Sociaal leven op een erg laag pitje

A

ANONYMOUS_USERNAME

De titel zegt het eigenlijk al: ons sociaal leven is een beetje ingekakt sinds de kindjes er zijn. Mijn man en ik werken allebei, ik werk part-time, hij full-time. Tegen de tijd dat we 's-avonds eindelijk hebben gegeten, de kindjes in bad en bed gedaan, is het rond 20:00 uur en zijn we een beetje ingekakt. En in het weekend komt het er ook niet vaak van om vrienden te bezoeken. Hoe doen jullie dat? Ik heb altijd tegen mezelf gezegd dat ik een vlotte jonge moeder van deze tijd zou worden, maar in de praktijk komt daar heel weinig van terecht. Ik voel me momenteel een ietwat uitgebluste 30+er met veel te weinig tijd en te weinig slaap. Ik wil mijn man zelfs voorstellen om doordeweeks voortaan om 22:00 onder de wol te kruipen, anders houd ik het niet vol! Voordat de kindjes er waren lagen we er voor 24:00 niet in.....
 
Hey meis,

schaam je niet. OOK WIJ LIGGEN GEREGELD 9 uur al op bed ahhahaha.
We proberen daarentegen wel in het weekend wat weg te gaan, al is eht maar met het gezin. Weekendje weg goedkoop boeken via bungalows.nl.
Of als we naar vrienden gaan dan nemen we de kleine altijd mee.

Maar goed iedereen doet het anders. en ja je moet het ook zelf maken.
Maar meis schaam je niet ik denk dat meerdere van ons hetzelfde meemaken als jullie nu.

Groetjes Saskia
 
nou wij zitten hier met hetzelfde hoor!
Doordeweeks in de avonden spreken we nooit wat af, Nou ben ik over het algemeen ook alleen thuis, dus dan kruip ik lekke rin joggingbroek met een kop thee op de bank en lekker op tijd naar bed (half 10/10u) Al Ray er is, zijn we blij dat we samen zijn en ook dan liggen we er op tijd is, omdat hij meestal moe is van t werk.. Als we afspreken is dat vaak in het weekend. Wel ga ik doordeweeks als ik thuis ben wel eens op de koffie bij een vriendinnetje hier in de buurt..
MAAR omdat we hier pas een dikke 2 jaar wonen, heb ik ook niet enorm veel bekenden zoals vroeger.. Iedereen woont ver weg, dus die zie ik ook niet regelmatig!
Ik verveel me niet hoor, ik ben al lang blij dat ik inmiddels wat mensen ken! en dat worden er vast wel wat meer als Birgit naar de basisschool gaat enzo..
 
Hoi hoi,

Zeer zeker herkenbaar! Zeker nu we sinds bijna 10 weken onze tweede zoon erbij hebben.
Momenteel vind ik zelfs even niet leven maar overleven. Ben afgelopen week bij mijn ouders geweest omdat Richard mogelijk de Mexicaanse griep had. Nu zijn mijn ouders de grootste schatten die ik ken en ze hebben zich 's nachts over Sven bekommert maar kleine Tim lag bij mij. En die heeft dus erg slecht geslapen, en ik dus ook. Ben nu dan ook total loss.
Kindjes hakken er echt in hoor, in je leven. Hoe fantastisch het ook is!
Wij proberen nu wel wat meer tijd voor elkaar te maken, soms even uit eten met zijn tweetjes of zo. Maar naar mijn mening toch nog te weinig.
Meestal is het in het weekend dat we op zaterdag wat ondernemen, als is het maar naar de stad of zoiets. Zondag is het vaak lekker thuis aanrommelen. Sven ziet zijn papa doordeweeks niet veel dus voor hem is het weekend echt papaweekend.
Je bent dus echt niet de enige!

Groetjes,
Maike
 
Heel herkenbaar.

Ik werk dan ook nog eens onregelmatig, dus om het andere weekeind ben ik niet thuis. En dan nog de nachtdiensten etc etc. Dus vaak moe. Als ik dan eindelijk eens een weekeind vrij ben, heb ik ook niet altijd zin om met vrienden af te spreken. Als we dat al doen, is het vaak met de kinderen erbij.
En omdat ik nu zwanger ben lig ik vaak al om 21.00 uur op de bank te snurken haha, dus niet echt gezellig nee.

Maar het hoort er allemaal wel een beetje bij, denk ik. De jaren dat de kinderen zo klein zijn is ook vrij lastig qua sociaal leven. Dat komt vanzelf wel weer, denk ik dan maar.
 
Ooohhhh wat herkenbaar allemaal!!

Hier is het prs hetzelfde.
Wij komen eigenlijk ook bijna nooit ergens meer... Strax als Sylvan nog maar 1 slaapje doet, word het makkelijker om ergens heen te gaan.
Toevallig ga ik vanavond met mijn ma naar een speelgoedbeurs hier. Daar heb ik echt zin in!! FF weg van thuis..
Verder komen we ook niet meer aan onszelf toe.
Wij/ik ben echt heel de dag in de weer met de kids, en savonds als ze op bed liggen zijn we idd (net zoals jullie) afgebrand!
Ze uit logeren doen is eigenlijk geen optie. Toevallig is Dylano vorige week bij mijn ouders blijven logeren, maar daar heeft hij geen goeie punten gescoord. 8x eruit, en om kwart over 4!! wakker.
En uiteraard was Sylvan ook vroeg wakker (6.45) dus kwamen we nog niet aan uitslapen toe.

Tja.. Vind het allemaal maar pittig hoor!

Dus je bent echt niet de enige.

Liefs!
 
ooo zooo herkenbaar!

Ook hier is het even wat minder dan voorheen haha en dat is een understatement...
Zeker nu Shira er net bijgekomen is, is het even genoeg om thuis te zijn met het hele gezin. Ze is nu 3 weken oud en ik ben blij als ik 's ochtends tijd heb om te douchen en boodschappen te doen haha
Toevallig ben ik gisterenavond even bij vrienden op de koffie geweest terwijl Marc thuis bleef, maar na 3 kwartier belde hij met een krijsend kind op de achtergrond...honger! En papa heeft geen borst ;-)

Maar ik heb de goede hoop dat het straks echt wel weer beter wordt! Het hoort gewoon bij deze fase van onze kinderen. Gelukkig hebben we lieve vrienden en familie die dat kunnen begrijpen!

groetjes Tamar
 
echt heeel herkenbaar! wij liggen savonds regelmatig voor 10 uur op bed.... nu slaapt Alice sochtends altijd wel tot minstens 7 uur maar ik ga er al veel eerder uit om te melken. Gelukkig begint Erik wat beter te slapen dus dan krijg je tenminste nog een beetje slaap.
Maar een sociaal leven doordeweeks zit er niet in geloof ik........ we proberen in het weekend wel ergens heen te gaan gewoon met de kinderen overdag. Daarnaast wel elke dinsdag met de kinderen naar een soort van speelgroep, leuk voor Alice en leuk voor mij!

Denk dat het heel normaal is hoor als je zulke kleine kinderen hebt en het wordt vanzelf makkelijker!

Groetjes Alberdien
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan