Snoepen

Voor een nieuwe rubriek in het tijdschrift 'Kinderen' ben ik op zoek naar voor- en tegenstanders van snoepen voor peuters. Mogen ze snoepen? Waarom wel of niet? Heb je een pittige mening en wil je die kwijt in 'Kinderen', reageer dan.
 
Ik heb er een hekel aan als ik kleine kinderen zie snoepen. Ze weten zelf geen maat en daar ben jij als ouder voor verantwoordelijk. waarom moet een kind snoepen? Het is slecht voor het gebit, slecht voor het gewicht en slecht voor de eetlust. Als je kinderen op jonge leeftijd al een slecht eetpatroon aan went zal overgewicht niet uitblijven en dat wil ik mijn kind niet aandoen. Ik vind snoepen een luxe probleem. Nu we geld genoeg hebben, is snoepen heel gewoon geworden. Vroeger was een snoepje een feestje op zich. Wij kregen thuis nooit overdadig snoep. Chips was voor de zaterdagavond en frisdrank ook. Door de weeks kregen we een biscuitje als koekje en ranja. We kregen fruit mee voor in de pauzes op school en 1 snoepje voor op de fiets.
En als er dan echt eens uitgepakt werd, dan kon je daar dagen naar uitkijken... heerlijk! het werd geen gewoonte, je kon er echt van genieten! En zo wil ik dat ook graag voor mijn dochter.

Een gezond voedingspatroon is heel belangrijk en daar hoort een gezonde visie op snoep ook bij.

Loïs is nu 25 maanden en krijgt van ons eigenlijk nooit snoep thuis. Ik wen haar liever aan gezond eten. Veel fruit en anders een ontbijkoekje. Snoep is echt voor uitzonderingen.Ik heb ook weinig snoepjes in huis. En als ze snoep krijgt dat is het echt minimaal. Hooguit 1 keer in de week en dan is het vaak een doosje rozijntje. En bij een feestje bijvoorbeeld.

Ik vind het moeilijk worden als we bij anderen zijn, bij de (overgroot)oma's bijvoorbeeld. De zak nibbit komt vrijwel gelijk uit de kast en als ik zeg dat het genoeg is, dan is het volgens haar bijna zielig voor Loïs. En krijgt ze het alsnog, ondanks mijn "nee". Daar kan ik goed van balen. Ik ben helemaal niet tegen een beetje chips op zijn tijd, maar het moet geen vaste prik worden dat oma geasocieerd wordt met chips. En je ziet nu al dat Loïs bij aankomst al gelijk naar de chipszak vraagt, terwijl ze thuis dat gewoon niet doet. Ze weet dat ze het niet krijgt. als ik daar geweest ben, zit ze zo vol dat ze haar eten niet meer hoeft en dat geeft me echt een vreselijk gevoel. Terwijl ik aan de andere kant heel graag bij opa en oma kom want het zijn de liefste mensen die ik ken. En het is zo moeilijk om ze dan streng tegen hen te zijn.

Kortom: ik denk dat het vooral buiten de deur moeilijk is als je je kind wilt leren niet teveel te snoepen. Overal krijgen ze snoep: in de winkels, bij familie.... terwijl het kind net zo blij is met iets gezonds. Het is voor jou, als moeder, heel moeilijk om sterk in je schoenen te staan en gewoon te eisen dat je kind maar 1 keer iets krijgt. dus niet alles waar het om vraagt of om mekkert. Want je kind zeurt wel hoor en zet het op een huilen als je 'nee' zegt en het merkt dat de ander in twijfel staat of het zielig vindt.

De buitenwereld zou ook achter de houding van de moeder moeten gaan staan op dat moment. Het is niet zielig om 'nee' te zeggen tegen snoep, je leert een kind om niet altijd toe te geven aan slechte gewoontes.
 
Ik heb eigenlijk nooit snoep in huis. Als ze een tussendoortje krijgen, dan is het een kinderkoekje.Wat ik niet dagelijks doe. Er zitten er vaak 2 in en da's wel handig met een tweeling. Wij vinden (mijn man en ik) dat ze het snoepen wel op andere plekken leren, helaas. Zeker bij opa en oma is het vaak raak. En dan zit er geen stop op. Als we daar vandaan komen zitten ze erg vol en willen ze het gewone eten niet meer.
Zelf heb ik daar niet veel problemen mee, want het gebeurd niet wekelijks.
Gelukkig zijn ze ook erg dol op fruit en dat geef ik ze ook trouw elke dag. Heerlijk gewoon om te zien hoe ze van een mandarijntje kunnen genieten of van ander fruit.
Ik vind wel dat je als ouder zelf verantwoordelijk bent voor het snoep gedrag van je kinderen. Ik zou het verschrikkelijk vinden als mijn jongens door ons toedoen later last krijgen van overgewicht en wat daar al niet bij komt kijken. Daarom hou ik erg de rem er op. De jongens lusten echt alles, dus als ik dat niet doe gaat het denk ik erg mis!
 
