Ik herken het ook! Mijn zoontje is nu ruim 3,5 maand oud en heeft sinds anderhalve week ook wat problemen met inslapen. Was telkens ontroostbaar en ik was 's avonds erg lang met hem bezig en werd er wanhopig en behoorlijk kribbig van. Zelf laat ik mijn kindje niet langer dan een paar minuutjes huilen en als het dreinen en mopperen overgaat in echt brullen ga ik altijd direct naar hem toe. Troost en geborgenheid vindt ik nu belangrijker dan streng regeltjes handhaven. Maar ook bij mij werd mijn zoon moeilijk rustig.
Wat ik uiteindelijk heb gedaan is naast mijn zoon op ons grote bed gaan liggen. Over hoofdje aaien en zachtjes zingen net zolang tot hij rustig wordt. Dit met het idee dat zoonlief moet leren zelf rustig te worden en inslaap te vallen.
De eerste keer dat ik dit deed duurde het vrij lang, telkens opnieuw na even rustig te zijn weer een grote paniekhuil. Maar volgehouden. De volgende avond weer hetzelfde gedaan, het duurde al iets minder lang. En gisteravond was het niet meer nodig om hem uit bed te halen, maar heb ik hem in zijn bedje laten liggen terwijl ik hem daar trooste door zachtjes te zingen en hem te laten voelen dat ik er ben. Elke keer was hij vrij snel stil, maar nog wel verschillende herhalingen na steeds ongeveer 10 minuutjes ertussen.
Ik merk dus dat dit werkt en het beter gaat.
Wat bij mij overdag werkt is hem niet in bed maar op het boxkleed op de grond naast mij laten slapen. Zodra hij moe wordt haal ik dan alle speeltjes weg, geef hem zijn speen en gaat de radio uit of zachtjes op ClassicFm.
Trouwens, volgens mij maakt mijn zoontje nu ook een groeispurt (mentaal sprongetje, zie oeiikgroei.nl) door, dus hopelijk is het tijdelijk.
Succes ermee!
