Slechte relatie

Ik weet even niet waar ik moet beginnen en zou graag jullie mening hier in willen
Mijn vriend waar ik 2 kindjes mee heb doet zo moeilijk om de kleine savonds of sochtends de fles de fles te geven nu net liep het ook weer helemaal uit de hand hij zou de kleine de laaste fles geven maar waneer ik dat aangeef moet de kleine altijd maar wachten tot hij er zelf zin in heeft vervolgens spreek ik hem erop aan en krijg ik de lading over me heen ik zou de details maar voor me houden wat hij me dan allemaal toe wenst iedere dag is het zelfde liedje ik krijg amper nog slaap mijn oudste word snachts ook wel 5x weer wakker en 5 x moet ik er dan ook uit en als de jongste dan ook nog voor een fles komt moet ik er nog een keer uit inlc in de ochtend rond 6 uur en hij snurkt lekker door
Zo lopen wij ookal een tijdje tegen een probleem aan dat zijn moeder 1kleinkind gigantich voor trekt en onze kinderen zijn voor mijn gevoel dan niks want voor onze kinderen kan nooit gedaan worden terwijl de andere alles krijgt krijgen die van ons niks als ik daar wat van zeg word hij ook boos maar laat maar wel toe dat zijn kinderen als een stukje vuil behandeld word ookal geeft hij steeds toe dat het klopt dat zijn kinderen zwaar achteruit gestoten worden
Echt alles hier in huis draait om hem ik moet altijd me bek houden en mag nooit mijn zin afmaken maar ik moet wel letrelijk alles voor hem doen anders is het ook weer ruzie
Vervolgens praat hij mij zo aan dat ik een slechte moeder ben en hij de kinderen snachts wel een keer meeneemt
Maar waneer ik hem moet vragen om de oudste een broodje te maken is het altijd wacht ff even m'n spelletje afmaken
Het is de hele dag. Alleen maar game en zitten
Van alles van zich af gooien en ik ben. De gene die alles opruimen kan en waneer ik aangeef dat ik op ben gaat hij juist tegen me tekeer. Omdat hij weet dat het me dan raakt.
Ik ben echt ten einde raad en weet gewoon niet meer wat ik doen moet
 
Laat hem kiezen tussen zijn gaming console en jouw. Gaming is zeer verslavend. Mijn man deed dat ook veel in het begin van onze relatie. Maar toen hadden we gelukkig nog geen kinderen.
Punt bij gaming is dat het zeer inspannend is, dus geen ontspanning biedt, terwijl hij het wel denkt te doen ter ontspanning, waardoor je dit gedrag krijgt.
Als je niet tot hem door kan dringen, maak dat je daar weg komt, met de kinderen.
Wat je omschrijft is psychische mishandeling.
Heel veel sterkte.
 
Het gedrag van je schoonmoeder kan wellicht ook komen doordat haar zoon haar minder betrekt bij alles. Gezien hij zelf ook niet betrokken is bij zijn eigen gezin.
 
Hij geeft zelf ook steeds aan bij zijn moeder dat hij het gevoel heeft dat onze kinderen er niet toe doen maar hij blijft dit maar op een lieve manier zeggen en dit is al 2 jaar zo en er word al 2 jaar door zijn moeder gezegt dat ze het niet meer zou doen en er op zou letten en vervolgens speelt dit 2 jaar later nog
Ze zou in eerste instantie ook in de kraamweek komen helpen omdat er personeel te kort was en ik amper kraam uren had maar op het laast moment kon het ineens niet meer omdat ze het op andere klein kind passen moest het andere klein kind is letterlijk iedere dag daar en worden altijd leuke dingen mee gedaan maar waneer mijn kinderen daar dan zijn word er nooit wat leuks gedaan als we in de winkel staan mag ook alleen maar het andere klein kind wat uitzoeken en als ze hier zijn neemt ze ook alleen maar het andere klein kind mee naar de speeltuin en mijn kinderen niet en zo zijn er nog wel veel meer andere dingen zoals met de verjaardag van mijn oudste krijg het andere klein kind ook wat maar met de verjaardag van het andere kleinkind krijgen mijn kinderen en dan niks bij en ik merk echt dat het zo aan me loopt te vreten en ik ook eigelijk wel een beetje in staat ben om binnekort echt kwaad te worden en te zeggen dan blijven mijn kinderen voortaan gewoon hier en komen ze daar niet meer en wat betreft mijn vriend die blijft er maar heel lief op reageren en ik krijg echt het gevoel dat hij zijn moeder voortrekt ipv van zijn gezin en als ik dit aangeeft vind hij dat het niet zo is en we het haar maar niet kwalijk kunnen nemen aangezien ze al 6 jaar voor het andere klein kind zorgt? 
 
Misschien kan een psycholoog of iets dergelijks je helpen dit allemaal een plekje te geven? Het zijn best grote onderwerpen waar je mee zit.
 
Klinkt inderdaad heftig. Ik denk dat de problemen die je benoemt niet op te lossen zijn met advies van buitenstaanders.
Je noemt het zelf een slechte relatie.
Wat is de reden om in deze relatie te blijven? M.a.w wegen de positieve kanten zwaarder dan de negatieve? Therapie is een optie, maar dat moet je wel beide willen...
Heel veel sterkte en hopelijk komen jullie eruit.
 
Terug
Bovenaan