Hoi Astrid,
Ook ik heb er een tussen zitten die dit gedrag vertoonde.
Even een vraagje, slaapt ze nog overdags?? Als dat zo is zou ik dit gelijk afschaffen. Wat ook belangrijk is is om de tijd die ze besteed aan het in slaap vallen zo oninterressant mogelijk te maken.
Wij hebben het op de volgende manier opgelost:
Allereerst geen dagslaapje meer voor Anne. Aangezien wij 3 meisjes hebben van 3, 2 en 1 jr oud hebben wij een heel bedritueel ontwikkeld. (Anne is trouwens 2). Eerst allemaal naar boven, tandenpoetsen, gezichtjes wassen en pyama aan. Dan naar bed. Gewoon neerleggen en weglopen werkt bij ons het beste. Anne slaapt wel in met een fles pap. Ze wil helaas geen speen en die fles krijg ik helaas niet afgeleerd.
Als ze dan niet wil slapen dan ga ik 3 keer naar haar toe en leg haar zwijgend weer neer. Meestal maak ik de tijd tussen het contact steeds langer. Eerst 5 min. dan 10 en daarna 15. Heeft dit geen effect dan haal ik haar eruit en gaat ze mee naar beneden. (Hebben nog 2 kleintjes dus te lang laten schreeuwen of roepen maakt het hele huis wakker).
Beneden wordt ze dan op de bank gezet en daar mag ze niet vanaf komen. Fles wordt weggehaald (want die is om te slapen) en ze wordt verder genegeerd. Geen aandacht geven aan wat ze ook doet. Als ik haar dan een half uur later met haar fles weer op bed leg is het probleem verholpen.
Blijft ze echter vervelend dan zet ik haar beneden op de bank in het donker neer en ga ik op de andere bank liggen. Ik zeg dan ook echt: Mama gaat nu slapen. Blijf jij maar wakker als je echt niet wil slapen. 3 min later is alles voorbij. Kan haar dan echt zonder problemen weg leggen. Nu we dit consequent volhouden zijn wij binnen een paar maanden van de slaapproblemen af geraakt.
Het is wel even een lange zit maar echt waar de sterkste wint.
Gebrek aan aandacht is echt het allerbelangrijkste als ze eenmaal in bed liggen. Geef niet toe!!
Sterkte Linda