Hoi Gebruiker, Allereerst wil ik zeggen dat ik het verschrikkelijk vindt voor jullie deze onzekerheid. Ik weet zelf nog heel goed hoe dit voelde. Hier geen trisomie 13 maar een trisomie 18 (edwards) uitslag gehad. Nu alweer ruim 1,5 jaar geleden. De kans dat de nipt dan goed zit is dan een heel stuk groter als bij trisomie 13, maar wat verschrikkelijk moet het voor jullie voelen nu.
Hiermee wil ik je nu niet zenuwachtig maken, maar dit is wel ons eerlijke verhaal. Bij ons was er eerst een verdenking van een verdikte nekplooi, maar na een GUO bleek dit "gelukkig" niet zo te zijn. Toen hebben we een week kunnen genieten van de zwangerschap en stortte onze wereld in toen de verloskundige belde met het nieuws van de NIPT. Uiteindelijk weer een echo in het ziekenhuis en toen doorgestuurd naar het erasmus voor de vlokkentest. Die kon helaas niet worden uitgevoerd door de ligging van de placenta en moesten toen nog 2 weken wachten tot we de vruchtwaterpunctie konden laten doen. Die bevestigde uiteindelijk de uitslag van de NIPT. Ook de echo's tijdens de vlokkentest en de vruchtwaterpunctie lieten geen afwijkingen zien. Toen ik uiteindelijk bevallen was van onze dochter met 18 weken, waren daar wel duidelijk een aantal uiterlijke kenmerken die bij edwards horen zichtbaar.
Nogmaals de kans dat de NIPT er bij jullie naast zit is aanzienlijk groter. Dus probeer erop te vertrouwen dat het toch gewoon allemaal goed is als de echo nu geen afwijkingen laat zien. Ik hoop dat jullie gewoon aan de goede kant van de 50% vallen. Wij hebben ondanks de 10% kans dat de NIPT ernaast zat wel hoop gehouden dat het toch goed zat. Wij hebben dus voor de punctie gekozen. Ik vond het ook heel erg spannend, maar de kans dat het fout gaat na een punctie is tegenwoordig heel erg klein. Ik snap jou beredenering ook en die is bij mij toen ook zeker door het hoofd geschoten, maar ik heb toch gekozen voor de zekerheid. Zelf sta ik nog steeds achter alle keuzes die we hebben gemaakt. Ik heb wel lang in twijfel gezeten of we de juiste keuze hadden gemaakt om de zwangerschap te beeindigen, maar er viel echt een last van mijn schouders af toen ik onze dochter en daarmee de zichtbare afwijkingen zag die we niet op de echo hadden gezien. Daarmee werd voor mij bevestigd dat we de juiste beslissingen hadden gemaakt. Ik hoop echt oprecht dat deze "keuze" jullie bespaart zal blijven en jullie snel verder mogen genieten van een mooie zwangerschap. In ieder geval voor nu heel veel sterkte in deze onzekere tijd.