Hey twinmom,

Erg hè als je ziet dat je kinderen volgepropt bij opa en oma vandaan komen. Alsof liefde geven in snoep en chips zit... hoe leggen jullie het aan banden? Loïs krijgt nl altijd een bakje chips als ze daar is. Ik vind dat niet nodig, maar ik vind het ook moeilijk om daar grenzen aan te stellen!

Heb je nog tips?
 
Hoi Bloempje27,

Hier hetzelfde probleem met opa en oma. Ahh, thuis eet ze maar weer gewoon zeggen ze dan. Een snoepje moet kunnen. Nou mooi niet!!! Het is en blijft ons kind en als ik het niet wil hebben dan gebeurt het ook niet, punt uit!! We hebben daar in het begin wel eens wat discussie over gehad, maar ik heb duidelijk gezegd dat het ons kind is en dat wij bepalen wat ze krijgt. Wij zijn zelf niet vies van een snoepje (sterker nog, ik eet elke avond chips haha) maar dan slaapt ze al, en overdag geef ik mijn dochter iets gezonds, een stukje rijstewafel vind ze heerlijk en het is nog gezond ook! Ook hier krijgt ze alleen in het weekend een chipje of lekker koekje.

Maat wat betreft opa's en oma's vind ik dat af en toe iets lekkers mag, maar dan wel eerst vragen aan mij of mijn man en dan zonder de zak al te pakken, anders is het einde alsnog zoek.
 
Precies, die zak is al in zicht en dan moet ik nog 'nee' zeggen. Dat wordt je peuter niet vrolijk van en heb ik het gedaan! Nu zeg ik bijvoorbaat al of ze wel of geen chips mag! werkt ook wel.
En ja... we blijven haar ouders ook als we daar zijn maar soms voelt dat niet zo. De regie wordt dan overgenomen! jammer!
 
Hier wordt eigenlijk ook niet tot weinig gesnoept. Onze meid (3) is helemaal gek van chocola en dat mag ze dan wel 2 keer per week als tussendoortje. Maar voor de rest eigenlijk altijd fruit of inderdaad een doosje rozijntjes.
Chips komt er hier niet in alleen met een verjaardag. Dan vind ik het ook niet zo erg dat ze snoept. Kan moeilijk zeggen dat ze het allemaal niet mag hebben terwijl de rest van de kinderen wel rondloopt met snoep. Maar gelukkig vind onze meid komkommer en cherrytomaatjes erg lekker. Meestal eet ze dat dus op een verjaardag. KRijg ik altijd commentaar op maar dat boeit me niet.
Maak haar overigens wel altijd een bakje met snoepjes (ook als we ergens anders zijn) en als het bakje leeg is dan is het genoeg. Zo kan ze toch lekker snoepen, maar ik bepaal wat en hoeveel te krijgt. En op is op.

groetjes Anninas
 
Gisteren ook weer zoiets mee gemaakt. Nichtje was jarig. mijn schoonzusje had vanalles op tafel staan waar de kleintjes ook van mochten snoepen.
Mijn schoonmoeder vond dit blijkbaar niet genoeg want de tas ging open: eerst een doosje tictac... ik zei: "Mam het is nu wel genoeg!" Daar luisterde ze neit naar, want daarna kwam een doosje dummies... weer commentaar van mij.. daarna een rolletje snoep... ik werd er niet goed van!! Ik zeg elke keer dat het genoeg is en ze doet haar eigen zin. Wie is er nu de baas?? Vervolgens zeg ik tegen Loïs dat het nu genoeg is met de paaseitjes van de tafel, is dat volgens haar weer sneu want er is maar 1 keer een verjaardag... Loïs krijgt vervolgens een paaseitje van haar. Niet te geloven.
in zo'n volle kamer klap ik dicht en durf ik niet van leer te trekken.

Ik ga het haar binnenkort wel zeggen. Ze heeft gewoon geen grens! Echt erg! En ze respecteert mijn grens niet...dat vind ik nog erger!

Laatst paste ze een uurtje op. Ik zei: "als je wat te snoepen wilt geven, geef haar dan maar een biscuitje en een mandarijntje, daar is ze ook dol op... geen snoep of chips vandaag want anders eet ze straks niks!' Ik kom terug zie ik dochterlief met een bakje chocotofs op schoot en een bruin mondje van de chocolade... om te gillen!

Wat moet je dan vervolgens nog doen??? Het is een superlief mens, maar ze kan geen 'nee' zeggen tegen de kleinkinderen. Ik vind dat zo moeilijk! Ik heb het vaker aangegeven dat ik het genoeg vond maar ze slaat dat 9 van 10 keer in de wind.
 
Terug
Bovenaan