Snif...

[Anoniem]

Dit gedichtje heb ik in oktober geschreven en wil ik graag met jullie delen...

Lieve schat,

Het is alweer een jaar,
Een jaar dat ik wacht op die ene dag.
Een jaar van het vele hopen,
wachtend tot ik jouw mama worden mag.

Nu zweef je nog ergens in het onbekende,
En kan ik alleen nog maar van je dromen.
Ik wacht met heel mijn hart op jou,
Maar ik weet niet wanneer die droom uit zal komen.

Zal het ooit nog lukken?
Zal mijn grootste wens ooit nog in vervulling gaan?
Ik weet dat zoiets niet vanzelf gaat,
Maar nog zo’n lange tijd wachten kan ik niet aan.

Lieve schat, je bent meer dan welkom,
Wij houden nu al van je en zullen er altijd voor je zijn.
Papa en ik willen heel graag dat je bij ons hoort.
Een kindje van ons samen lijkt ons zo fijn!

Ik wist niet dat het zo diep kon zitten,
Met een brok in mijn keel schrijf ik dit neer.
Ik zou je gewoon heel graag bij me willen hebben,
Want zonder jou verder te moeten doet gewoonweg zeer.

Ik wacht op je…

Liefs en een kusje,

van je aanstaande mama

 

[Anoniem]

Wat een prachtig gedicht zeg! Dit is volgens mij wat wij allemaal voelen, hoe gek het ook misschien lijkt, je houdt al van dat kleine hummeltje waar je zo naar verlangt maar wat er nog niet is.... Ik kreeg een poosje geleden dit gedichtje van een vriendin, vond ik ook zo pakkend:

In gedachten ben ik al jaren zwanger,
ban jou mijn kind, dat ik zo goed ken.
Maar de laatste tijd word ik steeds banger,
dat jij niet weet dat ik je moeder ben.
Iedere dag word jij bij een ander geboren,
elke keer draag jij een andere naam.
Ik hoop zo dat je eens bij mij zult horen,
zodat we samen verder gaan.....

Ik vind beide gedichtjes heel mooi, die van jou nog wel mooier. Maar ik vind het zo dubbel, want als ik zulke dingen lees word ik vaak alleen nog maar verdrietiger.... Gelukkig staan we hier niet alleen in, maar kunnen we bij elkaar terecht.

Lieffs, Anke

 

 

[Anoniem]

hihi hij is erg mooi en ik had hem al een keer overgenomen!! hihih

 

[Anoniem]

zucht, wat is dit mooi ik schrijf zelf ook vaak gedichten maar om de een of andere manier lukt het me nooit om over dit onderwerp een goed en mooi gedicht te schrijven die me gevoelens zo neer zetten als bij dit gedicht bedankt.

mariska

 

[Anoniem]

Prachtig, dank je wel. Fijn dat je hem met ons wilde delen.

Groetjes Cindy

 

[Anoniem]

Ik vind dat gedichtje ook wel erg mooi hoor Anke! Gedichten schrijven vind ik  een mooie vorm van je gevoelens uiten. Ik ben wel één van de wat meer realistische gedichten, dat abstracte heb ik niet zoveel mee.

Ik schrijf zelf niet vaak, meestal in bepaalde situaties zoals dit of bij een sterfgeval om voor te lezen bij de uitvaart. Het zijn dan vaak wel tranentrekkers en ik heb altijd erg veel moeite om het voor te dragen, maar het voelt goed en daarom doe ik het toch. Dat maakt het erg persoonlijk vind ik.

Liefs, Tammy