Slimmer als andere of niet? (Bijna 3)

Lieve mama’s Ik heb een dochter die begin november 3 word. Het is mijn eerste kindje en ik kan dus niet vergelijken (dat moet zeker niet), maar ik heb een vermoeden dat mijn dochter slimmer is als haar leeftijdsgenoten. Ik hoop hier iets of wat bevestiging te krijgen of dit gedrag normaal is ja of nee. Mijn dochter kent al vanaf dat ze nog 2 moest worden het alfabet zowel in het Nederlands als Engels. Ze kon toch ook al tot 20 tellen. Nu is ze helemaal gek van dinosaurussen en ze kent letterlijk alle dino’s (lees: Brachiosaurus, edmontosaurs, tricetarops en alle andere moeilijke benamingen die ik ga persoonlijk zelf nu al niet meer weet). Ze kent alle voertuigen en niet de gewone maar de vorkheftruck, de graafmachine, de graaflaadcombinatie etc. Net was ik lege flessen aan het verzamelen en ze zei mama stop deze 12 flessen zijn van mij en ik moest lachen tot ik ze effectief telde en het waren er ook 12. Deed dit met iets anders daarna en ze zei toen ook dit zijn 7 worstjes mama. Ze is nooit naar de crèche of opvang geweest. Ze begint maandag voor de eerste keer. Wat moet ik hier van denken? Ze is ook heel erg gevoelig voor emoties. Als ze een kindje ziet huilen gaat ze zelf ook huilen omdat dat kindje huilt en dat vind ze dan vreselijk! Ze zegt dan bv: Mama, kindje moet terug blij worden! Ik kan nog wel wat voorbeelden noemen maar kom er niet zo 1,2,3 op. Alvast bedankt voor het lezen.
 
Advies van een leerkracht: In de gaten houden of ze gelukkig blijft en aansluiting vindt bij leeftijdsgenootjes. Het EQ is immers minstens zo belangrijk als het IQ. Op dit moment hoef je er verder denk ik nog weinig mee als zij nergens last van heeft. Als het zo doorgaat, valt het straks op de opvang of op school op, en hebben zij echt mogelijkheden en adviezen voor je om je kind goed te laten ontwikkelen. En met goed bedoel ik dus gelukkig. Zou de focus daarop leggen. ? verder: Tof he, knap van haar!
 
Klinkt inderdaad alsof ze haar leeftijdgenoten flink vooruit is. Onze dochter van 2 kan min of meer tot 4 tellen, babbelt veel maar nog met weinig worden. zeker nog geen alfabet in zicht. ( Veel kindjes hebben wel al een grotere woordenschat op die leeftijd.)
Ze heeft nu wel op vakantie veel engels gehoord, maar dat is ze nog niet spontaan gaan spreken. Zeker niet het engelse alfabet ?
Op de kinderopvang krijg ik nu ze naar de peutergroep is, iedere dag vol verbazing te horen dat ze al zo goed mee doet met de peutergroep. dus mijn dochter is zeker niet achterlijk. Ben super trots op haar!
 
Mijn dochter is ook niet dom, sprak met 2 jaar volzinnen, kan ontzettend goed puzzelen. 16 stukjes is een makkie en legt makkelijk verbanden (komt zelf met oplossingen voor problemen). Overigens zeg ik niet dat kinderen die dat niet doen wel dom zijn ? Maar wat jij beschrijft klinkt wel echt alsof ze erg voorloopt. Vooral het kennen van alle namen van dinosaurussen (tenzij jullie hier zelf heel veel mee bezig zijn) en voertuigen en zo snel kunnen tellen klinkt wel als een ontwikkelingsvoorsprong. Maar wat hierboven ook beschreven wordt ben ik het ook wel mee eens. Op sociaal-emotioneel vlak wil het niet zeggen dat ze dan ook voorloopt. Er is vast nog veel te leren op de peutergroep qua sociale vaardigheden. Ik zou gewoon eens even kijken hoe het loopt. Mocht je kindje ongelukkig worden of zich onbegrepen voelen dan zou ik wel aan de bel trekken. Maar waarschijnlijk zal dit bij haar leerkrachten en leidsters op het kdv ook op gaan vallen. Hou het in de gaten en kom voor haar op als het niet gaat. Maar er is denk ik niet meteen een reden om haar nu al anders te behandelen als andere kinderen.
 
