slecht slapen 's nachts

Goedemiddag,

Ik heb een dochtertje van 10 ½ mnd. Nu slaapt ze sinds een week of 3 - 4 erg slecht 's nachts ze is heel vaak wakker en tranen met tuiten of echt gillen. Alles al geprobeerd, een schone luier, een beetje drinken en om d'r te laten huilen/gillen overigens niet langer dan een paar minuten want dan raakt ze helemaal over de rooie en dat wil ik niet.  Ze is een kindje dat haast nooit huilt alleen 's nachts dan. D'r speentje en d'r tuttie wil ze dan wel graag hebben maar zodra ik dan uit d'r kamertje loop is het weer zover. Maar als ik haar uit d'r bedje oppak en even wieg en d'r dan terug leg is het goed en dan slaapt ze weer maar dat duurt ook niet erg lang soms kan ik er 5 of 6 x uit, soms ben ik de tel kwijt geraakt hoe vaak ik uit bed moet. 's morgens is ze ook heel vroeg wakker maar overdag slaapt ze wel goed maar dat kan ook zijn omdat ze dan moe is van de nacht ervoor. Ik moet wel zeggen dat ze absoluut niet chagerijnig of "vervelend" is overdag ze is hartstikke lief. Nu sinds een paar dagen eet ze ook erg slecht. Maar ik heb wel gemerkt dat er ineens een heleboel tanden doorkomen en volgens mij ook al kiezen ik zie grote witte bulten zitten in d'r kaakje misschien dat ze hier heel erg veel last van heb. Af en toe ben ik radeloos 's nachts wat ik moet doen want overdag stort ik aan het eind van de dag een beetje in. Zij kan er nix aan doen mijn meissie. Wie heeft dit ook weleens meegemaakt en heeft er tips voor me en weet misschien wat er met mijn kleine meid aan de hand is.

Groetjes Mascha
Lincy 10 ½ mnd
 
Wij hebben ook weleens zo'n periode gehad met ons dochtertje. Heeft zeker 2 maanden geduurd, 2 LANGE maanden. Radeloos werden we ervan. Dan legden we haar op bed, en gingen we al zitten wachten tot ze ging huilen. Echt een rotperiode was dat. En wij inderdaad maar lopen naar boven, bed in, bed uit, drinken geven.
Toch hebben wij (geheel tegen mijn gevoel in) haar laten huilen een paar keer. Dan hield ik de klok in de gaten en dacht ik: over 10 minuten ga ik. Dan liep ik naar haar toe, haalde haar  ABSOLUUT NIET uit bed. Dekte haar weer onder, gaf weer een kus ('t hele ritueel, muziekje aan), rustig tegen haar praten  en liep ik toch weg. Je kindje moet zich vertrouwd voelen in haar bedje, maar als je steeds maar terugkomt op haar kamer, bevestig je soort dat er iets niet 'goed' is op dat kamertje (dit hebben ze mij verteld, en ik vond 't wel heel logisch).
Dus we  zijn begonnen met haar laten huilen, en echt waar hoor, de tranen liepen bij mij ook over de wangen als ik haar hoorde. Want OH wat kon zij krijsen, gillen, helemaal overstuur raakte ze. Toch volgehouden, en binnen een week waren we er van af.....
Nu af en toe 'probeert' ze het nog weleens, maar we blijven er 'streng' in. En steeds helpt 't weer.
Dus alsjeblieft probeer het, geef haar het gevoel dat het 'veilig' is in haar bedje/kamertje. Het werkt ECHT !!!!!
HEEL veel succes en ik hoor 't wel...
gr. Mira  
 
Hoi Mira,

Het is alweer een poosje geleden dat ik het berichtje geplaatst had en de reacties gelezen heb. Ondertussen slaapt ze 's nachts weer door. Volgens mij hebben we het ergste gehad. Ik roep het nog maar niet te hard, je weet nooit, hihi. We hebben sinds vorige week vrijdag haar bedje op een andere plek gezet, ik had weleens gehoord dat dat weleens wat uit kon maken. Ze ligt sindsdien ook op d'r buik, had ze zelf gedaan en ik dacht laat maar gaan ze is sterk genoeg om rechtop te gaan zitten ed. Soms stond ze rechtop in d''r bedje. De eerste nacht ging het gelijk goed, zaterdagochtend schrok ik wakker om 6 uur dat ik haar helemaal niet had gehoord, ik ging gelijk kijken en ze lag nog heerlijk te slapen, lekker zeg. En tot nu toe gaat het goed, we wachten het af. In ieder geval bedankt voor je reactie ik dacht ik laat even wat van me horen.

Groetjes Mascha
 
Terug
Bovenaan