Hi allemaal,
2 weken geleden zijn wij verhuist. We hebben onze zoon van bijna 3 jaar tijdens de verbouwing overal bij betrokken. Hij was ook erg enthousiast over zijn nieuwe kamer en kon niet wachten er te slapen. Hij wilt nooooit meer naar het oude huis zegt hij ook regelmatig ?. De eerste twee nachten gingen goed, hij was vroeg wakker (rond half 6) maar dit is niet echt een uitzondering, het is nooit een lange uitslapen geweest. Maar na die 2 nachten ging het bergafwaarts en wordt hij tussen 3.30 en 4.30 wakker en wilt echt niet meer in zijn bed slapen. Troosten in bed werkt niet, hij brult alles bij elkaar, wat mij weer stress geeft want ja, nieuwe buren!
Nu neem ik hem dus vaak mee naar beneden en valt hij vaak op de bank weer in slaap. In bed nemen vind ik geen optie want ik wil daar ook geen gewoonte van maken (op de bank slapen trouwens ook niet) maar ik slaap zelf gewoon niet als hij bij ons in bed ligt, hoe gezellig en lief ik het ook vind.
Ik merk dat ik wat geïrriteerd begin te worden waar ik me heel schuldig over voel want hij doet dit natuurlijk ook niet expres.
Als ik hem vraag waarom hij niet verder wil slapen in zijn bed geeft hij daar niet echt antwoord op. Hij is duidelijk wel echt nog moe. Naar bed gaan en het middagdutje gaan trouwens echt zonder problemen. Tot half 4 hoor je hem ook niet.
Middagdutje schrappen helpt ook niet. We laten hem nu nog maximaal 1,5 uur slapen ‘s middags.
Vannacht dacht ik, oké even doorzetten en echt niet naar beneden gaan. Maar na een half uur met hem in mijn armen op zijn kamer te hebben gestaan (terug in bed leggen is echt panisch gekrijs) ben ik toch maar naar beneden gegaan.
Zo een heel verhaal, ik hoop dat iemand dit herkent of tips heeft. Het liefste hoor ik natuurlijk dat het vanzelf wel goed komt, het liefst aankomende nacht nog haha.
2 weken geleden zijn wij verhuist. We hebben onze zoon van bijna 3 jaar tijdens de verbouwing overal bij betrokken. Hij was ook erg enthousiast over zijn nieuwe kamer en kon niet wachten er te slapen. Hij wilt nooooit meer naar het oude huis zegt hij ook regelmatig ?. De eerste twee nachten gingen goed, hij was vroeg wakker (rond half 6) maar dit is niet echt een uitzondering, het is nooit een lange uitslapen geweest. Maar na die 2 nachten ging het bergafwaarts en wordt hij tussen 3.30 en 4.30 wakker en wilt echt niet meer in zijn bed slapen. Troosten in bed werkt niet, hij brult alles bij elkaar, wat mij weer stress geeft want ja, nieuwe buren!
Nu neem ik hem dus vaak mee naar beneden en valt hij vaak op de bank weer in slaap. In bed nemen vind ik geen optie want ik wil daar ook geen gewoonte van maken (op de bank slapen trouwens ook niet) maar ik slaap zelf gewoon niet als hij bij ons in bed ligt, hoe gezellig en lief ik het ook vind.
Ik merk dat ik wat geïrriteerd begin te worden waar ik me heel schuldig over voel want hij doet dit natuurlijk ook niet expres.
Als ik hem vraag waarom hij niet verder wil slapen in zijn bed geeft hij daar niet echt antwoord op. Hij is duidelijk wel echt nog moe. Naar bed gaan en het middagdutje gaan trouwens echt zonder problemen. Tot half 4 hoor je hem ook niet.
Middagdutje schrappen helpt ook niet. We laten hem nu nog maximaal 1,5 uur slapen ‘s middags.
Vannacht dacht ik, oké even doorzetten en echt niet naar beneden gaan. Maar na een half uur met hem in mijn armen op zijn kamer te hebben gestaan (terug in bed leggen is echt panisch gekrijs) ben ik toch maar naar beneden gegaan.
Zo een heel verhaal, ik hoop dat iemand dit herkent of tips heeft. Het liefste hoor ik natuurlijk dat het vanzelf wel goed komt, het liefst aankomende nacht nog haha.