Mijn zoon (7) heeft ook een ontwikkelingsvoorsprong, mogelijk hoogbegaafd. Maar hoe je jouw dochter omschrijft gaat nog wel wat stapjes verder dan mijn zoon destijds. 
Ik heb mijn zoon altijd gevolgd in zijn interesses en dacht daar eerlijk gezegd toen nog niets van. Voor mij was hij heel normaal. Ik wist niet beter. Wij hebben extra aandacht voor zijn emotionele ontwikkeling. Hij is anders dan anderen, inderdaad veel emotioneler, maar denkt ook meer na. Hij maakt alles groots en draagt het wereldleed op zijn schouders. Hij stelt hoge eisen aan zichzelf, maar ook aan anderen. Houdt in de gaten of je dochter gelukkig blijft. Bij mijn zoon is uitdaging een van de dingen die hem blij maken, hij moet 'aan' staan. 
Ik ben het niet helemaal eens met het advies van de leerkracht van hierboven. Kindjes kunnen zich razendsnel aanpassen aan wat van ze gevraagd wordt, vooral meisjes schijnt. Er wordt niet altijd gezien wat ze kunnen daardoor. Scholen of dagverblijven hebben soms ook meer aandacht voor een ontwikkelingsachterstand dan een voorsprong of voelen zich handelingsverlegen bij een voorsprong als deze wel is opgemerkt. Ze weten niet altijd wat een kind gelukkig maakt. Vertrouw op je moedergevoel in wat je moet doen. 
Bij mijn zoon is zijn voorsprong opgemerkt door school en is er aandacht voor hoe en wie hij is. Dat is heel fijn, naar niet altijd vanzelfsprekend.
Er is ook het Hb kind forum. Daar is ook een stukje voor peuters. 
 
Hoi hoi, mijn dochter is ongeveer even oud (scheelt 1 maand) en waar die van ons nu lekker begint te tellen tot 10, klopt er nog geen hout van. :) Wat knap dat jouw dochter dat allemaal al kan! 
Misschien is het goed dat ze nu naar de opvang gaat en kan een leidster (ze hebben er immers voor geleerd) kijken of haar eq net zo is als haar iq. Goed dat ze daar met andere kindjes omgaat, dan leert ze dat het ok is dat er soms gehuild wordt en hoe ze daar mee moet omgaan. 
Lastig lijkt me dat! Misschien kan je idd via een ander forum tips krijgen van andere moeders om haar te blijven uitdagen. Succes met alles wat de toekomst haar kan brengen met haar slimme brein!
 
Ik raad het HB forum aan waar je gepast advies kan krijgen. Want daar klinkt het wel naar. 

Ben het zeker niet eens met de leerkracht. Heel gevaarlijk om er nu niet op te letten. Kan zo misgaan ookal lijkt ze nu nergens last van te hebben. Leidsters op de opvang zijn er niet voor getraind. 



mijn advies zoek professionele begeleiding 
Succes! 
 
Goed dat je het vraagt. 
Onze zoon zit op een peuterspeelzaal voor kinderen met een ontwikkelings voorsprong.
Ik heb het idee dat hij, sinds hij daar wordt uitgedaagd vrolijker is en minder 'agressief'. 
Ze zeggen daar dat het erg belangrijk is om ze uit te blijven dagen en dat ze er anders later last van kunnen hebben. 
Misschien een boekje lenen bij de biep over kinderen met een ontwikkelingsvoorsprong.
Maar jouw kind klinkt nog een stuk verder dan die van ons. 
Verder over het verdriet van een ander, daar heb ik een boekje over. 'Ik mag mezelf zijn'. Daar staat ook een verhaal in over je eigen puzzel maken en niet die van een ander hoeven maken. (Simpel uitgelegd, dat als een ander verdrietig is, hoef jij niet verdrietig te zijn.)
 
 
Terug
Bovenaan