Gisteren ook weer zoiets mee gemaakt. Nichtje was jarig. Mijn schoonzusje had vanalles op tafel staan waar de kleintjes ook van mochten snoepen.
Mijn schoonmoeder vond dit blijkbaar niet genoeg want de tas ging open: eerst een doosje tictac... ik zei: "Mam het is nu wel genoeg!" Daar luisterde ze niet naar, want daarna kwam een doosje dummies... weer commentaar van mij.. daarna een rolletje snoep... ik werd er niet goed van!! Ik zeg elke keer dat het genoeg is en ze doet haar eigen zin. Wie is er nu de baas?? Vervolgens zeg ik tegen Loïs dat het nu genoeg is met de paaseitjes van de tafel, is dat volgens haar weer sneu want er is maar 1 keer een verjaardag ("het is maar 1 keer zondag, ze komen niet alle dagen bij oma, ach laat dat kind nou!")... Loïs krijgt vervolgens een paaseitje van haar. Niet te geloven.
In zo'n volle kamer klap ik dicht en durf ik niet van leer te trekken. Ik kwam thuis en heb echt gehuild. wie is er nou de moeder??? Ik iig op dat moment niet.
Laatst paste ze een uurtje op. Ik zei: "als je wat te snoepen wilt geven, geef haar dan maar een biscuitje en een mandarijntje, daar is ze ook dol op... geen snoep of chips vandaag want anders eet ze straks niks!' Ik kom terug zie ik dochterlief met een bakje chocotofs op schoot en een bruin mondje van de chocolade... om te gillen!
Ik ga het haar binnenkort wel zeggen. Ze heeft gewoon geen grens! Echt erg! En ze respecteert mijn grens niet...dat vind ik nog erger!
Wat moet je dan vervolgens nog doen??? Het is een superlief mens, maar ze kan geen 'nee' zeggen tegen de kleinkinderen. Ik vind dat zo moeilijk! Ik heb het vaker aangegeven dat ik het genoeg vond maar ze slaat dat 9 van 10 keer in de wind.
Ik hou ontzettend veel van haar, je kunt alles van haar krijgen en ze wil alles wel voor je doen. Nooit geen problemen als we oppas nodig hebben... ze heeft zoveel positieve kanten. Meer dan mijn eigen moeder. Daarom vind ik het ook zo moeilijk, want ik wil haar niet kwetsen. aan de ander kant kan ik hiermee niet akkoord gaan.
Hoe moet ik dit nou eens aanpakken zonder dat ik haar teveel pijn doe en dat ik wel het gevoel heb de controle terug te krijgen.
xx
Mijn schoonmoeder vond dit blijkbaar niet genoeg want de tas ging open: eerst een doosje tictac... ik zei: "Mam het is nu wel genoeg!" Daar luisterde ze niet naar, want daarna kwam een doosje dummies... weer commentaar van mij.. daarna een rolletje snoep... ik werd er niet goed van!! Ik zeg elke keer dat het genoeg is en ze doet haar eigen zin. Wie is er nu de baas?? Vervolgens zeg ik tegen Loïs dat het nu genoeg is met de paaseitjes van de tafel, is dat volgens haar weer sneu want er is maar 1 keer een verjaardag ("het is maar 1 keer zondag, ze komen niet alle dagen bij oma, ach laat dat kind nou!")... Loïs krijgt vervolgens een paaseitje van haar. Niet te geloven.
In zo'n volle kamer klap ik dicht en durf ik niet van leer te trekken. Ik kwam thuis en heb echt gehuild. wie is er nou de moeder??? Ik iig op dat moment niet.
Laatst paste ze een uurtje op. Ik zei: "als je wat te snoepen wilt geven, geef haar dan maar een biscuitje en een mandarijntje, daar is ze ook dol op... geen snoep of chips vandaag want anders eet ze straks niks!' Ik kom terug zie ik dochterlief met een bakje chocotofs op schoot en een bruin mondje van de chocolade... om te gillen!
Ik ga het haar binnenkort wel zeggen. Ze heeft gewoon geen grens! Echt erg! En ze respecteert mijn grens niet...dat vind ik nog erger!
Wat moet je dan vervolgens nog doen??? Het is een superlief mens, maar ze kan geen 'nee' zeggen tegen de kleinkinderen. Ik vind dat zo moeilijk! Ik heb het vaker aangegeven dat ik het genoeg vond maar ze slaat dat 9 van 10 keer in de wind.
Ik hou ontzettend veel van haar, je kunt alles van haar krijgen en ze wil alles wel voor je doen. Nooit geen problemen als we oppas nodig hebben... ze heeft zoveel positieve kanten. Meer dan mijn eigen moeder. Daarom vind ik het ook zo moeilijk, want ik wil haar niet kwetsen. aan de ander kant kan ik hiermee niet akkoord gaan.
Hoe moet ik dit nou eens aanpakken zonder dat ik haar teveel pijn doe en dat ik wel het gevoel heb de controle terug te krijgen.
xx