in de hoeveelheid die ik moest voelen, maar het was lang niet altijd krachtig. Wat bleek? Hij bleek heel graag aan de achterkant van mijn baarmoeder te liggen, tegen mijn rug aan. En het was ook nog een vrij klein kind, dus waarschijnlijk heeft die combinatie van die twee factoren ervoor gezorgd dat ik dacht dat hij gewoon niet zo heel hard schopte. Ik ben nu zwanger van #2 en dat is heel duidelijk een kind met een ander karakter. Ik ben blij dat ik nog niet bont en blauw ben (ondertussen bijna 32 weken), want deze schopt hard! En veel! Echt heel anders dan onze eerste. Onze eerste zoon is nu trouwens een kereltje dat zich prima ontwikkelt, maar nog steeds wel aan de rustige kant is. Heeft ie gewoon het karakter van zijn vader ;)
 
Ik herken het wel. Ik voelde mijn kindje pas laat voor het eerst (rond de termijn dat ze zeiden dat je je kindje nu écht moest voelen) en als ik haar voelde was het zwak. Soms voelde ik haar nauwelijks en ik heb ook vaak aan een ctg gelegen waaruit bleek dat ze wel bewoog.
Nu zat mijn placenta wel aan de voorkant, dus ik had wel het vermoeden dat dat de boosdoener was.
 
Het is super vervelend om zo onzeker te zijn 9 mnd lang..
Ik zou als ik jou was gewoon elke keer aan de bel blijven trekken als je je echt zorgen maakt. Als de cyg’s goed zijn zal er weinig aan de hand zijn.
 
Wij hebben idd zoals hierboven ook gezegd wordt een rustig meisje gekregen ;)
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan