Sociaal isolement moeder

Hoi allemaal,

ik zoek even wat begrip en herkenning hopelijk.

Ik ben 5 weken geleden bevallen van onze 3e. Onze oudste is 3, de middelste wordt 2 in maart.

Ik geef volop BV en dat gaat prima.

Ik merk alleen een soort depressie, weerstand en sociaal isolement.

Man gaat lekker voetballen en dingen doen, hoeft er niet uit 's nachts en heeft voor mijn gevoel alle lusten en ik altijd alle lasten (zwangerschap, bevallen, isolement en niet weg kunnen al 3 jaar op rij)

Ben er een beetje klaar mee. Alles komt op mijn schouders en ik zie en spreek nauwelijks meer iemand, door de drukte met de kids en de BV.

Help?!

ongelukkige moeder



 
hoi hoi



misschien is het een idee als je even je gevoel gedachten over alles deelt met je man. Misschien heeft hij het gewoon niet door. Geef aan dat je weer eens weg wil met vriendinnen of zo ook met boorstvoeding goed te doen ;-) ( lang leven de kolf )

Weet niet of het je help maar ja ik zeg het uit ervaring. praten er over met je man helpt echt.

Sterkte ;-)
 
In aanvulling op Monique, praat zeker met jouw man, ga ook eens langs bij de huisarts. Ik zeg niet dat je een post natale depressie hebt, ik ben nl geen deskundige, maar het is al fijn als je jouw verhaal bij iemand kwijt kunt die jou eventueel kan helpen.

knuffel en sterkte!
 
Hoi dames,

ja zeker praat ik met man en anderen. Maar is het nou zo raar dat ik me geïsoleerd voel en opgeslokt door gezin en huishoudelijk werk? Waar blijft je eigen zijn als moeder? Ik ben een wandelende wassende strijkende BV-gevende borst?.. Geen herkenning??

Nee, zeker geen postnatale depressie hoor!
 
Nee, het is niet raar dat jij je zo voelt. Drie kleine kinderen is gewoon heel erg druk. Volgens mij moeten jullie je ritme nog vinden. Daarnaast lijkt de balans een beetje zoek te zijn omdat het sociale leven van jouw man doorgaat en het jouwe niet. Dat is best wel klote, lijkt mij.

Ben in elk geval wel blij dat je geen postnatale depressie hebt.
 
Maak een maandplanning samen met je partner waarbij je invult dat je 1x per maand (of 1x per twee maanden) helemaal vrij bent: Geen partner, geen kids. Je doet die dag wat je zelf het liefst wil.

Als je dit voor elkaar hebt, kan je tijdens de drukke perioden alvast wegdromen naar die ene dag dat je lekker vrij bent en geloof me dat geeft een heel goed gevoel.

Voel je er niet egoïstisch bij maar bedenk dat als jij je als moeder beter in je vel zit, je ook een betere mama bent voor je kids.

Zelf hebben wij hier thuis het gauw gedaan dat m`n vrouw over gegaan is op kolven van BV. Zodoende kon ook ik in de nacht voeding geven zodat vrouwlief lekker kon doorslapen.

En boven alles, praat met je man voordat je te ver gaat en echt de bom barst (depressie). Het kan goed zijn dat je man het nog niet zo door heeft dat er iets speelt. Wees vooral duidelijk (eventueel laat je jouw text in dit forum zien, want dat is voor mij een duidelijk verhaal).

Succes!
 
Hier staan vele zinvolle voorbeelden vermeld maar toch kan ik het niet nalaten om e te confronteren met de werkelijkheid dat je drie piepjonge kindjes hebt. Ik wil niet aangeven dat je je er dan maar moet bij neerleggen maar dat je met je man goed communiceert. Een mama die zich niet lekker voelt, is een mama die vraagt om afleiding en om aandacht. Maak duidelijk wat je voelt en blijf rustig en geduldig. Bijt niet van je af maar laat zien dat je kan blaffen als je begrijpt wat ik bedoel. Veel succes en proficiat.
 
Terug
Bovenaan