Slecht kunnen concentreren en nog erg vermoeid (17 weken)

<p style="box-sizing: border-box; -webkit-font-smoothing: antialiased; text-rendering: optimizeLegibility; transition: width 0.2s ease, height 0.2s ease, margin 0.2s ease; margin: 0px 0px 10px; line-height: 30px; width: 860px; float: left; color: #090909; caret-color: #090909; font-family: 'Helvetica Neue', Helvetica, Arial, 'Lucida Grande', sans-serif;">Hey dames, </p><p> </p><p style="box-sizing: border-box; -webkit-font-smoothing: antialiased; text-rendering: optimizeLegibility; transition: width 0.2s ease, height 0.2s ease, margin 0.2s ease; margin: 0px 0px 10px; line-height: 30px; width: 860px; float: left; color: #090909; caret-color: #090909; font-family: 'Helvetica Neue', Helvetica, Arial, 'Lucida Grande', sans-serif;">Ik ben nu 17 weken + 1 dag zwanger van ons eerste kindje en ik ben benieuwd of een aantal van jullie dit herkennen. Ik merk dat ik me enorm slecht kan concentreren en vanaf 13.00 helemaal inkak als ik aan het werk ben... Ik ben ook nog enorm vermoeid terwijl ik 's nachts gemiddeld 9 uur slaap. De dagen dat ik thuiswerk doe ik tijdens de pauze een dutje en dan kan ik er weer 1.5 uur tegenaan maar daarna herhaalt het zich weer. Ik merk dat ik moeilijk na kan denken, alsof mijn hoofd vol zaagsel zit om het zo maar te zeggen. ? Ik heb een creatief beroep en werk als content marketeer, dus ik heb er oprecht last van dat ik me zo voel want het gaat ten koste van mijn creativiteit. Dit gaat nu al weken zo, ik had gehoopt dat de vermoeidheid af zou nemen en ik daarmee ook weer wat geconcentreerder zou kunnen gaan werken. <br style="box-sizing: border-box; -webkit-font-smoothing: antialiased; text-rendering: optimizeLegibility; transition: width 0.2s ease, height 0.2s ease, margin 0.2s ease;" /><br style="box-sizing: border-box; -webkit-font-smoothing: antialiased; text-rendering: optimizeLegibility; transition: width 0.2s ease, height 0.2s ease, margin 0.2s ease;" />Is dit een bekend fenomeen tijdens de zwangerschap en wat zou ik kunnen proberen om me wat actiever te voelen in mijn bovenkamer? </p><p style="box-sizing: border-box; -webkit-font-smoothing: antialiased; text-rendering: optimizeLegibility; transition: width 0.2s ease, height 0.2s ease, margin 0.2s ease; margin: 0px 0px 10px; line-height: 30px; width: 860px; float: left; color: #090909; caret-color: #090909; font-family: 'Helvetica Neue', Helvetica, Arial, 'Lucida Grande', sans-serif;"> </p><p> </p><p style="box-sizing: border-box; -webkit-font-smoothing: antialiased; text-rendering: optimizeLegibility; transition: width 0.2s ease, height 0.2s ease, margin 0.2s ease; margin: 0px 0px 10px; line-height: 30px; width: 860px; float: left; color: #090909; caret-color: #090909; font-family: 'Helvetica Neue', Helvetica, Arial, 'Lucida Grande', sans-serif;">Liefs! </p>
 
Ik heb gedurende mijn zwangerschap vaker momenten gehad dat ik in mijn hoofd wel wist wat ik bedoelde maar echt geen samen hangend verhaal ervan kon maken (kon vaak ook niet op de woorden komen) . Ik ben vaak op dat soort momenten ook moe en wil dan graag even uitrusten voordat mensen me vanalles vragen haha.
Nu 36 weken en nog steeds last ervan.
 
O ja, heel herkenbaar. Helaas voor mij, fijn voor jou dat je niet de enige bent ;-). 
Het is mijn 2e zwangerschap en ik herken het echt helemaal niet van de 1e. Bij de 1e was ik tot 14 weken super beroerd en kon ik ook echt niet nadenken. Maar van de een op andere dag was het over en heb toen een hele goede zwangerschap gehad waarin ik mezelf was, ook qua nadenken enzo.
Nu inmiddels ruim 17 weken zwanger en de eerste weken weer suuuuper beroerd. Na 10 weken verdween de ergste misselijkheid, dus ik was super blij dat het al zo snel beter ging. Maar die vermoeidheid bleef. Ik verwachtte dat dat een kwestie van tijd was, maar het is er dus nog steeds. Als ik 's middags minimaal een uur/1,5 slaap, gaat het goed en functioneer ik prima. Maar ja, dat is gewoon niet elke dag mogelijk met werk, een peuter thuis etc. Die dagen dat ik geen middagdutje kan doen zijn echt overleven en kan ik soms rond etenstijd 's avonds alleen nog maar huilen.
Ik hoop dat het nog beter wordt, maar ergens houd ik er rekening mee dat dat niet gaat gebeuren. Want ik ben al ruim 17 weken! Ik vind het eerlijk gezegd ook' irritant' en ben het best wel een beetje zat dat ik niets kan, mijn hoofd het niet doet en ik meer in de overlevingsstand zit dan gewoon leven of zelfs genieten. Normaal ben ik eigenlijk nooit ziek, heb een goede weerstand en gezondheid. Ik heb een gezond gewicht en eet en leef gezond. Normaal kan ik lichamelijk eigenlijk alles doen wat ik wil en zit ik goed in mijn energie. Dus hoe ik me nu voel is echt niets voor mij! Maar ja, blijkbaar hoort het erbij...
Ik probeer me er aan over te geven en accepteren dat het zo is.., meer kan je niet doen. Ik hoop voor ons allebei dat de goede tijd er nog aan komt! Sterkte! 
 
Heel herkenbaar, ik ben inmiddels 32 weken. De vermoeidheid en het gebrek aan concentratie waren voor mij de reden dat ik met 24 weken al in de ziektewet moest. Ik maakte alleen nog maar fouten en had vaak geen idee hoe ik met de auto op het werk was gekomen.

Mijn baas vond het niet langer verantwoord en zei dat alleen het zwanger zijn soms al genoeg is. Ze had het zelf ook gehad dus daardoor veel begrip. Ik had er zelf meer moeite mee om al te stoppen, nu ben ik er blij mee.

Hopelijk voor jou wordt het nog beter
 
Terug
Bovenaan