Snel geirriteerd

A

ANONYMOUS_USERNAME

Hoihoi,

Zijn jullie ook allemaal zo snel geirriteerd? Ik zit nu op m'n werk en ben net een half uur bezig geweest om m'n leidinggevende wat te uit te leggen en nog steeds heb ik het idee dat ze het niet begrijpt. Toen weer een mail van iemand die vond dat ik wat recenters moest opsturen, want anders kon ze niet doorgaan met de aanvraag voor een indicatie voor iemand. Vervolgens stuur ik haar dat het wel recent is, dus als de aanvraag doorgezet kan worden dat ik dan de overige info op ga vragen. Krijg ik een mailtje terug met de vraag waar in het eerder opgestuurde dan die overige info staat..... AAAARGGHH!

En ik merk dat ik ook weer erg last krijg van schoonfamilie allergie. Iedere keer langskomen en vragen en langskomen en bellen etc.etc. Kan er toch al niet zo goed tegen als ze dat iedere keer doen en dan (als ze op maandag nog is geweest dan op woensdag komen om te zeggen dat het zo lang geleden is dat ze haar kleinzoon heeft gezien) maar nu wordt het alleen maar weer erger. Tegen het einde van m'n eerste zwangerschap kwam ze iedere dag langs om even te checken of het al was begonnen en of ik al wat voelde... Hoop dat dat me deze keer bespaard blijft!

Zo dat was het ff deze irritatie kwijt, misschien dat werken nu wat beter lukt!

Groetjes,
Jo
 
Hey Jo,

Ik heb het ook hoor! Vooral op werk! Lastige klanten aan de telefoon die niks begrijpen (in mijn opinie dan) en dan maakt me zo geirriteerd, grrrrr ... Kan ook heel snel uit mn slof schieten. Later zegt je omgeving: aha ... dat verklaard
En ja  ... wie  kan je kwalijk nemen? Zeg maar  tegen mn vriend; hormonen he, ... als ik weer 's een huilbui heb of geirriteerd doe hihi

 
 
Hoi Jo en Wish,

Heel herkenbaar die irritaties, ik heb daar ook wel last van. Vooral als je van die klanten aan de telefoon hebt die heel irritant doen en mij wel even uit willen leggen hoe ik mijn werk moet doen. Dan voel ik de irritaties omhoog komen, brok in de keel enzo. Dan lucht het wel op om eens lekker de waarheid te kunnen zeggen, maar jah... het blijven klanten he? Toch maar netjes blijven denk ik dan... En ondertussen vieren de hormonen hoogtij. Ik heb op het werk nog niets gezegd, maar volgens mij hebben ze het wel door, hihi.

groetjes,
Gipsey
 
Hoi meiden,

Ook hier een zeer snel geiriteerde aanstaande mama!
Ik voel de bui meestal wel aankomen en dan is het gewoon afzien voor de mensen in mijn buurt (afgelopen weekend mijn arme man haha).
Alles irriteerd me  op zo'n moment en eigenlijk kan ik dan het beste even alleen zijn totdat het weer over is.
En wat ik ook zoiets vind, ik ben normaal niet zo heel erg emotioneel type maar nu kan ik om het minste geringste huilen.
Die hormonen weten wat haha!!
 
Hoi hoi,

Ik herken het ook hoor. Op dit moment is gewoon niets goed. Manlief heeft het dus zwaaaar te verduren. Gelukkig kan ik me tegenover mijn zoontje wel goed inhouden.
Maar goed, mijn man weet het nog van de vorige zwangerschap dus die heeft zich erop ingesteld en op het werk kan ik het ook nog wel verbloemen. Hoewel sommigen daar al wel weten dat ik zwanger ben omdat ik twee weken zo beroerd was dat ik dat niet meer kon verbloemen!

Groetjes,
Maike
 
Hallo allemaal,
ik ben ook zo snel geïrriteerd. De ene keer wordt ik gek van mijn zoontje (8-3-06), de andere keer kan ik weer niks hebben van mijn vriend en de keer daarop weet ik zelf niet wat ik wil en jank ik om 'niks'. Om gek van te worden!
Mijn vriend is niet de biologische vader van mijn zoontje dus hij weet niet hoe ik toen was. Volgens mij heeft hij niet door hoe mijn lichaam en geest veranderd door die hormonenboost! Dan zeg ik wel eens dat ik verander en het niet alleen voor hem nieuw is, maar het lijkt of hij er niks mee doet. Ook kan ik me suf ergeren aan de mensen die zeggen dat ik al weet hoe 'het' is, omdat ik al een zoontje heb. Natuurlijk weet ik wat gebroken nachten en de hele dag voeden en verschonen is en niet te vergeten wat voor geweldig moois je ervoor terug krijgt. Maar ik deed het toen allemaal alleen (vanaf 3maanden zwangerschap) en weet niet hoe het is om 'samen' zwanger te zijn, schoonfamilie te hebben en hoe een tweede zwangerschap en kind is. Ik moet nu (alweer) stoppen met mijn opleiding en ongeveer alles opgeven. We moeten gauw samenwonen (gelukkig urgentie gekregen). Mijn vriend maakt zijn Master af en kan daarbij iets werken, hij blijft dus doen wat hij deed. Ik vind het niet erg om ook voor dít kindje veel op te geven; maar de omgeving moet het niet onderschatten!!! (Had vandaag trouwens mijn laatste schooldag ).
AAAAAARRRRGGGHHHH. Heerlijk zo'n topic.

Liefs AlinaD -> 10w zwanger 31-8-09 uitgerekend maar kan nog september worden.

 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan