Slecht in je vel na verlof

<p>Ik had niet verwacht dat ik t zo moeilijk zou vinden.. Na 6 weken kreeg mn zoontje medicatie voor zn reflux. Op dat moment ging hij van 14 uur per dag huilen naar een vrolijke baby die ohhh zo mooi kan lachen.</p><p>Hij doet het nu zo goed, en ik ben eigenlijk pas echt gaan genieten na die 6 weken. Maar dan nu, mijn verlof is officeel voorbij en voor mijn gevoel was het veelste kort. Ik word overladen met een schuld gevoel omdat ik die kleine 5 dagen per week bij de oppas moet brengen. Ik zie hem overdag nog maar 2 uurtjes en daarna gaat hij de nacht alweer in. </p><p>Ik vind het afschuwelijk en voel me een verschrikkelijke moeder en zit niet lekker meer in m'n vel. </p><p>Ik wist dat deze dag ging komen komen omdat ik ongepland zwanger ben geraakt toen ik de overstap heb gemaakt op een andere pil. Ik weet dat ik naar school moet voor ook zijn toekomst maar heb toch het idee dat dit voor mij te vroeg is..</p>
 
Ik snap je helemaal.  Je wilt het liefst zelf voor je kindje zorgen en hem niet zoveel moeten missen. Dat is een heel normaal gevoel en dat maakt je juist een goede moeder omdat je het beste voor je kindje wilt. 
Toen ik weer moest werken voelde ik me ook zoals jij je nu voelt. Ik ben alweer 2 maanden aan het werk en soms heb ik nog het idee dat ik liever stop met werken om voor m'n kleine te zorgen. 
Ga vooral je opleiding afmaken , dan kun je daarna op zoek naar werk en als je dan parttime gaat werken kun je daarnaast van je kleine genieten en voor hem zorgen. Tot die tijd zal je echt even moeten doorbijten. 
 
Ik ken je gevoel. Bij ons gaat die 2 dagen weg en daar heb ik het heel moeilijk mee laat staan 5 inderdaad.
Ben ni 2 maanden aan het werk en het  went nog steeds niet. 
Hij gaat 1 dag naar oma en en 1 dag kdv.  De dag naar oma valt me minder zwaar als het kdv omdat ik nog eens wat fotos en filmpjes over de dag krijg van oma  ol het kdv is dit zelde helaas. Wel een dag verslag. 
Vind het moeilijk  dat ik geen controle heb over hoe het met hem gaat en niet weet wat hij de hele dag aan het doen is.
Nu heb ik redelijk  wat afleiding ol het werk dus ik kom.de dag wel door maar vind het keer op keer toch moeilijk  hem weg te brengen. 
Ook ik ken het verhaal van een huil baby  maar een blije baby.  Mijn zoontje heeft door enorme krampen om.echt 6 a 7 weken 18 uur gehuild  op  een dag dit was heel zwaar en pittig.  Door eindelijk zijn juiste voeding te hebben gevonden hebben we daarna een andere baby gekregen  heel blij vrolijk  makkelijk.
Dus echt genieten nu.
Ze zeggen dat het went. Maar ik weet het zo net niet. Misschien als hij wat ouder is en echt kan spelen  met andere kinderen dat het gaat wennen maar nu die zo klein  is niet 
 
Ik herken je verhaal (reflux, medicatie, verlof te kort) zo erg. Wat deed het me ontzettend zeer dat ik maar zo kort van mijn mannetje had kunnen genieten toen mijn verlof voorbij was. Dat doet het eigenlijk nog steeds :(
Ik ben nu 2,5 maand aan het werk (3 dagen pw) en eerlijk gezegd bevalt het me wel weer. Tuurlijk, het is dubbel. Je wilt het liefst 24/7 bij je kindje zijn, maar het is ook fijn om iets anders te doen dan zorgen. Daarnaast kan ik op de dagen die ik bij hem ben, veel meer van hem hebben en heb ik meer energie om met hem te spelen en erop uit te gaan. 
 
Terug
Bovenaan